ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τα λάθη των δανειστών

Του Αλέξη Παπαχελά

Του Αλέξη Παπαχελά

kathimerini@kathimerini.gr

Π​​ολύ μελάνι έχει χυθεί για τα λάθη που έκαναν οι δανειστές μας κατά την περίοδο των μνημονίων. Ηταν όντως αρκετά και κρίσιμα. Οπως και η ευθύνη των πολιτικών μας, οι οποίοι αρνήθηκαν να επωμισθούν την ιδιοκτησία των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων και απέτυχαν οικτρά στην επίτευξη μιας μίνιμουμ συναίνεσης.

Πέρα όμως από αυτά τα... κλασικά, έγιναν και άλλα λάθη που έπαιξαν τον δικό τους ρόλο και τα οποία ελάχιστα έχουν συζητηθεί.

Λάθος πρώτο. Η δημιουργία ενός πολύ αρνητικού στερεοτύπου για την Ελλάδα από βόρειους, και κυρίως Γερμανούς, πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης, στην αρχή των μνημονίων. Ηταν λάθος, γιατί στο τέλος της ημέρας εξέθρεψε και στις δικές τους χώρες το κτήνος του ακραίου λαϊκισμού από εκείνους που πίστεψαν ότι τα λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων μοιράστηκαν σε άχρηστους και τεμπέληδες Ελληνες. Και βέβαια δεν υπήρξε καμία αυτοκριτική για το γεγονός ότι πίσω από τα περισσότερα ελληνικά σκάνδαλα βρίσκονταν γερμανικές εταιρείες.

Λάθος δεύτερο. Οι βόρειοι δανειστές έπρεπε να έχουν αναγνωρίσει την προσπάθεια της χώρας το 2014, όταν επετεύχθη το πρώτο πρωτογενές πλεόνασμα. Χρωστούσαν κάποιου είδους μείωση του χρέους ως ανταμοιβή και ως κίνητρο για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Δεν το έπραξαν και βρήκαν διάφορες ανόητες και κυνικές δικαιολογίες. Το πιθανότερο είναι πως δεν θα είχαμε αποφύγει εντέλει το «επεισόδιο ΣΥΡΙΖΑ». Η συμπεριφορά τους όμως τότε ήταν άδικη και κενή οιασδήποτε σοφίας. Πολλοί από τους τότε χειριστές το παραδέχονται τώρα σε ιδιωτικές συζητήσεις, αλλά η ζημιά έγινε.

Λάθος τρίτο. Μία συγγνώμη χρωστούν στη χώρα όλοι εκείνοι οι Αμερικανοί φωστήρες της οικονομικής επιστήμης, οι οποίοι έδωσαν εντελώς λανθασμένες συμβουλές, πρώτα στον Γιώργο Παπανδρέου και κατόπιν στον Αλέξη Τσίπρα. Στα τέλη του 2009 και αρχές του ’10, επέμεναν ότι χρειάζεται επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και συμβούλευαν να μη ληφθούν περιοριστικά μέτρα. Μερικοί πρότειναν να διαγράψουμε όλο το χρέος και να... ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. Οταν όλα αυτά τα βλέπεις από το Μανχάταν, είναι απλό να συνιστάς σε μια χώρα να πάρει τέτοια ρίσκα που μπορεί να οδηγήσουν και στην αυτοκτονία. Δεν έμαθαν όμως. Το ξανάκαναν την πρώτη περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, άλλοτε προτείνοντας να φύγουμε από το ευρώ και άλλοτε εισηγούμενοι «πυρηνικούς» εκβιασμούς. Εξ αυτών, μόνο ο Πολ Κρούγκμαν ζήτησε μισή συγγνώμη λέγοντας ότι ίσως έκανε λάθος.

Λάθος τέταρτο. Ενα κομμάτι του αγγλοσαξονικού και ευρωπαϊκού Τύπου εμφάνισε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν μια ορμητική δύναμη εκσυγχρονισμού της χώρας που θα τίναζε στον αέρα τη σάπια δημόσια διοίκηση, θα ξερίζωνε το σύστημα της ολιγαρχίας και θα επέβαλλε την αξιοκρατία. Αυτό που περιέγραφαν πράγματι το είχε ανάγκη η χώρα, αλλά προφανώς δεν ήλθε ποτέ.

Η Ελλάδα μετατράπηκε, δυστυχώς, για μεγάλο διάστημα σε ένα μακρύ ανθρωπολογικό πείραμα, επί του οποίου πολλοί έκαναν καριέρα. Οι περισσότεροι ήταν «περαστικοί» και όταν πιέζονται να κάνουν την αυτοκριτική τους έχουν την εύκολη απάντηση: «Ξέρετε την Ελλάδα. Εχει χρεοκοπήσει τόσες φορές και το πιθανότερο είναι να ξαναχρεοκοπήσει». Τους ευχαριστούμε για τη σοφία τους.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Αλέξη Παπαχελά

Αλέξης Παπαχελάς: Τελευταία Ενημέρωση