Του Δημήτρη Δημητρίου
«Το πρώτο, κατά τη γνώμη μου είναι να κηρύξουμε το τέλος της ομερτά. Να μην επιτρέψουμε από κανέναν να μιλήσει ξανά για κοινά μυστικά, για σκάνδαλα που τα ξέρουμε όλοι αλλά σιωπούμε. Να κατανοήσουμε πως η επιρροή μας είναι περισσότερη όταν δώσουμε τέλος στη σιωπή».
Βαριές λέξεις. Χιλιοειπωμένες, ξεχειλωμένες, πολυφορεμένες και ξεθωριασμένες. Συνήθως συνοδεύονται, ακολουθούν ή προηγούνται άλλων φράσεων κλισέ. Για το μαχαίρι που πρέπει να φτάσει στο κόκαλο, για τον δάκτυλον που πρέπει να τον θέσουμε επί τον τύπον των ήλων. Βαρεθήκαμε όλοι, να τα λέμε και να τα ακούμε, να τα γράφουμε και να τα διαβάζουμε. Θα μπορούσα στο κείμενο αυτό να αναφερθώ με παραδείγματα στην πολιτική βούληση αυτής της κυβέρνησης. Για τις υποθέσεις επώνυμων και επιφανών που έφτασαν ενώπιον της δικαιοσύνης με καταδίκες και φυλακίσεις. Δεν θα το κάνω γιατί έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε. Έχουμε πολύ δρόμο να καλύψουμε.
Η Κυπριακή Δημοκρατία όπως δημιουργήθηκε και όπως εξελίχθηκε μετά τα πρώτα χρόνια ήταν και είναι το ιδανικό περιβάλλον για να ανθήσει η διαπλοκή και να δρουν άνετα οι διεφθαρμένοι συμπολίτες μας. Το δίκαιο της ανάγκης ήταν όντως αναγκαίο για να επιβιώσουμε αλλά έδωσε την τέλεια κάλυψη σε κάθε λογής λαμόγια. Η έλλειψη ελέγχου μεταξύ των εξουσιών εκτρέφει το τέρας μέχρι και σήμερα. Ένας άλλο σημαντικός παράγοντας που βοήθησε και βοηθά στη σήψη είναι το μέγεθος του τόπου μας και το σύνδρομο του κουμπάρου. Όλοι γνωρίζουν όλους, όλοι μοίραζαν με όλους και ήταν πιο εύκολο να επιβληθεί ο κανόνας της σιωπής. Σήμερα μιλάμε για κρυφά μυστικά. Είτε αφορά το πάρτι στα τουρκοκυπριακά είτε αφορά το γλέντι με τα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Σε όλο αυτό το περίεργο και βρόμικο σκηνικό κλείναμε όλοι τα μάτια. Άλλοι τα δύο, άλλοι το ένα. Δεν υπήρχε πολιτική βούληση για να σκοτώσουμε τη διαπλοκή. Για πενήντα χρόνια για παράδειγμα έλειπε η υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου από όλα σχεδόν τα υπουργεία. Παρά τα σκάνδαλα που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας ελάχιστα έφταναν στο δικαστήριο. Ταΐζαμε και ταΐζουμε τη βάρκα της γραφειοκρατίας δημιουργώντας μικρές εστίες διαφθοράς. Γραφειοκρατία που αποτρέπει την ανάπτυξη, που αποστρέφει επενδύσεις και που μας αναγκάζει να συνεχίζουμε την εσωστρέφεια.
Το ζήτημα είναι τι κάνουμε σήμερα. Καλή η καταγραφή της ιστορίας αλλά εδώ χρειαζόμαστε λύσεις. Χειροπιαστές και εφαρμόσιμες. Το πρώτο, κατά τη γνώμη μου είναι να κηρύξουμε το τέλος της ομερτά. Να μην επιτρέψουμε από κανέναν να μιλήσει ξανά για κοινά μυστικά, για σκάνδαλα που τα ξέρουμε όλοι αλλά σιωπούμε. Να κατανοήσουμε πως η επιρροή μας είναι περισσότερη όταν δώσουμε τέλος στη σιωπή μας. Το δεύτερο είναι να ενισχύσουμε τον έλεγχο. Σε όλες τις εκφάνσεις του. Να πείσουμε, με πράξεις, πως κανείς μας πλέον δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Πως η κάθε μας πράξη θα έχει αντίκτυπο. Αν όλοι νιώθουμε πως υπάρχει ένα «ορατό μάτι» που μας παρακολουθεί, τότε θα μειώσουμε τη διαφθορά. Σημαντική παράμετρος η προστασία μαρτύρων. Να ενθαρρύνουμε διά νομοθεσίας τον κάθε πολίτη να καταθέσει.
Σημαντικότατο, στα δικά μου μάτια, η διαφάνεια. Όλα στο φως. Όταν όλες οι διαδικασίες γίνονται και η πρόσβαση είναι ανοικτή τότε κανείς δεν θα μπορεί να κάνει τη δουλειά του από το παραθυράκι ή από το ταβάνι. Να σταθούμε όλοι μας στη σειρά, στην πόρτα. Είτε αφορά νοσοκομείο, είτε αφορά κτηματολόγιο ή δημαρχείο. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να ψηφιοποιηθούμε και να περάσουμε σε πραγματική ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Οι open data πλατφόρμες είναι οι πιο ασφαλείς και οι πιο οικονομικές. Όσο ψάχνουμε αφορμές για να μην ψηφιοποιηθούμε δεν θα ψηφιοποιηθούμε ποτέ. Το έχω γράψει ξανά. Η Εσθονία, είναι μια χώρα με πληθυσμό παρόμοιο του δικού μας. Χωρίς το μεσογειακό ταπεραμέντο, αλλά με ζεστή καρδιά. Κατάφεραν σε είκοσι χρόνια, από την τελευταία επαρχία της Σοβιετικής Ένωσης να εξελιχθούν σε υπόδειγμα ψηφιοποίησης. Όλες οι διαδικασίες, από το να ψηφίσεις μέχρι και το να πληρώσεις το νερό γίνονται ηλεκτρονικά. Με έναν κωδικό. Έχουν 100% διαφάνεια και 0% διαφθορά. Κανείς δεν πρόκειται να έρθει και να μας κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαστε σήμερα. Εμείς θα το κάνουμε. Από μόνοι μας.
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗΣΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ | twitter: @dmdemetriou
