Ποιος ευθύνεται για τη διαρροή

Η βαλίτσα των διαρροών από το Εθνικό Συμβούλιο δεν είναι καινούργια. Είναι παλιά κι έρχεται από μακριά. Πριν από μια εικοσαετία ήταν κοινή πρακτική, των μετρημένων στα δάκτυλα δημοσιογράφων που κάλυπταν το Κυπριακό, μετά από κάθε συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου, να επικοινωνούν με μερικούς πολιτικούς αρχηγούς προς άγρα πληροφοριών. Την άλλη μέρα στις εφημερίδες -δεν υπήρχαν τότε ηλεκτρονικά ΜΜΕ όπως σήμερα ενώ το ΡΙΚ μετέδιδε μόνο ότι ανακοινωνόταν επίσημα- μπορούσε κανείς να διαβάσει το ζουμί των όσων είχαν διαμειφθεί στη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου.

Η αλήθεια είναι ότι από το μόνο χώρο που δεν έβγαζες πληροφορία ούτε με το τσιγκέλι ήταν από το ΑΚΕΛ και το λέω μετά λόγου γνώσεως. Από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς μαζεύονταν πληροφορίες, ιδωμένες φυσικά μέσα από την πολιτική διόπτρα του καθενός ξεχωριστά. Μετά, το Εθνικό Συμβούλιο, από ένα μικρό άτυπο Σώμα αρχηγών κομμάτων, έγινε Σώμα των αρχηγών και των υπαρχηγών και κάποτε και των παρατρεχάμενων. Ήταν τότε, επί εποχής Γλαύκου Κληρίδη που παρατηρήθηκε η πρώτη σοβαρή διαρροή εγγράφων από το Εθνικό Συμβούλιο. Έτσι ο πονηρός Πίτσιλλος, σημάδεψε τα έγγραφα πριν τα μοιράσει την επόμενη φορά, διότι ακριβώς αφορούσαν τις συνομιλίες που διεξάγονταν και ήταν ντροπής πράμα, να βγάζεις στη σέντρα τον Πρόεδρο που σε ενημέρωνε.

Παρόλα αυτά η πατρίδα μπορεί να υποσκάπτεται κατά το δοκούν από εκείνους που νομίζουν ότι τους παραδόθηκε από τον Ευαγόρα της Σαλαμίνας ο τίτλος ιδιοκτησίας της Κύπρου. Είναι σε όλους γνωστό και σε αυτούς που σήμερα κόπτονται για την προχθεσινή διαρροή, ποιος συνελήφθη τότε να «κλέπτει οπώρας». Την πρακτική Γλαύκου Κληρίδη ακολούθησε και ο Δημήτρης Χριστόφιας και στο δίχτυ πιάστηκε άλλος πολιτικός αρχηγός. Και οι δύο «συλληφθέντες» παρακάθηνται και σήμερα στις συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου.

Σήμερα το Εθνικό Συμβούλιο είναι ένα πολυπρόσωπο Σώμα, το οποίο στα μάτια της κοινής γνώμης έχει καταστεί μια ιδιότυπη τηλεοπτική πασαρέλα στην οποία επιδεικνύεται η ματαιοδοξία της πιο απαξιωμένης από την κοινωνία ομάδας, αυτής των κομματικών γκαουλάιτερ. Το να διαμοιράζεις σήμερα, ως Πρόεδρος, έγγραφο το οποίο θεωρείς απόρρητο, σε 20 και πλέον άτομα ελπίζοντας ότι δεν θα το διαρρεύσουν είναι απλά αφέλεια. Ως Πρόεδρος και ως έμπειρος πολιτικός ο Νίκος Αναστασιάδης θα έπρεπε να γνωρίζει ότι το κομματικό σινάφι μπήκε ήδη σε προεκλογική περίοδο, άρα το να πουλήσει κάποιος εκδούλευση σε ένα ή μερικά ΜΜΕ είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Επίσης θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ότι είναι πολλοί «συμπαίκτες» του στο Εθνικό Συμβούλιο που όχι μόνο δεν εύχονται να πετύχει στην προσπάθεια λύσης του Κυπριακού αλλά δεν φείδονται κόπων και φαιάς ουσίας ώστε ποτέ να μην ξημερώσει στην Κύπρο λύση ομοσπονδίας. Άρα το να ενημερώνεις αυτούς που σπρώχνουν αντίθετα την άμαξα από ότι εσύ, για τη ρότα που σκέφτεσαι να ακολουθήσεις, είναι αυτοχειρία.

Έχοντας λοιπόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καεί δοκιμάζοντας «το νερό της αξιοπιστίας» των μελών του Εθνικού Συμβουλίου και γνωρίζοντας από πού προέκυψε η διαρροή, καλά θα κάνει ως ο εκλεγμένος και εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος του λαού στις διαπραγματεύσεις, να ενημερώνει όσους εμπιστεύεται μέχρι να φτάσει η διαδικασία σε ένα τέλος. Τότε να βγει και να ενημερώσει το λαό αν έχει στα χέρια του μια λύση, εξηγώντας τι είναι αυτή. Διαφορετικά δεν πρέπει να μέμφεται τον οποιονδήποτε πλην του εαυτού του για την ετυμηγορία της κάλπης που θα ακολουθήσει…