Του Απόστολου Τομαρά
Ένα περιστατικό που σημειώθηκε σε ανοιχτό χώρο στο Τορίνο τη βραδιά του τελικού του Champions League, αποτυπώνει το κλίμα φόβου και πανικού που έχουν αφήσει πίσω τους τα τυφλά κτυπήματα, παντός είδους ακραίων στοιχείων, επί ευρωπαϊκού εδάφους. Αν στην περίπτωση του Λονδίνου υπήρχε ένας υπαρκτός κίνδυνος δεν συνέβη το ίδιο στην ιταλική πόλη.
Εκεί δεν χρειάσθηκε ένας μανιακός, με ένα μαχαίρι ή ένα αυτοκίνητο να σπείρει τον τρόμο. Μια κροτίδα και μια φωνή «υπάρχει βόμβα» λίγο έλειψε να προκαλέσουν ένα νέο Χέϊζελ.
Ο τραυματισμός 1500 ατόμων από ένα τυχαίο περιστατικό αποδεικνύει ότι η καθημερινότητα των ευρωπαίων έχει αλλάξει. Και δεν έχει αλλάξει μόνο από τα τρομοκρατικά κτυπήματα. Από τότε που ξεκίνησε ο φαύλος κύκλος δράσης ακραίων μέσα στην Ευρώπη η κοινή γνώμη ασχέτως αποστάσεως από τον χώρο των συμβάντων ζει στον αστερισμό και της τρομολαγνείας.
Τα όσα έπονται αναπαράγονται και παρουσιάζονται με τέτοια ένταση συμβάλλοντας καθοριστικά στον τρόπο ζωής όχι μόνο των Λονδρέζων ή των Παριζιάνων αλλά του συνόλου των ευρωπαίων. Η Ιταλία δεν είναι μέσα στις χώρες δράσης των ακραίων στοιχείων. Δεν υπήρξαν περιστατικά που να δικαιολογούν την πρόκληση πανικού σε χώρους μαζικής συνάθροισης. Όμως το πλήθος αντέδρασε όπως αντέδρασαν όσοι βρέθηκαν σε ακτίνα δράσης των δραστών στο Λονδίνο.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει παραλληλισμός του γεγονότος με τον χειρισμό του αμέσως μετά. Δεν μπορεί όμως να περάσει απαρατήρητη η υπερφίαλη δημοσιότητα που δίνεται στο όνομα της ενημέρωσης τα αποτελέσματα της οποίας είναι ορατά πλέον χιλιόμετρα μακριά από τους χώρους- στόχους.
Η ενημέρωση είναι δικαίωμα του πολίτη, σε καμία όμως περίπτωση δεν «μπορείς να την τραβάς από τα αυτιά», ημέρες μετά, πρώτον όταν δεν υπάρχει περιεχόμενο και δεύτερον επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια, για μισή ώρα περίπου, και μάλιστα από ένα μέσο όπως είναι η τηλεόραση. Αυτό συμβαίνει κατά κόρον από τα χτυπήματα στο Παρίσι.
Η ζωή στην Ευρώπη έχει αλλάξει και θα αλλάξει περισσότερο. Η εμφάνιση περιστατικών όπως στο Λονδίνο θα συνεχισθεί. Είναι ευθύνη των κρατών να αντιμετωπίσουν τέτοια φαινόμενα και να προστατεύσουν τους πολίτες τους. Ευθύνη και μάλιστα τεράστια έχουν και όσοι λειτουργούν στο όνομα της ενημέρωσης.
Οι ειδήσεις δεν μπορούν να μετατραπούν σε εργαλείο απομόνωσης του ατόμου ή ενδεχομένως στο μέλλον, περιορισμού των ελευθεριών. Άλλο τρομοκρατία και άλλο ενημέρωση στα όρια της τρομολαγνείας.
