Της Ελένης Ξένου
Ωραία μας τα είπε ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου στην ομιλία του «Κύπρος της Δημιουργίας, Καλύτερη Κύπρος». Τόσο ωραία που μπορούμε να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά με αισιοδοξία. Διότι ο κ. Αβέρωφ μας όχι μόνο δήλωσε ότι πιστεύει σε μία καλύτερη Κύπρο, αλλά έκανε και την αυτοκριτική του υπογραμμίζοντας πως όλα αυτά τα στραβά που μας βρήκαν δεν μας τα έφεραν οι κακοί Ευρωπαίοι, αλλά εμείς οι ίδιοι. Αναγνώρισε, μάλιστα, πως πρέπει να «αφήσουμε πίσω την Κύπρο της μιζέριας και να οραματιστούμε την Κύπρο της επιχειρηματικότητας, της δημιουργίας και της προοπτικής που θα προσθέτει αξία και θα δημιουργεί καλύτερες μέρες για τα παιδιά μας». Τόσο ωραία τα είπε, που ομολογώ ότι παραλίγο να πιστέψω πως, επιτέλους, άρχισε να βγάζει φως το τούνελ. Η πλάνη, ωστόσο, δεν διήρκησε πολύ διότι παραδίπλα από τα τόσο ωραία του κ. Αβέρωφ μας υπήρχε ο οχετός του κ. Θεμιστοκλέους (που ανήκει στο κόμμα του κ. Αβέρωφ μας, όπως, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, ανήκει και ο κ. Χαμπουλλάς).
Ο κ. Θεμιστοκλέους σχολίαζε δημοσίευμα της εφημερίδας «Πολίτης», που τον έθετε στο επίκεντρο της αποκάλυψης για απαράδεκτες συμπεριφορές βουλευτών έναντι του νόμου για τροχαίες παραβάσεις. Όπως δημοσιεύτηκε, ο κ. Θεμιστοκλέους καταγγέλθηκε κατ’ επανάληψη από την Τροχαία, διότι το έπαιζε «ραλίστας» (έτρεχε με 170 χλμ.). Και παρότι ο βουλευτής παραδέχτηκε ότι πολλές φορές έχει καταγγελθεί και ότι έχει πληρώσει τα πρόστιμά του, δεν έμεινε μόνο στην παραδοχή, αλλά άστραψε και βρόντηξε βγάζοντας στην επιφάνεια τη γνωστή νοοτροπία. Τη νοοτροπία «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, γιατί είμαι μάγκας και καραμπουζουκλής βουλευτής». Αντί να σιωπήσει και να συνειδητοποιήσει πως ένας βουλευτής δεν μπορεί να ποντάρει στη βουλευτική του ασυλία για να μη σέβεται τους νόμους, ζητούσε και τα ρέστα, λέγοντας πως ο γενικός εισαγγελέας τον διώκει για πολιτικούς λόγους και διάφορες άλλες ασυναρτησίες. Και, βέβαια, ο μονόλογός του έκλεισε με τον επίσης στερεότυπο, πλέον, επίλογο που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί μας όταν αισθανθούν πως βρίσκονται στο στόχαστρο.
Είπε ο κ. Θεμιστοκλέους πως αντί ο γενικός εισαγγελέας να επικεντρωθεί στο κυνηγητό των υπαιτίων της οικονομικής μας καταστροφής, αναλώνεται στο πώς θα πλήξει τον ίδιο. Είναι η ίδια και απαράλλακτη μέθοδος που χρησιμοποίησε και ο κ. Χαμπουλλάς, ο οποίος επέμενε πως με τα φωτογραφημένα αμπελοπούλια του καταπολεμά την υποκρισία και την ψευτιά. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι κατά πόσον πρόκειται για έναν φαιδρό τύπο, ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται πως πρέπει να σέβεται τους νόμους και να είναι παράδειγμα προς μίμηση. Το θέμα είναι ότι τέτοιοι τύποι, όπως ο κ. Θεμιστοκλέους και ο κ. Χαμπουλλάς, αποτελούν τρανταχτές αποδείξεις της κατρακύλας του επιπέδου της πολιτικής μας ζωής. Ένα επίπεδο δάπεδο, όπου η ψευτομαγκιά, η στενομυαλιά, ο επαρχιωτισμός και η απουσία πολιτισμού μεταφράζονται, πλέον, ως τα κύρια συστατικά του σύγχρονου «λεβέντη». Και μη μου πείτε πως είναι μόνο δύο στους 56, διότι δεν είδα κανέναν από τους υπόλοιπους να αντιδρά σ’ αυτή τη νοοτροπία ούτε και να θεωρεί πως τέτοιες συμπεριφορές καθιστούν ολόκληρο το σώμα υπεύθυνο για το επίπεδο της πολιτικής.
Αντ’ αυτού, ο κ. Αβέρωφ μας, στο κόμμα του οποίου ανήκουν αυτά τα σαΐνια μας, βγάζει λόγους και μιλά για μία καλύτερη Κύπρο. Όχι, κ. Αβέρωφ μας, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Και όλα αυτά τα τόσο ωραία που μας είπατε δεν έχουν καμία απολύτως ουσιαστική βάση, όταν δεν αντιλαμβάνεστε πως η κύρια ευθύνη όλων σας δεν είναι ότι οδηγήσατε την Κύπρο στην οικονομική καταστροφή, αλλά ότι διαλύσατε με τις πράξεις και τις παραλείψεις σας κάθε αξία του πολιτισμού μας. Και έτσι για να τελειώνουμε με τις μπαρούφες, καταλάβετέ το πως όσο προσφέρετε έδαφος σε τύπους σαν τον Θεμιστοκλέους και τον Χαμπουλλά να ανάγουν τον επαρχιωτισμό σε ιδανικό, καλύτερες μέρες δεν πρόκειται να έρθουν.
