ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πώς έχασε η Χίλαρι

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο άθλιες προεκλογικές καμπάνιες, όχι μόνο εξαιτίας των πρωταγωνιστών, αλλά και της ατζέντας που έπαιξε όλο αυτό το διάστημα. Σεξολογία, ρατσισμός και χυδαιολογία έδιναν και έπαιρναν, παραγκωνίζοντας τον πολιτικό πολιτισμό και υποβαθμίζοντας στέρεες και ρεαλιστικές θέσεις, τόσο στην οικονομία όσο και στην εξωτερική πολιτική.

Η υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον θεωρείτο για πολλούς φαβορί. Ήταν άλλωστε η έμπειρη πολιτικός εκφραστής της ρεάλ πολιτίκ που είχε να αντιμετωπίσει έναν ακραίο λαϊκιστή, ρατσιστή, μισογύνη, σε μία χώρα με μεγάλα ποσοστά μεταναστών και με θεωρητικά πολλές πολιτικές ευαισθησίες. Είχε, παράλληλα, στο πλευρό της ίσως το πιο δυνατό πολιτικό χαρτί, το κατά γενική ομολογία δημοφιλές ζεύγος Ομπαμα, το οποίο και ανέλαβε πλήρως στο τέλος την προεκλογική της.

Πώς συνεπώς η εκλεκτή των Δημοκρατικών κατάφερε να οδηγηθεί στην πανωλεθρία είναι ένα ζήτημα το οποίο προβληματίζει και σίγουρα έγκειται σε πολύπλευρους παράγοντες.

Αν μπορούμε να επικεντρωθούμε στην υποψηφιότητα Κλίντον και όχι στο γενικότερο κλίμα που πλέον ευνοεί τις ακραίες τοποθετήσεις και τις φωνασκίες έναντι επιχειρημάτων, θα δούμε πως η εκλεκτή των Δημοκρατικών ήταν εξαρχής μία πολύ αδύναμη υποψηφιότητα.

Πρώτα από όλα η εμπειρία της, το πολιτικό βιογραφικό της, μάλλον λειτούργησε αρνητικά, καθώς η ίδια διασυνδέθηκε με ό,τι εκπροσωπεί το διαβρωμένο κατεστημένο της Ουάσινγκτον. Η εμφανής επιθυμία των μεγάλων δυνάμεων να εκλεγεί, η ξεκάθαρα ευνοϊκή μεταχείριση που λάμβανε από τα ΜΜΕ, από τους κύκλους της Wall Street και ισχυρά λόμπυ αποτέλεσαν τις αδυναμίες της τελικά και όχι τα όπλα της για την ανάβαση στον Λευκό Οίκο, καθώς η οργισμένη αμερικανική κοινωνία επέρριπτε σε όλους αυτούς, δικαίως ή αδίκως, την ανέχεια στην οποία βρίσκεται.

Πέραν όμως του ότι η Χίλαρι ταυτίστηκε με το κατεστημένο, αρνητικά πρέπει να συνέβαλε τελικώς και η στήριξη Ομπάμα. Πολλούς άγγιξε το προεκλογικό σποτ των Ομπάμα οι οποίοι με τη μοναδική επικοινωνιακή τους δεινότητα στήριξαν με θέρμη την προεκλογική της. Ήταν όμως έτσι; Όσοι θυμούνταν το 2008 και τη διαμάχη Ομπάμα - Κλίντον αντιλαμβάνονται την παραδοξότητα και αρνούνται να δεχτούν τη θέρμη με την οποία αγκάλιασε τις θέσεις και το προφίλ τής υποψήφιας των Δημοκρατικών ο Μπαράκ Ομπάμα.

Εκτός αυτού του παράγοντα, η Χίλαρι ορθώς επέλεξε να ακολουθήσει πιστά την πετυχημένη διακυβέρνηση του Ομπάμα. Αυτό, ωστόσο, την περιόρισε σημαντικά στην υποβολή νέων πολιτικών θέσεων στο προεκλογικό της πρόγραμμα. Φάνηκε συνεπώς ακόλουθος μιας συγκεκριμένης πολιτικής, στερώντας από μία κοινωνία που επιθυμούσε αλλαγές, έστω και το όνειρο για βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, την ελπίδα. Και χωρίς να διαθέτει το πολιτικό βάρος και προφίλ του Ομπάμα, κλήθηκε να αμυνθεί της πολιτικής της μετριοπάθειας που υπερασπιζόταν ο Αμερικανός Πρόεδρος.

Αυτή η μετριοπάθεια μπορούσε να γίνει αποδεκτή από την αμερικανική κοινωνία, μόνο εάν στο πηδάλιο θα βρισκόταν ο Ομπάμα. Και αυτό γιατί ο ίδιος, όταν διεκδικούσε, προσωποποιούσε σημειολογικά την ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας επί Μπους. Πέραν τούτου, ο ίδιος διαθέτει και το σαφές πλεονέκτημα της εκπληκτικής ρητορικής δεινότητας που θα μπορούσε να αποδομήσει ένα ένα τα επιχειρήματα Τραμπ. Δυστυχώς, αυτό το πλεονέκτημα δεν διέθετε η υποψήφια των Δημοκρατικών με αποτέλεσμα να ακολουθήσει τον Τραμπ σε επιθέσεις κάτω από τη μέση και να ηττηθεί κατά κράτος.

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X