ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πολιτικές χορογραφίες

Του Κώστα Ιορδανίδη

Του Κώστα Ιορδανίδη

cior@otenet.gr

Δεν έχει τέλος ο πολιτικός γολγοθάς της Βρετανίδας πρωθυπουργού Τερέζα Μέι. Βάναυση αμφισβήτηση της πολιτικής της για το Brexit στη διάρκεια του συνεδρίου των Συντηρητικών. Ευθέως απορριπτική η αντιμετώπιση των προτάσεών της από τη γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και μόλις πρόσφατα από υπουργό της κυβερνήσεως του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Και ενώ είχαν προηγηθεί αυτά, εισήλθε η κ. Μέι την Τετάρτη στην αίθουσα του συνεδρίου λικνιζόμενη στους ρυθμούς του Dancing Queen – ένα τραγούδι χαμηλών απαιτήσεων για μια δεκαεπτάχρονη χορεύτρια, που διαγείρει τους άνδρες. Αδέξια ως χορεύτρια η κ. Μέι, ασφαλώς, αλλά έδωσε με την εμφάνισή της μία ιδιοφυή απάντηση προς τους επικριτές της δίχως να αρθρώσει μία λέξη, απλώς επιδεικνύοντας ακαταμάχητη βρετανική αταραξία και περιφρόνηση προς τις προκλήσεις. Δεν είναι πρότυπο προς μίμηση η Τερέζα Μέι, όπως και κάθε τι βρετανικό. Στερούνται την αίσθηση θεατρικότητος όσοι Ελληνες επιχειρούν να μεταφέρουν βρετανικές συμπεριφορές, δεν έχουν την αναγκαία απόσταση από τον εαυτό τους και τους άλλους. Φοβούνται το γελοίο. Είμαστε απλώς μία κοινωνία μικροαστών.

Διόλου παράδοξο, λοιπόν, ότι ηγέτες μας πάσχουν στο σύνολό τους από σοβαροφάνεια – δυσβάστακτο φορτίο του ανθρωπίνου σώματος προς κάλυψη μιας υστερήσεως διανοητικής. Ανεξαρτήτως εάν ψωνίζουν από το πανέρι του «Αρμάνι», ή εάν δεν φορούν γραβάτα, διαδεχόμενοι ο ένας μετά τον άλλον στο βήμα της Βουλής, ωραιολογούν ή νουθετούν τα πλήθη ως επαρχιακοί δημοδιδάσκαλοι της δεκαετίας του ’50.

Δεν υπάρχει πολιτικός ηγέτης που να μην επαγγέλλεται ανανέωση της πολιτικής ζωής και του κόμματός του. Ηγήθηκε νέου κόμματος ο κ. Αλέξης Τσίπρας και εκτινάχθηκε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015. Και διαπιστώνει ο πολίτης τελικώς ότι ευρίσκεται ενώπιον μίας μετενσαρκώσεως του ΠΑΣΟΚ, της πρώτης περιόδου – απόπειρα αναβιώσεως του «πνεύματος» του ΕΑΜ, αφόρητη παρωχημένη αριστερή ρητορική. Ταυτόχρονα όμως υιοθετεί όλες τις φιλελεύθερες επιταγές των δανειστών της χώρας. Πολιτική σχιζοειδής, που αγωνίζεται να συνδυάσει την επανάσταση με μία πλήρη ευθυγράμμιση προς το ευρωπαϊκό κατεστημένο.

Από την άλλη πλευρά, η Κεντροδεξιά –ή όπως και εάν κανείς την ονομάσει– πάσχει από άλλο σύνδρομο – της αενάου μετονομασίας, με στόχο τη δημιουργία αισθήσεως αλλαγής. Το Λαϊκό Κόμμα, που ίδρυσε ο Δημήτριος Γούναρης, μετονομάσθη σε Ελληνικό Συναγερμό, και στη συνέχεια σε Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση, και τέλος σε Νέα Δημοκρατία στη διάρκεια της Μεταπολιτεύσεως. Ο βασικός πυρήνας των ψηφοφόρων είναι, βεβαίως, πάντα ίδιος – ο συντηρητικός μέσος πολίτης.

 Θα έλεγε κανείς ότι οι ηγέτες της Κεντροδεξιάς –συγκριτικώς μεγάλου διαμετρήματος– έχουν την τάση να απαλλαγούν από το βάρος της κληρονομιάς των έργων και των ημερών των προκατόχων τους, και επιχειρούν να δημιουργήσουν την εντύπωση αλλαγής, διά της μετονομασίας. Οι δύο τελευταίοι πρόεδροι της Ν.Δ. αρκέστηκαν στην αλλαγή του σήματος του κόμματος – ασήμαντη απόπειρα 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Κώστα Ιορδανίδη

Κώστας Ιορδανίδης: Τελευταία Ενημέρωση