Μεταρρύθμιση τώρα

Σε ένα σκηνικό πλήρους αδιαφορίας φαίνεται πως θα διεξαχθούν οι δημοτικές εκλογές την προσεχή Κυριακή. Και αν λάβει κανείς υπόψη την εγγραφή των νέων ψηφοφόρων που αγγίζει το 12%, μπορούμε λίγο πολύ να προκαταβάλουμε το μεγάλο ποσοστό της αποχής.

Πώς μία εκλογική αναμέτρηση καθαρά τοπικού και όχι πολιτικού χαρακτήρα, οι οποίες επηρεάζουν ή θα έπρεπε να επηρεάζουν άμεσα τον πολίτη και την καθημερινότητά του, τυγχάνουν της πλήρης απαξίωσης του, είναι ένα ερώτημα που εγείρεται εντόνως.

Σίγουρα οι εξελίξεις στο κυπριακό, παίζουν τον δικό τους ρόλο. Είναι όμως μόνο αυτό; Η τοπική αυτοδιοίκηση βρίθει παραδειγμάτων κακοδιοίκησης, σκανδάλων διαφθοράς, κακοδιαχείρισης και κομματικής παρέμβασης. Όλα αυτά έχουν φεσώσει ανεπανόρθωτα τους δήμους, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια πλην κάποιων δήμων, οι υπόλοιποι δήμαρχοι να έχουν λίγο πολύ διακοσμητικό ρόλο αδυνατώντας να παράξουν έργο. Αυτή την αδυναμία την έχουν εδώ και καιρό αντιληφθεί οι πολίτες. Φαίνεται άλλωστε σε πόλεις και δήμους όπου για παράδειγμα με την πρώτη σταγόνα βροχής οι δρόμοι πλημμυρίζουν, ή από την ανυπαρξία υπηρεσιών που να βρίσκονται δίπλα στον πολίτη.

Και ακριβώς αυτή η αδυναμία παραγωγής έργου εξαιτίας του βολέματος ημετέρων, των φαινομένων διαπλοκής και διαφθοράς, έχουν προκαλέσει αυτό το μεγάλο χάσμα μεταξύ του πολίτη και του πολιτικού συστήματος. Οι ευφάνταστες δε προεκλογικές δεσμεύσεις των υποψηφίων, δείχνουν στους πολίτες πως βρίσκονται σε ένα εντελώς δικό τους κόσμο και αγνοούν τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα των δήμων αλλά και την ανοχή των πολιτών στο ψέμα και την κοροϊδία.
Όσο η μεταρρύθμιση αργεί, όχι μόνο στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και σε άλλους τομείς όπως τη δημόσια υπηρεσία, τόσο ο κόσμος θα απομακρύνεται και θα απαξιώνει το πολιτικό σύστημα. Τα πολιτικά κόμματα, είχαν αυτή την ευκαιρία αλλαγής, αλλά την έριξαν κάτω από το χαλί. Τα προσχήματα και οι φτηνές δικαιολογίες γύρω από την καθυστέρηση της μεταρρύθμισης και του εκσυγχρονισμού του κράτους, ερμηνεύεται από τον καθένα ως άρνηση των κομμάτων να αλλάξουν το υπάρχον διαβρωμένο σύστημα.

Αναμένουμε από τα πολιτικά κόμματα, να επικεντρωθούν προς αυτή ακριβώς την κατεύθυνση. Να αλλάξουν εκ βάθρων το διαβρωμένο αυτό σύστημα που υπολειτουργεί. Να κάνουν τη δική τους αυτοκριτική για την κατάσταση και να πάρουν τολμηρές αποφάσεις για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα, ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ πολιτών και πολιτικού συστήματος και μόνο έτσι οι πολίτες θα επανέλθουν στην κάλπη. Διαφορετικά, τα ευφάνταστα κόλπα όπως τα περί ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων για να προσελκύσουν τους πολίτες, μόνο σκωπτικά αντιμετωπίζονται από την κοινωνία.