ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το ρίσκο

Γεννήθηκα το 1958. Η δική μου η γενιά είναι αυτή που πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα το ’74. Οι ολίγον μεγαλύτεροι από εμένα αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των δύο και πλέον χιλιάδων αγνοουμένων και νεκρών. Οι υπόλοιποι ζήσαμε μια εφηβεία άκρως τραυματική είτε ως αδέλφια και συγγενείς των θυμάτων, είτε ως πρόσφυγες, είτε άλλως πως. Εκτιμώ ότι η βαριά εκείνη κληρονομία σχεδόν μας ανάγκασε να ωριμάσουμε πολιτικά. Έτσι την τελευταία τριακονταετία που εξ επαγγέλματος βρίσκομαι απέναντι και δίπλα σε πολιτικούς, ήμουν πιο απαιτητικός με αυτούς της γενιάς μου, διότι πιστεύω ότι οφείλουμε σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους, να συμβάλουμε κατά το δυνατόν στην αποκατάσταση της αδικίας, αγωνιζόμενοι αυθεντικά για λύση του Κυπριακού.

Αυτό σκεφτόμουνα βλέποντας έναν άνθρωπο της γενιάς μου (γεννηθέντα επίσης το 1958) τον Ευρωπαίο Επίτροπο για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων, Χρήστο Στυλιανίδη, να τιμάται την περασμένη Δευτέρα από τον ΟΠΕΚ με το Βραβείο «Γιάννος Κρανιδιώτης», 2018. Ήταν Αύγουστος του 1999, όταν ο Στυλιανίδης παραιτήθηκε από την κυβέρνηση Κληρίδη, διαμαρτυρόμενος διότι δεν αποπέμφθηκε ο τότε ΥΠΕΣ Ντίνος Μιχαηλίδης, ο οποίος κατηγορείτο για υποθέσεις πολιτικής διαφθοράς. Με τις πολιτικές του κινήσεις, ο Στυλιανίδης είχε αποδείξει ότι ήταν πολιτικός της εξέλιξης και όχι των κομματικών παρωπίδων, ταγμένος και στην πολιτική της ευρωπαϊκής προοπτικής της Κύπρου, με διασυνδεδεμένο στόχο τη λύση-ένταξη στην Ε.Ε. Ο Κύπριος Επίτροπος που έγινε, όπως τον περιέγραψε ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, η τέως Επίτροπός Μαρία Δαμανάκη και ο τέως ΥΠΕΞ Ιωάννης Κασουλίδης, ο καλύτερος πρέσβης της Ε.Ε. στον πλανήτη, συντρέχοντας τα πιο βασανισμένα και καταφρονεμένα πλάσματα της υδρογείου, περιβάλλεται γι’ αυτό με διεθνές κύρος. Η αναγνώριση αυτή δεν τον έχει αποπροσανατολίσει από τον στόχο της λύσης, όπως χαρακτηριστικά και πολύ εύστοχα, είπε στην αντιφώνησή του: «Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας, η ασφάλεια και η εγγύηση αυτού του τόπου. Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να μοιραστεί η Κύπρος σε ευρωπαϊκή και μη ευρωπαϊκή νομίζω ότι ρισκάρει να συγκρουστεί με την ίδια την ιστορία, με την ίδια την γεωγραφία» και εξήγησε ότι, καθώς είμαστε πάρα πολύ κοντά στις τουρκικές ακτές και ιστορικά η πλειοψηφία του τόπου ήταν Έλληνες, «εάν αφήσουμε αυτή τη σύγκρουση να οδηγηθεί στα άκρα πάντα κερδίζει η γεωγραφία. Αυτή είναι η τραγική διάσταση του Κυπριακού». Πρόσθεσε ακόμα ότι η λύση είναι η ουδετεροποίηση της σύγκρουσης αυτής, καταλήγοντας: «Οι συγκρούσεις εξουδετερώνονται μόνο με την ευρωπαϊκή ομπρέλα. Για να σωθεί αυτός ο τόπος πρέπει να είναι όλος ευρωπαϊκή επικράτεια».

Επειδή θα ήμουν ανέντιμος ή πολιτικά αναλφάβητος να μη σημειώσω αυτό που άλλοι ενδεχομένως να απέφυγαν, ότι το μήνυμα Στυλιανίδη, «όποιος πιστεύει ότι μπορεί να μοιραστεί η Κύπρος σε ευρωπαϊκή και μη ευρωπαϊκή νομίζω ότι ρισκάρει να συγκρουστεί με την ίδια την ιστορία, με την ίδια την γεωγραφία», έχει ως παραλήπτη τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Είναι ήδη σε πολλούς γνωστό ότι ο Πρόεδρος έχει πάρει τις αποφάσεις του για πλήρη αλλαγή της ατζέντας στο Κυπριακό και όντως πιστεύει πως «μπορεί να μοιραστεί η Κύπρος σε ευρωπαϊκή και μη ευρωπαϊκή», αλλά και σε δύο ΑΟΖ, όπως έχει ήδη πει σε πολλούς.

Γι’ αυτό, όχι μόνο δεν θα αξιοποιήσει τον Χρήστο Στυλιανίδη για δεύτερη θητεία στην Κομισιόν, έστω και με πολύ πιο αναβαθμισμένο χαρτοφυλάκιο, αλλά ούτε και λαμβάνει υπόψη τη φωνή Κασουλίδη, ο οποίος στην προσφώνηση προς τον Στυλιανίδη είπε: «Ξέρω ότι και η Ευρώπη και η Κύπρος ξέρουν ότι δεν έφτασες σε ηλικία που ο δρόμος σου τελειώνει εδώ. Επομένως πρέπει να προβληματιστείς πώς θα αξιοποιήσεις το κεφάλαιο που συμμάζεψε όλη αυτή η επιτυχής πορεία». Σημειώνω για την ιστορία ότι στην τελετή βράβευσης Στυλιανίδη, στη Λευκωσία, ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρευρέθηκε, ούτε ο υπουργός Εξωτερικών, ούτε οποιοδήποτε άλλο μέλος της κυβέρνησης.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ