Της Μαρίνας Οικονομίδου
Δεν γνωρίζω πόσοι από τους πολίτες παρακολούθησαν τις επί τριήμερο εργασίες της Ολομέλειας επί του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2017. Το σίγουρο είναι πως όσοι το έκαναν αντιλήφθηκαν πλήρως τον λόγο που και το πολιτικό μας σύστημα καταρρέει αλλά και γιατί μία ολόκληρη οικονομία έφτασε στο χείλος του γκρεμού.
Στον πρώτο προϋπολογισμό μετά την έξοδο της Κύπρου από το μνημόνιο και μετά τα όσα τραγικά συνέβησαν, αναμέναμε πως οι βουλευτές θα έχουν τον στοιχειώδη σεβασμό προς τους πολίτες που βίωσαν στο πετσί τους τις τραγικές συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης, να τοποθετηθούν σε ό,τι αφορά την οικονομία. Ιδιαίτερα τη στιγμή που το Eurogroup εκτιμά ότι η κυπριακή οικονομία θα χρειαστεί πρόσθετα μέτρα στήριξης.
Αντιθέτως, οι βουλευτές ακολούθησαν για ακόμη μία φορά την πεπατημένη: να τοποθετηθούν κυρίως στο Κυπριακό ή σε τομείς που βρίσκονται πρώτοι στην πολιτική τους ατζέντα και τους κάνει να νιώθουν πιο άνετα. Τοποθετήσεις ποτ πουρί, ατάκες με στόχο παίξουν διαδικτυακά και οτιδήποτε άλλο πλην της οικονομίας. Συγκρούστηκαν, γέλασαν, διαφώνησαν αλλά δεν κατάφεραν να διασκεδάσουν τις ανησυχίες των πολιτών γύρω από την πορεία της οικονομίας.
Δεν λέμε, το Κυπριακό οφείλει να είναι η κύρια προτεραιότητα και βάσει αυτού να πορεύονται και να τοποθετούνται τα κόμματα. Ωστόσο, ο κάθε βουλευτής είχε την ευκαιρία να τοποθετηθεί για το εθνικό θέμα από το βήμα της βουλής πριν από λίγες μέρες κατά τη μαραθώνια ολομέλεια για το Κυπριακό. Ο κάθε βουλευτής έχει την ευκαιρία να εκφράσει την άποψή του καθημερινώς στα πάνελ όπου παρουσιάζεται και τις Κυριακές στους επιμνημόσυνους λόγους του.
Το ζήτημα του προϋπολογισμού και η κατάσταση της οικονομίας της χώρας συζητείται μία φορά τον χρόνο. Εκείνη τη μέρα, έστω και για λόγους αβρότητας, το κοινοβουλευτικό σώμα θα έπρεπε να τοποθετείται βάσει αυτού αποκλειστικά. Κάθε κοινοβουλευτική ομάδα όφειλε να διαμοιράσει ρόλους για το πώς θα τοποθετηθεί ο κάθε βουλευτής.
Αυτή η εικόνα, δυστυχώς, ενισχύει εκείνες τις φωνές που κάνουν λόγο για άγνοια του πολιτικού μας συστήματος και του κοινοβουλευτικού μας σώματος, τόσο στο τι ψηφίζει όσο και στο τι συμβαίνει στην κυπριακή οικονομία.
Μαζί με τους βουλευτές θα πρέπει να προβληματιστεί και η ίδια η κυβέρνηση για την έλλειψη σοβαρότητας που επιδεικνύει σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως τον προϋπολογισμό. Το να απουσιάζει ένα ολόκληρο υπουργικό συμβούλιο κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού, δοκιμάζει επικίνδυνα τις ανοχές μας για την ελαφρότητα που καταδεικνύουν οι κυβερνώντες.
