ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο προδότης Πρόεδρος και οι τέσσερις άσοι...

Ουδείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα διαπραγματευτεί λύση δύο κρατών διότι θα ήταν ένοχος εσχάτης προδοσίας. Αυτό μου είπε τις προάλλες, μάλιστα ενώπιον τρίτου προσώπου, βετεράνος πολιτικός με χρόνια εμπειρίας στο Κυπριακό και ανάλογο συγγραφικό έργο, με αφορμή τον θόρυβο συνεπεία του άρθρου, του συναδέλφου Διονύση Διονυσίου στον Πολίτη την περασμένη Κυριακή. Εκείνο που ο συνομιλητής μου δεν μπορούσε να εξηγήσει ήταν οι λόγοι που ο Νίκος Αναστασιάδης, (όπως έγραψε στην «Κ», 5/8/2018, ο εμπειρότατος Αποστόλης Ζουπανιώτης), «στον ένα ακριβώς χρόνο (από το Κραν Μοντάνα) έχει αναπτύξει «εμπιστευτικά» σε τουλάχιστον χίλιους ανθρώπους, την άποψή του ότι ίσως είναι προτιμότερο για τα συμφέροντα του κυπριακού Ελληνισμού ένα βελούδινο διαζύγιο (είτε ως διχοτόμηση, είτε ως χαλαρή συνομοσπονδία), δεν εγράφη οτιδήποτε. Ούτε καν αποτέλεσε αντικείμενο της μακράς προεκλογικής εκστρατείας για τις προεδρικές εκλογές». Ούτε και στην ανάλυση Διονυσίου υπήρξε αντίδραση, ενώ ούτε καν σχολιάστηκε η απάντηση Κασουλίδη προς Αναστασιάδη, τον Απρίλη του 2017: «Να μην πεις ποτέ ξανά έτσι κουβέντα». Από αυτήν εδώ τη στήλη, στις 4/3/2018, με τίτλο: «Τα δύο κράτη και τα κλειδιά», όπως ήδη αναφέρθηκε από τον Δ. Διονυσίου, είχα μεταξύ άλλων σημειώσει: «Περί τα τέλη του φθινοπώρου, ξένος συνάδελφος επικαλούμενος πηγή στην Άγκυρα με πληροφόρησε ότι για λύση δύο κρατών βολιδοσκοπούσε και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης». […] «η πληροφορία επιβεβαιώθηκε και από τη Λευκωσία. Είχα συγκεκριμένα πληροφορηθεί ότι μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής των προεδρικών εκλογών, ο Νίκος Αναστασιάδης στις χωριστές συναντήσεις του με ηγέτες κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου, τους είχε μιλήσει για λύση δύο κρατών, με συναίνεση που θα προσπαθούσε ο ίδιος να εξασφαλίσει από την Ε.Ε. και με τη σύμφωνη γνώμη του Αρχιεπισκόπου». Από αυτά ο Νίκος Αναστασιάδης ουδέν διέψευσε. Γιατί; Μήπως επειδή όντως θεωρεί ότι η λύση δύο κρατών είναι η μόνη ενδεδειγμένη; Μήπως επειδή, όπως συχνά λέει, η εκ περιτροπής προεδρία δεν πέρνα από δημοψήφισμα στην ε/κ κοινότητα; Μήπως όμως η λύση δύο κρατών περνά; Και αν θέσει επισήμως στο τραπέζι των Η.Ε. τέτοια πρόταση, δεν θα ακούσει τον όχλο να κραυγάζει, «άρον άρον σταύρωσον αυτόν»; Οπωσδήποτε. Γι’ αυτό επειδή αντιλήφθηκε ότι είναι επικινδυνότατο να δοκιμάζεις τρίτη φορά τη ρωσική ρουλέτα, έκανε πίσω και μίλησε για κάτι, υπό τας περιστάσεις βατό, που δεν εκφεύγει του πλαισίου των Η.Ε. Την ομοσπονδία. Αποκεντρωμένη ή χαλαρή το ίδιο είναι. Από το 2003 και εντεύθεν έχω πολλάκις επιχειρηματολογήσει υπέρ μιας λύσης με ένα σχήμα στο οποίο το κάθε κρατίδιο, να διαχειρίζεται το νοικοκυριό του, ενώ στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να μένουν τα απολύτως απαραίτητα. Ο χρόνος, η ζωή και η αγορά θα εκχωρήσουν στην κεντρική κυβέρνηση αυτά που θα πρέπει, όπως έγινε σε όλες τις ομοσπονδίες. Δεν πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πλασάριζε «λύση δύο κρατών», επειδή προδότης (αν και επιμένω ότι το στάτους κβο είναι η μεγαλύτερη επένδυση για το ηγετικό πολιτικο-οικονομικό κονκλάβιο που κυβερνά την Κ.Δ.). Ο Πρόεδρος είναι, κατά την εκτίμησή μου, ένας τζογαδόρος της πολιτικής, ο οποίος, έχοντας στο χέρι τους τέσσερις άσους των υδρογονανθράκων παίζει τα ρέστα του (βλ. Κληρίδης και ενεργό ηφαίστειο). Υπάρχει πιο μεγάλο χαρτί από τους τέσσερις άσους; Ναι υπάρχει. Εγώ όμως έχω τα δάχτυλά μου σταυρωμένα για τους άσους του Αναστασιάδη κι όχι κανενός άλλου. Διότι με τους άλλους καήκαμε στο χυλό. Το 1978 ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ απέρριψαν το Βαρώσι και το αγγλο-αμερικανο-καναδικό σχέδιο υπακούοντας στη Μόσχα όπως και το 2004 με τα τσιμεντώματα. Η παρτίδα, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Κ» (σελ. 4), έχει ήδη αρχίσει καθώς η τουρκική πλευρά στέλνει μήνυμα ότι, λόγω φυσικού αερίου, συζητά μία χαλαρή ομοσπονδία και την Παρασκευή ο Αναστασιάδης θα συναντήσει τον Ακιντζί. Τέσσερις άσοι και δάκτυλα σταυρωμένα λοιπόν… στην ανατολική Μεσόγειο που εξελίσσεται σε πρώτη γραμμή του μετώπου μεταξύ των υπερδυνάμεων.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ