ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Από το συναποφασίζομεν στο συμπαρίσταται

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Ενδεχομένως να είναι η πρώτη φορά που σε μια τόσο κρίσιμη φάση του Κυπριακού το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να δέχεται με τόση ένταση πυρά από εντός και εκτός της Ελλάδος για τους χειρισμούς του στο όλο ζήτημα. Πυρά που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπέρασαν ακόμα και αυτά του τουρκικού ΥΠΕΞ.

Ποτέ δεν ήμουν της σχολής των τουρκοφάγων όμως σε όλα υπάρχει και ένα όριο. Πόσο μάλλον που στη συγκεκριμένη περίπτωση η θέση και η στάση της ελληνική κυβέρνησης κινδύνευε να χαρακτηρισθεί ως αδιαφορία απέναντι στις συμβατικές αλλά και εθνικές, κατά άλλους, υποχρεώσεις της απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Δεν είμαι από αυτούς που έχουν σε υπόληψη τον βίο και την πολιτεία της παρούσας ελληνικής κυβέρνησης. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση έχω την αίσθηση ότι «αλλού μας τρώει και αλλού ξυνόμαστε».

Αν κάποιος δει προσεχτικά τη στάση της ελληνικής διπλωματίας από την περίοδο της πρώτης φοράς αριστερά δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί σε τι επίπεδο κινούνται οι σχέσεις Λευκωσίας Αθηνών στο Κυπριακό. Όσο οι διαπραγματεύσεις δεν είχαν φθάσει στα βαθιά δεν θυμάμαι να είχε προκληθεί το παραμικρό ζήτημα ανάμεσα στις δύο πρωτεύουσες.

Να θυμίσω ότι επί διακυβερνήσεως Χριστόφια δεν ήταν λίγες οι φορές που ακουγόντουσαν μουρμουρητά από την Αθήνα ότι η Λευκωσία την έχει στο σκοτάδι. Επίσημα και ανεπίσημα η πρώτη φορά αριστερά της Ελλάδας δεν ενδιαφέρθηκε για θέματα που η ίδια έκρινε ότι δεν της έπεφτε λόγος.

Και αν δεν διερρήχθησαν οι πατροπαράδοτοι δεσμοί αυτό οφείλεται εν πολλοίς και στην τακτική Αναστασιάδη να περνά από την Αθήνα και να ενημερώνει. Αν δεν το έπραττε ουδείς νομίζω θα του έκανε παράπονο. Είτε κάποιος συμφωνεί είτε διαφωνεί η Αθήνα αντιμετωπίζει το Κυπριακό μόνο μέσα από τις συμβατικές της υποχρεώσεις.

Αυτό δηλαδή που έκανε ο Έλληνας ΥΠΕΞ όταν είπε ότι η Ελλάδα δεν θέλει να έχει καμία σχέση με το κεφάλαιο των εγγυήσεων. Στο υποθετικό σενάριο που πραγματοποιηθεί πολυμερής και η Ελλάδα αρνηθεί τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης θα επικριθεί και πάλι ότι τορπίλισε τις συνομιλίες και απέτρεψε την επανένωση της Κύπρου;

Μόνο αστειότητες μπορούν να χαρακτηρισθούν τα όσα λέγονται φωναχτά ή χαμηλόφωνα ότι ο Νίκος Κοτζιάς τορπίλισε τον Μον Πελερέν 2. Η παρούσα κυβέρνηση της Ελλάδας αν μπορούσε, που λέει ο λόγος, θα έπαιρνε και την ΕΛΔΥΚ όχι να έβαζε κόκκινες γραμμές στις διαπραγματεύσεις.

Το μέλλον του Κυπριακού λαού, Ε/κ και Τ/κ, δεν θα το καθορίσει η Ελλάδα αλλά η Τουρκία. Είτε αρέσει στους φανατικούς της λύσης είτε όχι, ο Μουσταφά Ακιντζί αποδείχθηκε ένας δεύτερος Ταλάτ, βάζοντας πάνω από τους Τ/κ την Άγκυρα.

Κάτι που γίνεται αντιληπτό σε μεγάλη μερίδα των Τ/κ. Το πρόβλημα στην παρούσα φάση δεν είναι η Ελλάδα και ο Κοτζιάς. Η επίσημη Λευκωσία και τα πλείστα κόμματα φρόντισαν να κλείσουν ένα ζήτημα προτού πάρει προεκτάσεις.

Σεβαστές οι όποιες αντίθετες απόψεις ακούγονται αλλά είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζεται δημόσια ότι η στάση του Νίκου Κοτζιά καθιστά τον Νίκο Αναστασιάδη Νομάρχη σε μια περίοδο μάλιστα που η έκφανση του δόγματος «Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται» τείνει να καταστεί το πιο σύντομο ανέκδοτο.

tomarasa@kathimerini.com.cy

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Απόστολος Τομαράς: Τελευταία Ενημέρωση