Στην πολιτική η συγκυρία είναι όπως ο άνεμος στην ιστιοπλοΐα. Όταν δεν την εκμεταλλεύεσαι, ναυαγείς. Η φουρτούνα αυτή τη φορά άρχισε να δείχνει τα δόντια της από τη Δευτέρα, 7 Μαρτίου, κατά τη Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας στις Βρυξέλλες, όπου ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βρέθηκε ενώπιον της διασύνδεσης του προσφυγικού προβλήματος με το Κυπριακό, με τον κ. Νταβούτογλου να ζητεί αναγνώριση του αεροδρομίου Τύμπου, άνοιγμα ενταξιακών κεφαλαίων και κατάργηση της βίζας στις χώρες της Ε.Ε., για τα 78 εκατομμύρια Τούρκων πολιτών.
Όπως γράψαμε και την περασμένη βδομάδα, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Βρετανία και η Γαλλία, που υποσχέθηκαν στην Άγκυρα ανταλλάγματα προκειμένου να συναινέσει σε μία συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για το προσφυγικό, άσκησαν πιέσεις στον Πρόεδρο Αναστασιάδη προκειμένου να συμφωνήσει σε υποχωρήσεις υπέρ του τουρκικού πακέτου. Την ώρα μάλιστα που γνώριζαν ότι αν ο Αναστασιάδης επέστρεφε στην Κύπρο συναινώντας στους όρους της Άγκυρας και χωρίς μάλιστα να λάβει ανταλλάγματα, αυτό θα σήμαινε τον πολιτικό του θάνατο, αλλά και το άδοξο τέλος των εν εξελίξει συνομιλιών για το Κυπριακό.
Το πιστόλι στον κρόταφο Αναστασιάδη αυτή τη φορά ήταν η Τύμπου, ενώ από την άλλη ήταν και ο άγραφος εκβιασμός που του φόρτωναν, ότι δηλαδή αποφάσιζε όχι μόνο για την Κύπρο, αλλά και για την Ελλάδα. Διότι ναυάγιο σε συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για το προσφυγικό αυτόματα θα έσφιγγε τη θηλιά στον λαιμό της Ελλάδας, ενώ τουρκικός εκβιασμός εκτεινόταν και στη μεταφορά προσφύγων και στην κατεχόμενη Κύπρο. Εκείνη τη Δευτέρα έγινε ξεκάθαρο ότι η μικρή Κύπρος ήταν ο μεγάλος μοχλός που είχε στα χέρια του ο σκληρός πυρήνας της Ε.Ε. για να ικανοποιήσει την Τουρκία από τη μία, χωρίς, από την άλλη, να αναγκαστεί να ανοίξει τις πόρτες της Ευρώπης στα 78 εκατ. των Τούρκων, διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε τον πολιτικό θάνατο όλων των ηγετών της Ε.Ε. Γι’ αυτό και ο Ντόναλτ Τουσκ πριν από τη διήμερη Σύνοδο της περασμένης Πέμπτης και Παρασκευής έκανε ταξίδι στη Λευκωσία και την Άγκυρα.
Και αντίθετα με όσα δήλωσε ο Μουσταφά Ακιντζί ότι το Κυπριακό θα λυθεί στη Λευκωσία και όχι στις Βρυξέλλες, το Κυπριακό έλαβε διορία μέχρι τον Ιούνιο, διότι ,όπως γράψαμε την περασμένη Κυριακή στη στήλη υπό τον τίτλο «Το πιεστικό χρονοδιάγραμμα», «Το “όχι” της Λευκωσίας αυτή τη φορά δεν θα είναι αρκετό. Ο μόνος τρόπος αξιοπρεπούς αποφυγής της σύγκρουσης είναι η λύση του Κυπριακού εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, που τίθεται από την Άγκυρα η οποία επικαλείται και την υπογραφή της Λευκωσίας. Δηλαδή θα πρέπει να βρεθεί και να εφαρμοστεί λύση πριν από τον Ιούνιο του 2016, οπόταν «η συμφωνία επανεισδοχής Ε.Ε.-Τουρκίας θα τεθεί πλήρως σε εφαρμογή», όπως καταγράφεται στη «Δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας μετά τη Σύνοδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στις 29/11/2015».
Τρεις μέρες μετά, οι Financial Times, σε ανταπόκρισή τους από τις Βρυξέλλες, σημείωναν πως, «Αν όλες οι πλευρές πιστεύουν ότι μία συμφωνία επανένωσης θα πρέπει να ολοκληρωθεί το 2016, ίσως η Τουρκία και η Κύπρος θα έπρεπε να ορίσουν ένα χρονοδιάγραμμα για να επιλύσουν όλες τους τις διαφορές πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. τον Ιούνιο». Πρόεδρε Αναστασιάδη, η συγκυρία είναι εδώ, ο άνεμος ούριος, αλλά και ο κίνδυνος της φουρτούνας ενόψει!
