ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το μεγαλείο του αθλητισμού

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία της νίκης της Άννας Κορακάκη. Όχι μόνο γιατί στα 18 της χρόνια κατάφερε να επιστρέψει στη Δράμα ως χρυσή Ολυμπιονίκης, αλλά γιατί η νίκη της προέρχεται μέσα από δυσκολίες και αντιξοότητες.

Παρακολουθήσαμε με θλίψη αμηχανία και ντροπή την «παράγκα» στην οποία η νεαρή Ολυμπιονίκης προπονείτο και τις δηλώσεις της ότι πολλές φορές δεν είχε σφαίρες να αγωνιστεί. Αυτές οι αντιξοότητες κάνουν αναμφίβολα τη νίκη της άθλο. «Νιώθω περήφανη για το γεγονός ότι καμία πόρτα κλειστή δε με έριξε κάτω» δήλωσε κάνοντας το κράτος και τους αρμόδιους να ερυθριάσουν έστω και για λίγο από ντροπή. Όχι μόνο επειδή όλο αυτό το διάστημα σφύριζαν αδιάφορα στις απαιτήσεις των Ελλήνων αθλητών αλλά γιατί έστω και εκ των υστέρων προσπάθησαν να οικειοποιηθούν έστω και λίγο από τη νίκη της.

Θα μπορούσαν ωστόσο τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά; Σε μία χρεοκοπημένη Ελλάδα, όπου συνταξιούχοι ζουν στο όριο εξαθλίωσης, οι μισθοί πέφτουν κατακόρυφα και η ανεργία βρίσκεται στα ύψη, σε αυτή ακριβώς την Ελλάδα υπάρχει χώρος για σωστή επιδότηση του πρωταθλητισμού; Και αν ο πρωταθλητισμός σε αυτή την Ελλάδα επιδοτείτο από το κράτος, δεν θα ξεκινούσε η γκρίνια μέρους του κοινωνικού συνόλου ακόμα και των ΜΜΕ για «υπερβολές σε θεάματα» και «αχρείαστες επενδύσεις»;

Και έστω κι αν το κράτος όντως έδειξε αναλγησία και αδιαφορία μπροστά στον πρωταθλητισμό, ενώ θα μπορούσε να χειριστεί τα πράγματα καλύτερα, αξίζει μία ιδέα όπως τον αθλητισμό να πλαισιώνεται από τόση γκρίνια εμπάθεια και οργή; Τι έπρεπε να γίνει, τι πήγε λάθος, ακόμα και μπροστά στη νίκη;

Η ιδέα του αθλητισμού ξεπερνά τη μιζέρια και τη γκρίνια. Σου μαθαίνει πως οι τραγωδίες, τα ατυχήματα, η κακιά στιγμή είναι μέρος του παιχνιδιού. Από μια χεριά, ένα στραμπούληγμα χάνεις ή κερδίζεις τον αγώνα. Σου μαθαίνει να αποδέχεσαι την ήττα, να μη ψάχνεις δικαιολογίες γι αυτή ή να επιρρίπτεις ευθύνες. Σου μαθαίνει να χαίρεσαι τη νίκη όταν αυτή έρθει. Γιατί ξέρεις πως ήταν αποτέλεσμα σκληρών θυσιών επώδυνων αποφάσεων συνεχών αγώνων ακόμα και άνισων μαχών. Αυτές οι άνισες μάχες κατάφεραν να σε βγάλουν άλλωστε νικητή.

Αυτή η μαγεία του αθλητισμού αθλητισμού, υπάρχει, παρά τη γκρίνια και την τη μουρμούρα που μας διακατέχει. Διεφάνη σε πολλές περιπτώσεις στις διάφορες Ολυμπιάδες. Σε αυτή, μας θύμισε το μεγαλείο, τις αρχές και αξίες του ο Σπύρος Γιαννιώτης. Και κυρίως το ήθος και την αξιοπρέπεια που πρέπει να διέπει τον αθλητισμό. «Ο Ολλανδός νίκησε δίκαια, του βγήκε η χεριά» είπε, μπλοκάροντας την ένσταση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής επί του αποτελέσματος, καθώς ο Έλληνας αθλητής είχε τον ίδιο χρόνο με τον πρώτο. «Δε θα μπορούσα να είχα καλύτερο φινάλε. Σίγουρα θα ήθελα την πρώτη θέση. […] η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη για μένα» δήλωσε ο Έλληνας Ολυμπιονίκης κλείνοντας τα μίζερα στόματα και επαναφέροντας στη μνήμ μας το πραγματικό μεγαλείο του αθλητισμού.

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X