Του Απόστολου Τομαρά
Οι βουλευτικές εκλογές του 2016 θα μείνουν στην πολιτική ιστορία της Κύπρου ως η εκλογική αναμέτρηση όπου η σκανδαλολογία επικράτησε κατά κράτος στην προεκλογική περίοδο. Αυτό που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρο απ’ όποια σκοπιά και αν το εξετάσεις.
Μέχρι και τις τελευταίες προεδρικές, η ατζέντα των αναμετρήσεων ήταν αμιγώς πολιτική. Το πολιτικό πρόβλημα είχε δεσπόζουσα θέση και με μοναδική εξαίρεση την εκλογική μάχη του 2013, θέματα οικονομικής φύσεως δεν ήταν και στην πρώτη γραμμή.
Οι βουλευτικές του ερχόμενου Μαΐου είναι η πρώτη αναμέτρηση μετά το μνημόνιο το κούρεμα και όλα τα συναφή που προκάλεσε η οικονομική κρίση. Σε άλλες χώρες, κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν ανάλογες καταστάσεις υπέστησαν στην καλύτερη περίπτωση σοβαρές απώλειες.
Στην Κύπρο, δυο μήνες πριν, το μνημόνιο και ότι αυτό προκάλεσε δεν έχει την θέση που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχει στην ατζέντα την προεκλογική. Δεν είναι το κορυφαίο θέμα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Στο δημόσιο καθημερινό διάλογο αυτό που μας βρήκε τρία χρόνια πριν τείνει να ξεχασθεί και δεν οφείλεται ότι η Κύπρος εξήλθε του μνημονίου.
Το κυρίαρχο θέμα είναι τα σκάνδαλα και μάλιστα μπαγιάτικα. Οι ψηφοφόροι θα πάνε στις κάλπες με κυρίαρχο ζήτημα τις μίζες και τις ρεμούλες κάποιων δευτεροκλασάτων δημοσίων λειτουργών και κάποιων τοπικών παραγόντων.
Η υστερία με τα σκάνδαλα, οι συνταραχτικές αποκαλύψεις, τα «τρελά» ποσά που κυκλοφορούσαν μέσα σε κίτρινους φακέλους, κάτω από το τραπέζι φθάνουν μέχρι κάποιους Κοκότσηδες Κατρήδες Κουλαπήδες. Μέχρι σήμερα οι αποκαλύψεις φθάνουν μέχρι τις παρυφές του πολιτικού και κομματικού κατεστημένου το οποίο συνεχίζει να παραμένει ανέγγιχτο.
Λες και όλα αυτά τα «τρελά» ποσά μπορούσαν να αλλάζουν χέρια και τσέπες με τόση ευκολία χωρίς τις ευλογίες όσων ασκούσαν εξουσία. Το σκηνικό που έχει στηθεί με τα σκάνδαλα είναι στάχτη στα μάτια των πολιτών που θα πάνε στις κάλπες.
Πίσω από την αναίμακτη σκανδαλολογία, για τα κόμματα ο σκοπός είναι η εκτόνωση της λαϊκής οργής για το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία του τόπου που είναι η κατάρρευση της οικονομίας αλλά και η διαχείριση που έτυχε. Ένα σκηνικό που βολεύει και τους κυβερνώντες αλλά και την αντιπολίτευση τουλάχιστον την μείζονα.
Μέχρι σήμερα την ατζέντα των βουλευτικών την επιβάλει ο Δημοκρατικός Συναγερμός χωρίς να έχει σοβαρό αντίπαλο. Μοναδική παραφωνία στο σκηνικό που επικρατεί η απολογιστική, για τα τρίτα γενέθλια της κυβέρνησης, συνέντευξη του προέδρου της Δημοκρατίας όπου ακούσαμε και για το μνημόνιο.
Το Συναγερμό τον βολεύει η προεκλογική ατμόσφαιρα να κυλήσει ως έχει μέχρι τον ερχόμενο Μάιο. Θα αποφύγει τις δύσκολες ατραπούς διαχείρισης του μνημονίου το οποίο παρά την έξοδο δεν μας έχει εγκαταλείψει. Από την άλλη παίζει μπάλα χωρίς να κινδυνεύει να παραβιαστεί η εστία του.
Η περίοδος της σκανδαλολογίας εξάλλου δεν τον αφορά μιας και την διαχείριση της εξουσίας την είχαν άλλοι. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση το σχοινί είναι κοντό. Ο πρόεδρος του κυβερνώντος εξάλλου είναι σίγουρος ότι ο ΔΗΣΥ θα είναι πρώτο κόμμα, δεν εξηγείται διαφορετικά η δημόσια τοποθέτησή του ότι σε διαφορετική περίπτωση θα πάει σπίτι του.
Έστω και καθυστερημένα κάποιοι επέτρεψαν στους πολίτες να πάρουν μια γεύση για την σήψη και διαφθορά που υπήρχε και υπάρχει, μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο.
Καλές οι αποκαλύψεις, αρκεί να μην αποπροσανατολίσουν. Εκτός από τα σκάνδαλα υπάρχουν και άλλα κορυφαία θέματα τα οποία θα πρέπει να έχουν κυρίαρχη θέση στην ατζέντα των βουλευτικών εκλογών.
tomarasa@kathimerini.com.cy
