Της Ελένης Ξένου
Το Τμήμα Τελωνείων, λέει, θα εντατικοποιήσει τους ελέγχους για τα καύσιμα από τα Κατεχόμενα. Και αυτή η εντατικοποίηση των ελέγχων, λέει, έχει σκοπό τη διασφάλιση της τήρησης των νομοθεσιών σχετικά με τη μεταφορά καυσίμων. Όπως επίσης, λέει, το Τμήμα Τελωνείων, σε περίπτωση εντοπισμού υποθέσεων παράνομης μεταφοράς πετρελαιοειδών και καυσίμων από τις κατεχόμενες περιοχές, ανεξαρτήτως αν βρίσκονται σε ξεχωριστά δοχεία ή στη δεξαμενή καυσίμων του ίδιου του μεταφορικού μέσου, αυτά θα κατάσχονται και οι εμπλεκόμενοι θα υπόκεινται στις ποινές που προβλέπονται.
Από την άλλη η κυβέρνηση, λέει, πως ο έλεγχος του Τελωνείου στα οδοφράγματα πρέπει να έχει στόχο την παράνομη εμπορία και όχι την παρεμπόδιση απλών πολιτών. Αυτό μας διαμήνυσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπογραμμίζοντας πως πολιτική του κράτους είναι να μπορούν οι πολίτες να διακινούνται σε όλη την επικράτεια της Δημοκρατίας, τηρουμένων των όσων προβλέπονται από τον ειδικό «Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής», μάλιστα (!). Και τώρα που τα άκουσα όλα αυτά τα άκρως αντιφατικά και οξύμωρα, δικαιούμαι υποθέτω ως απλός πολίτης να θέσω δημόσια την υπαρξιακή μου απορία: Ποιος μας κοροϊδεύει περισσότερο σ’ αυτή την υπόθεση; Το Τελωνείο ή η κυβέρνηση; Ή και οι δύο μαζί συγχρονισμένα; Καταρχάς να υπενθυμίσω ότι ο «Κανονισμός της Πράσινης Γραμμής» δεν απαγορεύει την προμήθεια καυσίμων από τα Κατεχόμενα.
Αν λοιπόν δεχθούμε τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι ο έλεγχος είναι τάχα μου για να αποτραπεί η παράνομη εμπορία και όχι για να παρεμποδιστεί η διακίνηση των πολιτών, τότε μπορεί κάποιο από τα αρμόδια κυβερνητικά σαΐνια να μας εξηγήσει γιατί ο τελωνιακός που θα στέκεται μπάστακας στα οδοφράγματα θα ελέγχει το ντεπόζιτο του απλού πολίτη; Και μάλιστα αφού το ελέγξει βάσει ποιων στοιχείων θα αποφασίζει αν π.χ. εγώ προμηθεύτηκα ψευδοβενζίνη επειδή ξέμεινα καθ’ οδόν ή επειδή θέλω να την εμπορευτώ; Και πραγματικά πώς θα εμπορευτώ μια βενζίνη που βρίσκεται ήδη στο ντεπόζιτο του αυτοκινήτου μου; Άρα προς τι θα ελέγχεται το ντεπόζιτο του κάθε ιδιώτη; Και όταν λοιπόν ελεγχθεί το ντεπόζιτο στο πλαίσιο του τάχα μου εντατικοποιημένου ελέγχου, ποια είναι η διαφορά της από εδώ βενζίνης από την από εκεί, ώστε το σαΐνι-τελωνιακός να αποφανθεί πως πρόκειται για παρανομία;
Αλλά ακόμα κι αν υπήρχε τρόπος να διακρίνει την προέλευση της βενζίνης στο αυτοκίνητο του απλού πολίτη γιατί αποτελεί παρανομία δεδομένου ότι ο «Κανονισμός της Πράσινης Γραμμής» δεν το απαγορεύει; Και εφόσον δεν το απαγορεύει ο εν λόγω κανονισμός, τότε προς τι η ανακοίνωση περί έλεγχου στα ντεπόζιτα του κάθε ιδιώτη; Με λίγα και απλά λόγια το ερώτημα που τίθεται από όλη αυτή την ιστορία είναι το εξής; Όλοι αυτοί σοβαρολογούν ή μας δουλεύουν ψιλό γαζί; Και έτσι για να εξηγούμαστε αν όντως ήθελε το κράτος να πατάξει την παράνομη εμπορία καυσίμων από τα Κατεχόμενα ας είχε την εντιμότητα να παραδεχτεί πως αυτό το ίδιο το κράτος είναι ο ηθικός αυτουργός άρα και ο πρώτος υπαίτιος της εν λόγω παρανομίας.
Διότι όταν έχει το θράσος να επιβάλλει τόση ψηλή φορολογία για ένα είδος το οποίο αποτελεί πρώτη ανάγκη για τον κάθε απλό πολίτη (αφού επαρκή δημόσια συγκοινωνία δεν έχουν καταφέρει ακόμα να φτιάξουν) τότε είναι ξεδιάντροπο να έρχεται να ζητάει και τα ρέστα με τάχα μου ελέγχους που στοχεύουν στην αποτροπή της παρανομίας ή με τάχα μου διευκρινίσεις ότι οι εν λόγω έλεγχοι δεν στοχεύουν στην παρεμπόδιση της διακίνησης των πολιτών. Αν θέλουν όντως να πατάξουν την παρανομία ας προχωρήσουν στη μείωση της φορολογίας και στην άμεση άρση αυτής της αδικίας που υφίσταται ο απλός πολίτης, του οποίου τα συμφέροντα βρίσκονται πάντα στην τελευταία θέση της ιεραρχίας των όποιων κυβερνώντων. Διότι αν δεν βρίσκονταν στην τελευταία θέση, τότε προφανώς δεν θα είχαμε φτάσει στο σημείο να προμηθευόμαστε φάρμακα και καύσιμα από τα Κατεχόμενα.
