ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο Κεμάλ ξανασταυρώνεται!

«Στη Μοσούλη, τη Βασόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά», έγραφε πριν από 23 χρόνια ο σπουδαίος Νίκος Γκάτσος, για τον Κεμάλ που το είχε σκάσει από την πατρίδα του και τον συνάντησε ο Χατζιδάκις το 1968 στη Νέα Υόρκη και τον έκανε τραγούδι.

Βάζοντας ελληνικούς στίχους στην υπέροχη μελωδία, ο Γκάτσος περιέγραφε τα δεινά της Μεσοποταμίας, με στίφη ολόκληρα που σαν ακράτητα σκυλιά εκστράτευσαν, απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, στη γης της επαγγελίας – όπου ρέει άφθονο το πετρέλαιο, διαπιστώνοντας και προβλέποντας ότι «δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί».

Με φωτιά και με μαχαίρι, στη Μοσούλη σήμερα, κρίνεται το μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι ολόκληρης της περιοχής. Ξεκίνησαν ήδη τα στίφη της διεθνούς συμμαχίας, υπό την υψηλή καθοδήγηση των ΗΠΑ, την επιχείρηση κατάληψης της πόλης, η οποία θεωρείται «γενέτειρα» της Αλ Κάιντα και του «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ).

Ο βασικός κορμός του ΙΚ αποτελείται από τους Σουνίτες του Σαντάμ Χουσεΐν, αν και στη Μοσούλη υπάρχει ένα μωσαϊκό εθνικών και θρησκευτικών ομάδων. Το «ιδανικό σενάριο», είναι στην τελική φάση της επιχείρησης να καταληφθεί η πόλη από αστυνομική δύναμη ώστε να παραμείνουν οι κάτοικοί της εκεί και να αρχίσει μια διαδικασία συμβίωσης… απαλλαγμένη από ρεβανσισμό, θρησκευτικό και εθνοτικό μίσος! Μπορεί να υπάρξει όμως συμφιλίωση Σιιτών και Σουνιτών;

Απάντηση δίνεται από τη σύνθεση των δυνάμεων που μετέχουν στην επιχείρηση κατάληψης της Μοσούλης. Ο στρατός της κυβέρνησης των Σιιτών της Βαγδάτης, η οποία στηρίζεται από το Σιιτικό Ιράν. Οι Πεσμεργκά του ημιαυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν, με ηγέτη τον Μπαρζανί, τον οποίο υποστηρίζει και η Τουρκία. Τεχεράνη και Βαγδάτη ευνοούν ανάμιξη των κουρδικών δυνάμεων του Ταλαμπανί από τους οποίους προέρχεται και ο Πρόεδρος του Ιράκ.

Οι Αμερικανοί, εκτός των άλλων, υποστηρίζουν και τους Κούρδους της Συρίας, ορκισμένους εχθρούς του Ερντογάν. Ο τουρκικός στρατός εδώ και δύο χρόνια έχει βάση εντός του Ιράκ σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από τη Μοσούλη. Οι Κούρδοι του Μπαρζανί δεν ξεχνούν ότι οι Σουνίτες της Μοσούλης επί Σαντάμ Χουσεΐν ήταν αυτοί που δοκίμασαν πάνω τους χημικά όπλα. Ποιοι απ’ όλους θα μπουν στη Μοσούλη και πώς θα εφαρμοστεί το «ιδανικό σενάριο» της συμφιλίωσης; Ταυτόχρονα, η Μόσχα εκφράζει υποψίες ότι ίσως αφεθούν οι τζιχαντιστές του ΙΚ, να διαφύγουν στη Συρία, με αποτέλεσμα η κατάσταση στη χώρα να επιδεινωθεί δραματικά και να διαιωνισθεί. Η επιχείρηση κατάληψης της Μοσούλης αυτονόητα εξυπακούεται και μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, καθώς δεκάδες χιλιάδες κόσμου θα πάρει τους δρόμους της προσφυγιάς.

Άλλοι με κατεύθυνση προς το εσωτερικό της χώρας κι άλλοι προς τα βορειοδυτικά στα σύνορα Συρίας -Τουρκίας.

Περιφερειακά της Μοσούλης έχουν ήδη στηθεί αρκετοί καταυλισμοί υποδοχής, με το μεγαλύτερο να έχει δυνατότητα φιλοξενίας μέχρι και 120.000 ανθρώπων! Θα μείνουν εκεί ή θα αναζητήσουν μέλλον άλλου; Μήπως θα γεμίσει πάλι η Μεσόγειος καραβοτσακισμένους πρόσφυγες και τα παράλια με μικρούς Αϊλάν; Εδώ παίζει και το γερό χαρτί της η Τουρκία για να εξασφαλίσει μερίδιο στη μοιρασιά της περιοχής.

Ο Γκάτσος το είπε λιτά αλλά με διορατικότητα ποιητή: Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα...

X