ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Συμβαίνουν άραγε κι αλλού;

Της Ελένης Ξένου

Της Ελένης Ξένου

twitter

Ομολογουμένως έχω αυτή την ουσιώδη απορία. Συμβαίνουν άραγε κι αλλού; Και εννοώ προφανώς σε πολιτισμένες χώρες, οι οποίες διέπονται από νόμους και κανόνες που προστατεύουν τους πολίτες τους και όχι που τους μετατρέπουν κάθε τρεις και λίγο σε «θύματα». Το απότομο κλείσιμο της Cobalt με τις τραγικές επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται (βλέπε ανεργία σε τόσους υπαλλήλους, ξεκρέμαστοι επιβάτες και ζημιές στον τουριστικό τομέα) αποτελεί μια ακόμα αφορμή για να τεθεί αυτό το ερώτημα.

Διότι το όλο σκηνικό, δηλαδή το πώς έκλεισε η εν λόγω εταιρεία από τη μια μέρα στην άλλη ενώ στο ενδιάμεσο έσπειρε ελπίδες διάσωσής της από επενδυτές, όπως και το ότι το κράτος (δηλαδή εμείς) αυτή τη στιγμή επιβαρύνεται με μπόλικα εκατομμύρια ζημιάς να καλύψει, δεν θα έλεγα πως χωρεί στους κανόνες της κοινής λογικής.

Είναι βέβαια δεδομένο και πολλάκις αποδεδειγμένο ότι αυτό το κράτος έχει ξεπεράσει κάθε κοινή λογική και διέπεται από τον παραλογισμό των εκάστοτε ιθυνόντων, που έχει σαν αποτέλεσμα να κλείνουν τράπεζες, εθνικοί μεταφορείς, συνεργατικά ιδρύματα κτλ. κτλ. και να καλούνται οι πολίτες να πληρώσουν τις εν λόγω ζημιές. Και γιατί; Όχι βέβαια λόγω οικονομικής κρίσης η οποία έχει αναχθεί πλέον στο πιο τρανταχτό άλλοθι ενός κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος. Αλλά λόγω της κακοδιαχείρισης, της νοοτροπίας της αρπαχτής, του συμφέροντος, της μίζας, της διαφθοράς, της διαπλοκής και των μεγάλων συμφερόντων. Και για του λόγου του αληθές είναι αρκετά τα όσα ακούγονται στην ερευνητική επιτροπή για το κλείσιμο του Συνεργατισμού όπου σε μια άλλη κανονική χώρα και όχι απομίμηση χώρας θα ήταν αρκετά για να πέσουν κεφάλια! Εδώ όμως όχι μόνο δεν πέφτουν κεφάλια αλλά ακόμα κι αυτοί που τιμωρούνται βγαίνουν με χάρες και εκπτώσεις και ξανά προς τη «δόξα» τραβούν. Και όλα βέβαια περνούν στου ντούκου.

Με μνήμη χρυσόψαρου και με ένα υποτυπώδη θυμό, ο οποίος εκτονώνεται μόνο μέσα σε κουβέντες του διαδικτυακού καφενέ. Έκλεισαν οι Κυπριακές Αερογραμμές αλλά ακόμα κανένας μας δεν έμαθε το γιατί και ποιος έφταιξε. Έκλεισε ο Συνεργατισμός και τάχα μου θα βγει το πόρισμα από την ερευνητική επιτροπή για να μας καταδείξει τους υπαίτιους, όπως υποθέτω και τα άλλα τόσα πορίσματα που είδαν το φως της δημοσιότητας χωρίς ωστόσο κανείς να πληρώσει επί της ουσίας τα σπασμένα. Εκτός από εμάς. Τους καημένους φορολογούμενους οι οποίοι με σκυμμένο το κεφάλι ανεχόμαστε την κακοδιαχείριση της κάθε μετριότητας για να υποστούμε τελικά τις συνέπειες της ανεπάρκειας των όποιων ανίκανων διοικούντων. Η Cobalt έκλεισε εν μια νυκτί και το κράτος πρόκειται να πληρώσει τις ζημιές. Και βέβαια σωστά πράττει με την έννοια ότι δεν μπορεί να αφήσει ξεκρέμαστους τους επιβάτες και τους εργαζόμενους.

Το ερώτημα ωστόσο που προκύπτει από την κοινή λογική είναι γιατί το κράτος δεν είχε διασφαλίσεις έτσι ώστε το κόστος για την κάλυψη των επιβατών να το έχει η ίδια η εταιρεία; Δηλαδή αν η εταιρεία έφτασε εδώ που έφτασε λόγω κακοδιαχείρισης ή αψυχολόγητης επεκτατικής στρατηγικής της, γιατί εμείς ως φορολογούμενοι πολίτες πρέπει να πληρώσουμε ξανά και πάλι την ανικανότητα κάποιων να διαχειριστούν μια τέτοια επένδυση; Με ποιον τρόπο προστατεύεται ο πολίτης, όταν τέτοιου είδους επενδύσεις δεν παρουσιάζουν γερά θεμέλια; Και δεν είναι βέβαια μόνο η πληρωμή της ζημιάς από τις τσέπες μας αλλά και το γεγονός ότι η ανυπαρξία ενός εθνικού μεταφορέα μας αφήνει έρμαιο στις τιμές και στα γούστα της κάθε αεροπορικής εταιρείας που θα σπεύσει να «εκμεταλλευτεί» το υπάρχον κενό. Με λίγα λόγια εκτός από θύματα έχουμε καταντήσει και «εγκλωβισμένοι» σε ένα νησί από το οποίο ο μόνος τρόπος να διαφύγουμε είναι… με κανό.

Εκτός κι αν ανεβούμε σε ένα από αυτούς τους πύργους που κατά τους κυβερνώντες μας αποδεικνύουν την υγιή ανάπτυξη αυτής της χώρας και να πετάξουμε με ανεμόπτερο. Άξιους τους έχω να μας το προτείνουν ως μια κάποια λύση.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Ελένης Ξένου

Ελένη Ξένου: Τελευταία Ενημέρωση

X