ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο χαμένος Οδυσσέας

Το όνομά του, ο Οδυσσέας, ο πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης κατά τα Ομηρικά έπη, το πήρε κατά μία ερμηνεία από το ρήμα «οδύσσομαι» (οργίζομαι, μισώ κάποιον) αλλά κατά πως λέει και ο Καβάφης «τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου». Ο Όμηρος, ο μεγάλος επικός ποιητής της αρχαιότητας, που έγραψε την Ιλιάδα των 15.693 στίχων και την Οδύσσεια των 12.110 στίχων, δημιούργησε τον Οδυσσέα προφανώς για να δώσει στον κόσμο έναν ήρωα ώστε να προσελκύει τους ακροατές των ποιημάτων του, αλλά ταυτόχρονα κι ένα θετικό πρότυπο στις κοινωνίες των ανθρώπων για να πορεύονται στον δρόμο το δύσκολο, τον περιπετειώδη αλλά τον καλό. Όταν οι Αχαιοί, μετά από ένα δεκαετή πόλεμο, κατέλαβαν την Τροία, τη λεηλάτησαν, σκότωσαν πολλούς αμάχους και στρατιώτες, ενώ δεν σεβάστηκαν ούτε καν όσους κατέφυγαν στους ναούς ζητώντας άσυλο.

Η τιμωρία του Οδυσσέα για τις προσβολές κατά των θεών που διέπραξε στην Τροία ήταν να περιπλανηθεί δέκα χρόνια πριν κατορθώσει να φτάσει στην Ιθάκη. Έφυγε από την Τροία με τα 12 καράβια των Ιθακήσιων συντρόφων του κι άρχισαν οι περιπέτειες τους από τη χώρα των Κικόνων, μετά των Λωτοφάγων και στη συνέχεια των Κυκλώπων. Εκεί αιχμαλωτίστηκαν στη σπηλιά του Πολύφημου τον οποίο ο Οδυσσέας τύφλωσε, εξοργίζοντας γι’ αυτό τον Ποσειδώνα. Κατόπιν στο νησί του Αιόλου, πήραν τον ασκό του θεού με τους άγριους μόνο ανέμους που τους κατέστρεψαν όλα τους τα καράβια πλην εκείνου που έβγαλε τον Οδυσσέα στο νησί των Λαιστρυγόνων κι ύστερα στης μάγισσας Κίρκης, όπου είδε να μεταμορφώνονται σε ζώα πολλοί σύντροφοί του. Με όσους του έμειναν κατόρθωσε να φύγει ύστερα από έναν χρόνο αιχμαλωσίας. Πέρασαν από τα στενά των Σειρήνων και από τα δόντια της Σκύλας και της Χάρυβδης κι όσοι γλύτωσαν από το μένος των θεών έφτασαν στο νησί του θεού Ήλιου, όπου όμως, όλοι πλην του Οδυσσέα, έχασαν τη ζωή τους.

Ο τραγικός Οδυσσέας παλεύει με τα κύματα ώσπου φτάνει στο νησί της Καλυψούς, όπου έμεινε για εφτά ολόκληρα χρόνια. Από κει φεύγει με μια σχεδία και παλεύοντας με τις φουρτούνες του Ποσειδώνα φτάνει στο νησί των Φαιάκων, από εκεί με τη βοήθεια της Ναυσικάς και του βασιλιά Αλκίνοου, κατορθώνει να φτάσει στην Ιθάκη, δέκα ολόκληρα χρόνια αφότου έφυγε από την Τροία. Εκεί σκότωσε τους 40 μνηστήρες που πολιορκούσαν την Πηνελόπη και πήρε ξανά τον θρόνο του. Η ιστορία τούτη διά της γραφίδας του Ομήρου έφτασε να διδάσκεται σε όλο τον πλανήτη από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Έτσι έφτασε και στον 21ο αιώνα με τον πολυμήχανο Οδυσσέα χαμένο πια, να κουβαλά δυστυχώς όλα τα συμπτώματα μιας κοινωνίας σαθρής, αρρωστημένα φιλόδοξης και βουλιμικής. Κατάντησε πια ένας Οδυσσέας, εθνικιστής, ρατσιστής, σωβινιστής, μισογύνης και μισάνθρωπος. Ένας Οδυσσέας με εξουσία δυσανάλογη από αυτή που μπορεί να αντέξει το μυαλό του.

Σε σημείο που να γίνεται εμμονικός και υπερβαίνοντας την εξουσία του αρχίζει να καταδιώκει όσους, οι εμμονές του καταγραφούν στον νου του σαν εχθρούς. Ένας Οδυσσέας που καταστρώνει σχέδια για να φτάσει στην κορυφή της πυραμίδας. Εκεί που η εξουσία μπορεί να σε μετατρέψει και σε δικτάτορα, αν δεν υπάρχει, ανάλογος του αξιώματος, έλεγχος. Εκεί γίνεται ένας Οδυσσέας-οδοστρωτήρας που δεν μετρά οτιδήποτε πλην του θριάμβου της αυθεντίας του. Ούτε το καλώς νοούμενο δημόσιο συμφέρον, ούτε την κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε καν τις προσδοκίες και τα όνειρα των παιδιών μας. Η εποχή μας είναι προκλητικά επικίνδυνη καθότι ένας εξουσιαστής, με το ραβδί της ισχύος μιας Κίρκης, μπορεί να μαγέψει το λαό τον ευκολόπιστο, κατά τον αείμνηστο Δέρβη, και να τον ανεβάσει από το ύπατο πεδίο των εμμονών στο ύπατο αξίωμα τους κράτους.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X