Της Μαρίνας Οικονομίδου
Τη Δευτέρα που πέρασε, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς αποκάλυψε την ύπαρξη ενός άτυπου εγγράφου που κατατέθηκε από τον γ.γ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες κατά τη διάρκεια του δείπνου. Αυτό το άτυπο έγγραφο, σύμφωνα με τις δηλώσεις πολιτικών αρχηγών και κυβέρνησης προνοεί εν πολλοίς κατάργηση των επεμβατικών και εγγυητικών δικαιωμάτων. Πρόνοια που καθησυχάζει μία από τις κύριες ανησυχίες της ε/κ πλευράς και κύρια αιτία αντιπαράθεσης Λευκωσίας Άγκυρας στο δείπνο. Σύμφωνα δε με τον Νίκο Κοτζιά αλλά και τον Αβέρωφ Νεοφύτου θα πρέπει αυτό το έγγραφο να διατηρηθεί ως κεκτημένο.
Το γεγονός ότι εδώ και δύο μέρες οι πολιτικοί αρχηγοί διερωτούνται αν συζητήθηκε ή όχι στο εθνικό συμβούλιο, δείχνει από μόνο του την έλλειψη σοβαρότητας και τον ερασιτεχνισμό που διακατέχει το συμβουλευτικό σώμα, ωστόσο αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο που θα πρέπει να συζητηθεί εκτενέστερα κάποτε.
Η αποκάλυψη του Νίκου Κοτζιά, πέραν από το ποιοι γνώριζαν τελικώς για το εν λόγω έγγραφο, προκάλεσε σωρεία ερωτημάτων. Όπως το γιατί ήρθε τώρα στο προσκήνιο η ύπαρξή του και για ποιο λόγο εδώ και τόσους μήνες κανείς δεν έτυχε αναφοράς ένα τόσο σημαντικό έγγραφο που ικανοποιεί όπως λέγεται μία από τις κύριες επιδιώξεις μας.
Το κύριο ερώτημα που εγείρεται και θα πρέπει να απαντήσει ο Πρόεδρος είναι για ποιο λόγο, ένα τόσο σημαντικό έγγραφο το οποίο σύμφωνα με τον πρόεδρο του κόμματός του θα έπρεπε να αποτελέσει κεκτημένο, κρατήθηκε τόσο καιρό στο συρτάρι φυλαγμένο. Θα αναμέναμε πως ένα τέτοιο χαρτί θα αποτελούσε χρυσή διαπραγματευτική ευκαιρία για την πλευρά μας. Να υπογραμμίσει τη δική μας βούληση για λύση και να ξεμπροστιάσει την τουρκική αδιαλλαξία.
Αντ’ αυτού, η ένταση του δείπνου, όπως ανέφερε ο ίδιος ο Πρόεδρος, δεν έδωσε και πολλά περιθώρια περαιτέρω συζήτησης. Το θερμό του χαρακτήρα του προέδρου υπήρξε εν πολλοίς ο λόγος, που η πλευρά μας έχασε μία ιδανική ευκαιρία να αποδείξει τη βούλησή μας για λύση.
Οι διαπραγματεύσεις απαιτούν ψυχραιμία, γρήγορα αντανακλαστικά και μεθοδικότητα. Αν αυτά τα βασικά στοιχεία δεν υπάρχουν, τότε από τη θέση του θύματος μπορείς εύκολα να βρεθείς στη θέση του θύτη. Αυτό αποτελεί βασικό μάθημα στη σχολή της διπλωματίας και ελπίζαμε πως ο Πρόεδρος όχι μόνο θα το γνώριζε, αλλά θα προετοιμαζόταν καταλλήλως.
