ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το πιεστικό χρονοδιάγραμμα

Επικαλούμενος το όραμα του εμπνευστή της ευρωπαϊκής ενοποίησης Ζαν Μονέ, σημείωνα την περασμένη Κυριακή ότι «αυτό πνίγεται πια στη Μεσόγειο και στις δαγκάνες της ισχύος του κεφαλαίου του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε. Και η Ευρώπη του Διαφωτισμού, έχοντας καταλύσει τα αδύναμα κράτη της, μετατρέποντας τους πολίτες τους σε αναλώσιμα όντα, νομοτελειακά θα διασπασθεί εις τα εξ ων συνετέθη, με ανοικτές τις πόρτες στο χάος».

Δεν υποψιαζόμουνα ότι πριν να περάσουν 24 ώρες, οι δαγκάνες θα έσφιγγαν τον λαιμό της Κύπρου. Το αντιληφθήκαμε και το βιώσαμε τη Δευτέρα μέχρι αργά το βράδυ, όταν κατά τη Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας στις Βρυξέλλες, η κυπριακή αντιπροσωπεία υπό τον Πρόεδρο Αναστασιάδη έζησε ένα πολιτικό θρίλερ (βλ. εκβιασμό) παρόμοιο με εκείνο του Μαρτίου του 2013, όταν επιβλήθηκε στην Κύπρο το «κούρεμα».

Το έργο θύμιζε Ιονέσκο, αν αναλογιστεί κανείς ότι τις ίδιες ώρες στη Σύνοδο του Eurogroup, δόξη και τιμή, επισημοποιείτο η έξοδος της Κύπρου από το μνημόνιο. Τι ζητήθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στη Σύνοδο Κορυφής; Να συναινέσει στις απαιτήσεις Νταβούτογλου για άνοιγμα ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας, αλλά και να δεχθεί να ανοίξει το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου, τη στιγμή που η Τουρκία αρνείται να εκπληρώσει υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου, όπως είναι το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων. Μάλιστα, σύμφωνα και με το σχετικό ρεπορτάζ (σελ. 4), στο επιχείρημα Αναστασιάδη ότι το άνοιγμα της Τύμπου σχετίζεται με το άνοιγμα των Βαρωσίων, ο Αχμέτ Νταβούτογλου απάντησε ότι το Βαρώσι είναι μέρος της διαπραγμάτευσης για το εδαφικό.

Λογικά, αυτές οι εξελίξεις θα έπρεπε να προκαλούσαν σεισμικές δονήσεις στο πολιτικό τοπίο της Κύπρου, ξημερώνοντας η Τρίτη. Αν και στα δημοσιογραφικά γραφεία κατέφθαναν συνεχώς σχετικές πληροφορίες, την επικαιρότητα επισκίασε η συνέντευξη Τύπου του Μαρίνου Σιζόπουλου την Τετάρτη και τον Ιονέσκο αντικατέστησε ο Καμπανέλλης με την «Κωμωδία για κλάματα». Ούτε καν αναρωτήθηκε κανείς από τους πολιτικούς ηγέτες γιατί έρχεται άρον-άρον στη Λευκωσία ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλτ Τουσκ, αν και γι’ αυτό έγραψε την Τρίτη η «Καθημερινή» στην ηλεκτρονική της έκδοση. Ο κ. Τουσκ έρχεται ως εντολοδόχος του σκληρού πυρήνα (Γερμανίας, Ολλανδίας, Βρετανίας, Γαλλίας) για να βρει τρόπο να γίνουν δεκτοί οι όροι Νταβούτογλου. Το «όχι» της Λευκωσίας αυτή τη φορά δεν θα είναι αρκετό.

Ο μόνος τρόπος αξιοπρεπούς αποφυγής της σύγκρουσης είναι η λύση του Κυπριακού εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, που τίθεται από την Άγκυρα, η οποία επικαλείται και την υπογραφή της Λευκωσίας. Δηλαδή, θα πρέπει να βρεθεί και να εφαρμοστεί λύση πριν από τον Ιούνιο του 2016, οπότε «η συμφωνία επανεισδοχής Ε.Ε.-Τουρκίας θα τεθεί πλήρως σε εφαρμογή» όπως καταγράφεται στη «Δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας μετά τη Σύνοδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στις 29/11/2015». Συνεπώς, η Λευκωσία γνώριζε ότι οι συνομιλίες για το Κυπριακό ενδεχομένως να είχαν κάποιο χρονοδιάγραμμα ή έπρεπε να το υποψιαστεί όταν επανειλημμένα η Άγκυρα, ο Ταλάτ αλλά και διπλωμάτες αναφέρονταν σε λύση τον Μάρτιο. Τώρα τι θα κάνει ο Πρόεδρος; Θα δώσει την Τύμπου, θα επισπεύσει τις διαπραγματεύσεις συναινώντας και σε διάσκεψη, εκτός Κύπρου, με τις εγγυήτριες δυνάμεις ή θα περιμένει τις βουλευτικές τον Μάιο; Εκτός και αν θα περιμένει μία σοφή απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου για το τι δέον γενέσθαι…  

X