ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το νέο κεκτημένο φυγείν αδύνατον

Την επομένη του Brexit, η εκκωφαντικότερη είδηση σε όλα τα διεθνή κανάλια και δίκτυα μετά την «παγωμάρα» των Βρυξελλών, ήταν ότι «οι χρηματιστηριακοί δείκτες, από Ανατολή μέχρι Δύση βάφτηκαν κόκκινοι, με τις χρηματαγορές να έχουν χάσει 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια»! Το γεγονός ότι η Μέση Ανατολή μετρά εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και στη Μεσόγειο πνίγονται δεκάδες χιλιάδες άμαχοι τα τελευταία χρόνια, δεν αποτυπώνεται σε καμιά γραφική παράσταση. Κόκκινος βάφεται ο χάρτης μόνο του πολέμου του χρήματος, ο οποίος όπως λένε οι επαΐοντες, μαίνεται τώρα κυρίως μεταξύ Νέας Υόρκης, Φρανγκφούρτης και Λονδίνου, με θύματα τα spreads των αδύναμων χωρών.

Από την άλλη, οι Βρυξέλλες παρουσιάζονται οργισμένες με το Λονδίνο, γιατί δεν κατόρθωσε να αποφύγει το Brexit, χαλώντας προφανώς τις ισορροπίες που εξασφάλιζαν τη χλιδάτη ζωή όλων των σιτιζομένων του πλέον υδροκέφαλου πολιτικού και τεχνοκρατικού μηχανισμού στον πλανήτη. Μηχανισμός που σιτίζεται από τους λαούς της Ευρώπης και ο οποίος αν και είχε ψηλά στην ατζέντα του, τη φονική κρίση στη Μέση Ανατολή, το μεταναστευτικό και την τρομοκρατία, επιχειρούσε να αγοράσει τον μπελά με κονδύλια-ασπιρίνη για τους πρόσφυγες και πομπώδεις διακηρύξεις, την ώρα που χώρες μέλη της Ε.Ε. έκλειναν σύνορα κι έχτιζαν τείχη. Τώρα πια, αφού έφυγε ο πρώτος πόντος από το ευρωπαϊκό πουλόβερ κι άνοιξαν οι πόρτες του χάους, που προσπάθησαν να κλείσουν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Μονέ και Σιούμαν, η κόλαση είναι για όλους και το νέο κεκτημένο φυγείν αδύνατον…Κι ενώ η Ε.Ε. κυριολεκτικά βράζει στο ζουμί της, ο Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας κυριολεκτικά χάσει την πρώτη παρτίδα στο παιχνίδι της περιφερειακής κυριαρχίας και προ στιγμής και στο εσωτερικό της χώρας, έγινε προβλεπτός. Βλέπετε, η πολιτική του τον εγκλώβισε σε ένα ρίσκο που οδηγούσε σε οικονομική πρωτίστως καταστροφή και παράλληλα σε απώλεια γεωπολιτικού ελέγχου στους πετρελαϊκούς δρόμους, με ένα αυτόνομο κουρδικό κρατίδιο να διαμορφώνεται στα σύνορα με τη Συρία. Έτσι άρον-άρον απομάκρυνε τον Νταβούτογλου, φορτώνοντάς του όλες τις αστοχίες κι έπιασε να κλείνει μία-μία τις μαύρες τρύπες της Τουρκίας.

Τα βρήκε με Ισραήλ και Ρωσία, ενώ μεσολαβούσης της Σαουδικής Αραβίας κάνει το ίδιο και με την Αίγυπτο. Όπως ήταν φυσικό, η Ουάσινγκτον εξέφρασε ικανοποίηση για τη συμφωνία Τουρκίας – Ισραήλ, ενώ παρακολουθεί στενά τη ρωσοτουρκική προσέγγιση. Οι Reuters επικαλούμενοι δήλωση του υπουργού Ενέργειας του Ισραήλ περί άμεσης ανάγκης εξεύρεσης αγορών για το φυσικό αέριο, και της υπό εξέλιξη μελέτης βιωσιμότητας του αγωγού Τουρκίας-Ισραήλ, σημειώνουν ότι η αξία των αποδεδειγμένων αποθεμάτων στην ανατολική Μεσόγειο ανέρχεται σε 700 δισ. δολάρια και η λύση του Κυπριακού θεωρείται αναγκαία για τους ενεργειακούς σχεδιασμούς Ισραήλ-Τουρκίας. Ταυτόχρονα, η πρόσφατη ρωσοτουρκική προσέγγιση πέραν της διπλωματίας, του τουρισμού και του εμπορίου, εκτείνεται και στο ενεργειακό, με την Gasprom να ανακοινώνει ετοιμότητα επαναφοράς και χρηματοδότησης του σχεδίου για τον αγωγό Turk Stream. Την ώρα που τεράστια οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα διαμορφώνουν σήμερα συμμαχίες που χτες θεωρούνταν αδιανόητες, είναι έως και αυτοκτονικό να μην αντιλαμβανόμαστε ότι τώρα, όσο ποτέ, στην παρούσα συγκυρία, είναι αναγκαία η λύση του Κυπριακού και αντί αυτού, να ζητείται επί πίνακι η κεφαλή του ΥΠΕΞ Ιωάννη Κασουλίδη, επειδή αναφέρθηκε σε χρηματοδότηση της λύσης και από έσοδα του φυσικού αερίου.  

X