Του Κώστα Ιορδανίδη
Στη σύνοδο της Γουαδελούπης –αρχές Ιανουαρίου 1979– ο τότε Γάλλος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν εισήγαγε τον τότε καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ στις πολιτικές διαβουλεύσεις των Μεγάλων Δυνάμεων της Δύσεως, που περιελάμβαναν τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία.
Σήμερα ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, ανέλαβε τον ρόλο να αμβλύνει την επικίνδυνη αντιπαράθεση της Ουάσιγκτον με το Βερολίνο, μετά την εγκατάσταση του κ. Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της Ε.Ε. με τις ΗΠΑ.
Μικρός το δέμας αλλά μαχητής ο κ. Μακρόν, πρέπει να ομολογήσουμε. Διότι, αν και αυτοπροσδιοριζόμενος ως «αριστερός-φιλελεύθερος» πολιτικός, δεν δίστασε προς σκανδαλισμό των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρώπης να απευθύνει επισήμως πρόσκληση προς τον πρόεδρο Τραμπ να μετάσχει στους μεγαλοπρεπείς εορτασμούς της Ημέρας της Βαστίλλης, τον Ιούλιο του 2017.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο κ. Τραμπ, ο «άξεστος», κατά τους αντιπάλους του, επιχειρηματίας από το Κουίνς, συμπεριφερόμενος με εντυπωσιακή γαλατική ευγένεια προσκάλεσε τον κ. Μακρόν σε επίσημη επίσκεψη στην Ουάσιγκτον και του επιφύλαξε θερμότατη υποδοχή.
Εντυπωσιακό βεβαίως ότι ο κ. Μακρόν, τόσο κατά τη συνέντευξή του όσο και εις την ομιλία του στο Καπιτώλιο, κατέστησε σαφέστατη τη διαφορά των αντιλήψεών του από εκείνες του προέδρου Τραμπ. Αναφέρθηκε ευθαρσώς στους κινδύνους του εθνικισμού, του απομονωτισμού και του εμπορικού πολέμου. Το μεγαλοπρεπές και αγέρωχο χαρακτηρίζει τους ηγέτες της Γαλλίας, και επί Βουρβόνων κι έπειτα από την κατάλυση της μοναρχίας, ανεξαρτήτως του εκάστοτε ειδικού βάρους της χώρας.
Ως προς τα ατμοσφαιρικά, καλά τα πήγε στην Ουάσιγκτον ο πρόεδρος Μακρόν για το ευρωπαϊκό ακροατήριό του. Εάν κατάφερε να πείσει τον Αμερικανό ομόλογό του ώστε να αναθεωρήσει κάποιες από τις απόψεις του, τόσο έναντι της Ευρώπης όσο και για τη Μέση Ανατολή, μένει να αποδειχθεί στο άμεσο μέλλον. Το βέβαιο είναι ότι μετά την καταβύθιση της καγκελαρίου Μέρκελ, ο κ. Μακρόν διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή σκηνή και για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Iσως ο ρόλος να είναι δυσβάστακτος.
