ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το καίριο προεδρικό ερώτημα

Αν ένας των προηγούμενων προέδρων της Κ.Δ. επέστρεφε από συνομιλίες, έχοντας στα χέρια συμφωνία στη βάση περιγράμματος του γ.γ. του ΟΗΕ που να αναγνώριζε αυτά που σημειώνονται στο πλαίσιο Γκουτιέρες, εκτιμώ ότι θα αναγνωριζόταν ως ο μέγιστος των πολιτικών, αφού θα κατόρθωνε να ενώσει αναίμακτα μια χώρα που παρέμεινε μισό αιώνα διαιρεμένη, δημιουργώντας ένα ευρωπαϊκό κράτος υπόδειγμα στο μαλακό υπογάστριο της Μέσης Ανατολής. Υπενθυμίζω διά του πλαισίου Γκουτιέρες, συμφωνούνται: 1) τερματισμός Εγγυήσεων και Επεμβατικών δικαιωμάτων από την πρώτη μέρα, 2) κάθετη μείωση από την πρώτη μέρα των κατοχικών στρατευμάτων και πρόνοιες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οριστικό τερματισμό της παρουσίας τους, 3) εδαφικές αναπροσαρμογές που να ικανοποιούν τις εύλογες προσδοκίες της ε/κ πλευράς.4) η αποτελεσματική συμμετοχή της τ/κ πλευράς στην εξουσία θα πρέπει να συζητηθεί περαιτέρω σε σχέση με το ζήτημα της μιας θετικής ψήφου και συγκεκριμένα πότε και κάτω από ποιες συνθήκες και σε ποια Σώματα θα μπορούσε να ασκηθεί, με ταυτόχρονες πρόνοιες για μηχανισμούς επίλυσης αδιεξόδων. Αντί αυτού του μέγιστου επιτεύγματος, το οποίο θα πιστωνόταν στον Νίκο Αναστασιάδη, ο ίδιος επέλεξε την προηγούμενη μέρα του καίριου δείπνου στο Κραν Μοντάνα, δηλαδή στις 5 Ιουνίου 2017, να βολιδοσκοπήσεις τον Τούρκο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου για λύση δύο κρατών. Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε στα ΜΜΕ πλειάδα πληροφοριών για αλλαγή της στάσης Αναστασιάδη στη διαχείριση του Κυπριακού. Μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής των προεδρικών εκλογών, είχε χωριστές συναντήσεις με ηγέτες κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου και τους είχε μιλήσει για λύση δύο κρατών. Σύμφωνα με ανάλυση του Αποστόλη Ζουπανιώτη, «στον ένα ακριβώς χρόνο (από το Κραν Μοντάνα) ο Ν. Αναστασιάδης έχει αναπτύξει ‘εμπιστευτικά’ σε τουλάχιστον χίλιους ανθρώπους, την άποψή του ότι ίσως είναι προτιμότερο για τα συμφέροντα του κυπριακού Ελληνισμού ένα βελούδινο διαζύγιο είτε ως διχοτόμηση είτε ως χαλαρή συνομοσπονδία. Την Τετάρτη 24/10/2018 όπως έγραψε η «Κ», ο Πρόεδρος ανέπτυξε στον πρόεδρο του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλο τις θέσεις του για λύση συνομοσπονδίας, πράγμα που έκανε και με τις κυρίες Μογκερίνι και Μέρκελ. Με τον κ. Τσαβούσογλου οι κατ’ ιδίαν συζητήσεις συνεχίστηκαν μέχρι τον Σεπτέμβριο. Οι πληροφορίες αυτές ουδέποτε διαψεύσθηκαν από πλευράς Προεδρικού. Το ερώτημα που προβλημάτιζε όσους ασχολούνται σοβαρά με το Κυπριακό ήταν αν η ε/κ πλευρά επεδίωκε να το βγάλει από τις ράγες του ΟΗΕ. Τότε, όταν δηλαδή ο κόμπος πλησίαζε στο χτένι, ο Πρόεδρος μίλησε για αποκεντρωμένη Ομοσπονδία την οποία, όπως ανακοίνωσε στη συνέχεια, θα ερμήνευε στις 6 Νοεμβρίου 2018, σε συνέντευξη Τύπου. Την περασμένη Τρίτη, ο Πρόεδρος όχι μόνο δεν αναφέρθηκε σε όλα όσα είπε σε ξένους και Κύπριους πολιτικούς και διπλωμάτες αλλά εξήγησε ότι το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι η θετική ψήφος των Τ/κ, η οποία, ενώ στο πλαίσιο Γκουτιέρες υπογραμμίζεται ότι «θα πρέπει να συζητηθεί περαιτέρω», ο Νίκος Αναστασιάδης ανήγαγε σε τσιμεντωμένο βέτο, την ώρα δε που η αποτελεσματική συμμετοχή των Τ/κ είναι συμφωνημένη στην έκθεση του γ.γ. του ΟΗΕ από τις 8/3/1990. Μάλιστα, για να πείσει την ε/κ κοινότητα ότι με το βέτο των Τ/κ κινδυνεύουμε να χάσουμε το χρήμα των υδρογονανθράκων, ανέδειξε σε δίλημμα το ερώτημα, «Τι θα ψήφιζαν οι Τουρκοκύπριοι εάν η πρόταση για δημιουργία του αγωγού EastMed ερχόταν για έγκριση στο ομοσπονδιακό Υπουργικό Συμβούλιο;». Είμαι σίγουρος ότι εκείνοι που γνωρίζουν ότι ουδείς νοήμων θα πετάξει δισεκατομμύρια σε βάθη χιλιομέτρων για να κάνει EastMed χαμογέλασαν με το επιχείρημα. Οι άλλοι περιμένουν τον Πρόεδρο να πείσει, όπως είπε την Τρίτη, «τους ηγέτες των πολιτικών δυνάμεων, μέσα από ένα αδογμάτιστο και δημιουργικό διάλογο, να συνδιαμορφώσουμε κοινές θέσεις που θα μας επιτρέψουν να εμπλακούμε σε έναν νέο κύκλο συνομιλιών που θα μας οδηγήσει σε μια αποδεκτή και από τις δύο κοινότητες λύση». Δηλαδή, κορόιδα, άλλες 70-80 συναντήσεις με τα Η.Ε., μέχρι να τελειώσει η ριμάδα η θητεία…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ