Της Μαρίνας Οικονομίδου
Αν κάτι θεωρείται δεδομένο από το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται σήμερα είναι πως οι πολίτες δεν συγχωρούν πλέον τα σκάνδαλα παρά τις δυνατότητες που μπορεί να έχουν πολιτικά πρόσωπα. Δεν συγχωρούν ούτε την υπόνοια πολιτικής διαφθοράς και είναι έτοιμοι να ρισκάρουν δίδοντας την ψήφο τους σε νέους πολιτικούς παίκτες, που μπορεί το όνομά τους να μην ακούστηκε προς το παρόν να είναι αναμεμειγμένο σε σκάνδαλα, αλλά η ρητορική, η πορεία και οι ιδέες τους μόνο ανησυχία μπορεί να μας προκαλέσουν για το μέλλον.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτό της Χίλαρι Κλίντον με το σκάνδαλο των ηλεκτρονικών μηνυμάτων της. Αυτό που καταλογίστηκε στην υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ ήταν ότι χρησιμοποίησε αποκλειστικά έναν ιδιωτικό λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αντί ενός επίσημου κυβερνητικού λογαριασμού κατά τη διάρκεια των 4 ετών που ήταν επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν απόρρητες πληροφορίες. Αυτό σε συνδυασμό με την άμεση διασύνδεσή της με το οικονομικοπολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, οδήγησαν το κατά τα άλλα φαβορί Κλίντον στην ήττα και άνοιξαν τον δρόμο στον απρόβλεπτο Τραμπ.
Πέραν όμως των ΗΠΑ, ιδιαίτερο εκλογικό και κοινωνικοπολιτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κατάσταση που διαμορφώνεται στη Γαλλία. Οι Γάλλοι ανέκαθεν έδειχναν περισσή ανοχή στα ροζ σκάνδαλα των πολιτικών τους ηγετών, από την εποχή Μιτεράν μέχρι τον Ολάντ. Ωστόσο, τη δεδομένη στιγμή γυρίζουν επιδεικτικά την πλάτη σε πολιτικά πρόσωπα που ίσως να εμπλέκονται σε οικονομικά σκάνδαλα και ζητήματα διαφθοράς.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έστειλαν σπίτι του τον άλλοτε ισχυρό πολιτικό άντρα Νικολά Σαρκοζί από τον πρώτο κιόλας γύρο των εσωκομματικών εκλογών του Ρεπουμπλικανικού γαλλικού κόμματος, με τον ίδιο να παραπέμπεται αυτή τη στιγμή σε δίκη για παράνομες χρηματοδοτήσεις κατά την προεκλογική του εκστρατεία το 2012.Ούτε τυχαίο είναι ότι ο υποψήφιος πλέον των Ρεπουμπλικανών Φρανσουά Φιγιόν, από φαβορί που ήταν υποχωρεί δραματικά στις δημοσκοπήσεις, μετά και τις αποκαλύψεις για αργομισθία της συζύγου του.
Κάτι τέτοιο, δνει πολύ μεγάλο προβάδισμα στην ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η οποία υπόσχεται στους Γάλλους μεγάλες συγκινήσεις, παρόμοιες με την εκλογή Τραμπ και το Brexit. Το πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η ρητορική και αν οι Γάλλοι είναι έτοιμοι να μετατρέψουν την Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφότητα σε άκρατη ξενοφοβία, μισαλλοδοξία και ρατσισμό είναι ένα ζήτημα που εγείρεται εντόνως.
Συνεπώς, ανάμεσα στη σωρεία πολιτικών σκανδάλων, διαφθοράς και χρηματισμού, οι πολίτες φαίνεται να επιλέγουν τη δεύτερη εναλλακτική. Το λυπηρό και τρομακτικό της όλης διαδικασίας είναι πως τη δεδομένη στιγμή, το αντίπαλο δέος του πολιτικού κατεστημένου που εμπλέκεται σε σκάνδαλα, είναι ο λαϊκισμός, ο φανατισμός και ο ρατσισμός που υπόσχονται πρόσωπα όπως ο Τράμπ, η Λεπέν και ο Φάρατζ. Ο τρίτος δρόμος μιας σοβαρής εναλλακτικής πολιτικής που υπόσχεται μετριοπάθεια και εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων, φαίνεται να μην υπάρχει στον ορίζοντα. Και στο ενδεχόμενο πλήρους επικράτησης του λαϊκισμού, είναι πλέον πολύ χλωμό το αν θα υπάρξει στο μέλλον.
