Της Ελένης Ξένου
Το ακούσαμε κι αυτό. Πως δεν είναι σωστό, λέει, να κάνουν το μάθημα γυμναστικής τα αγόρια μαζί με τα κορίτσια, διότι οι ιδιαιτερότητες που έχουμε ως λαός, καθώς και η κουλτούρα που έχει ο μαθητικός μας πληθυσμός δεν μας το επιτρέπει.
Αν εσείς βγάζετε νόημα και ουσία από αυτό που μόλις διαβάσατε τότε προφανώς κάτι δεν πάει καλά με τις δικές μου νοητικές ικανότητες. Και δεν πρόκειται απλά για μια θέση κάποιου εκπαιδευτικού, αλλά για τη θέση του Συνδέσμου Γυμναστών Κύπρου, διά στόματος του προέδρου τους κ. Σπύρου Σπύρου, οι οποίοι έκαναν μάλιστα και διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, προκειμένου να εκφράσουν την αντίθεσή τους στο ενδεχόμενο εφαρμογής της μικτής γύμνασης.
Και επιμένω να ρωτώ: Βγάζετε νόημα και ουσία; Για να σας βοηθήσω μήπως και βγάλουμε μια άκρη, σας ενημερώνω πως όταν ρωτήθηκε ο κ. Σπύρου, σε ραδιοφωνική εκπομπή του Πολίτη, τι ακριβώς εννοεί όταν λέει πως πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις ιδιαιτερότητες που έχουμε ως Κύπρος, απάντησε πώς δεν είναι θέμα συντηρητισμού αλλά πως υπάρχει και επιστημονική τεκμηρίωση (μια έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου) η οποία καταδεικνύει ότι το μαθησιακό περιβάλλον δεν αφήνει τους μαθητές να αναπτυχθούν με τον ίδιο τρόπο, όταν τα αγόρια και τα κορίτσια γυμνάζονται μαζί.
Έδωσε μάλιστα και παράδειγμα αυτής της επιστημονικής τεκμηρίωσης το οποίο λέει πως όταν ένα αγόρι είναι υπέρβαρο δεν θέλει να κάνει γυμναστική μαζί με τα κορίτσια όπως και το αντίθετο. Και σύμφωνα με τον κ. Σπύρου και την επιστημονική έρευνα που επικαλείται, αντί να διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά εναντίον του bulling και να «γυμνάζουμε» το μυαλό τους προς τη σωστή κατεύθυνση, καλύτερα να τα κρατάμε χωριστά, γιατί έτσι, σύμφωνα με τον κ. Σπύρου, αναπτύσσονται πιο σωστά. Πώς ακριβώς αναπτύσσονται πιο σωστά, μόνο ο κ. Σπύρου υποθέτω μπορεί να μας απαντήσει.
Διότι προφανώς μόνο αυτός (και οι υπόλοιποι διαμαρτυρόμενοι γυμναστές) έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν αυτή την επιστημονική μέθοδο, η οποία θέλει τα παιδιά χωριστά, προκειμένου να συνεχίσει να συντηρεί τις τάχα μου ιδιαιτερότητές μας ως λαού και την ηλίθια κουλτούρα που επιβάλει αυτούς τους διαχωρισμούς. Όταν ρωτήθηκε ο κ. Σπύρου αν υπάρχουν διεθνείς έρευνες περί του θέματος απάντησε πως και υπάρχουν και πως εκείνες υποστηρίζουν τη μικτή γύμναση αλλά επειδή εμείς (αυτό το λέω εγώ) είμαστε ιδιαίτερα προβληματικοί καλύτερα να τις αγνοούμε και να εμπιστευόμαστε μόνο την όποια έρευνα καταδεικνύει την προβληματική μας ιδιαιτερότητα, αντί να προσπαθούμε να την αλλάξουμε.
Και δη οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να είχαν λίγη περισσότερο συναίσθηση αυτής της ευθύνης αντί να βγαίνουν με θράσος και να μας λένε πως δεν μπορούν να γυμνάζονται αγόρια μαζί με κορίτσια επειδή εμείς έχουμε ιδιαιτερότητες και επειδή μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Καλύτερα αποτελέσματα σε ποιο επίπεδο; Τόσο πολύ μάλιστα πιστεύει ο κ. Σπύρου πως «κινδυνεύουν» τα παιδιά μας από μια τέτοια απόφαση (της μικτής γύμνασης) ώστε φρόντισε να μας ξεκαθαρίσει πως η διαμαρτυρία του Συνδέσμου Γυμναστών δεν έχει καθόλου συνδικαλιστικό κίνητρο. «Δεν το κάνουμε» είπε «επειδή κάποιοι γυμναστές θα μείνουν αδιόριστοι»!
Προσωπικά θα το θεωρούσα λιγότερο σοβαρό αν το κίνητρο ήταν συνδικαλιστικό. Και θα προτιμούσα με τα χίλια να μας έλεγε ο κ. Σπύρου ότι «μάχεται» για το συμφέρον των εκπαιδευτικών, αντί των παιδιών. Διότι το συμφέρον των παιδιών, είναι να έχουν εκπαιδευτικούς με συνείδηση του τι λένε και του τι πράττουν και κυρίως του πού πραγματικά στοχεύουν.
Κι αν ο στόχος τους είναι να διατηρούν τις ούτω καλούμενες ιδιαιτερότητές μας, δηλαδή τον ψευτοσυντηρητισμό μας και την αποτυχημένη μας στενομυαλιά, διότι έτσι θεωρούν ότι «προστατεύουν» τα παιδιά, τότε ουαί και αλίμονο μας. Με τέτοιες εκπαιδευτικές νοοτροπίες ούτε στην επόμενη γενιά βλέπω να αλλάζουμε μυαλά, κι αυτό είναι τουλάχιστον θλιβερό.
