ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ελεύθερες πτήσεις

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

«Για εμάς δεν ήταν έκπληξη το κλείσιμο της Cobalt, διότι γνωρίζαμε ότι αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα, αλλά είχε διαβεβαιώσει ότι θα ξεπερνούσε το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε και θα συνέχιζε κανονικά το πτητικό της πρόγραμμα», έλεγε η υπουργός Μεταφορών Βασιλική Αναστασιάδου μετά το αναπάντεχο κλείσιμο της αεροπορικής εταιρείας. «Αν η εταιρεία δεν ανέστελλε τις εργασίες θα το κάναμε εμείς διότι γνωρίζαμε πόσο δεινή ήταν η κατάστασή της» σημείωνε χαρακτηριστικά, την ίδια ώρα που οι υπάλληλοι δεν είχαν ιδέα πως έχαναν τη δουλειά τους και χιλιάδες επιβάτες προσπαθούσαν να αντιληφθούν για ποιο λόγο οι πτήσεις τους ακυρώνονταν.

Δύο περίπου χρόνια προηγουμένως, ο προκάτοχός της Μάριος Δημητριάδης μας διαβεβαίωνε όταν εγκρίθηκε η άδεια της Cobalt από το Υπουργικό Συμβούλιο πως «ο τομέας των αερομεταφορών έχει μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία δύο χρόνια. Ενδεικτικά το 2015, η χρονιά που έκλεισαν οι κυπριακές αερογραμμές είχε μία αύξηση στην αεροπορική κίνηση γύρω στο 3,6% ενώ φέτος το 2016 έχει αύξηση πάνω από 12%, αντιλαμβάνεστε πως αυτό είναι κάτι πάρα πολύ θετικό». Ήταν αρκετό για να ακολουθήσει ένας διαγωνισμός για το ποια αεροπορική εταιρεία θα ανοίξει πρώτη, ποια θα βάλει τους περισσότερους προορισμούς και ποια θα δώσει τις καλύτερες τιμές. Ιδανική κατάσταση στην καταλληλότερη συγκυρία για μία κυβέρνηση, που όχι μόνο ήθελε να καλύψει το κενό των κυπριακών αερογραμμών, αλλά και για να ενισχύσει το αφήγημά της για τις ιδιωτικοποιήσεις και την ελεύθερη αγορά.

Και για να μην παρεξηγηθούμε πως νοσταλγούμε τις Κυπριακές Αερογραμμές, όσο λυπηρό κι αν είναι το γεγονός ότι πολλοί έχασαν τις δουλειές τους, δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να νοστάλγησε στ’ αλήθεια την εν λόγω εταιρεία ως εταιρεία. Μια εταιρεία, που εκτός από τις απλησίαστες τιμές εισιτηρίων εξαιτίας του μονοπωλίου, έμεινε στη μνήμη μας για το διαχρονικό φαγοπότι του πολιτικού κατεστημένου, που διόριζε στα διοικητικά συμβούλια άτομα που καμία σχέση δεν είχαν ούτε με αερομεταφορές, ούτε με διοίκηση αλλά είχαν ως αποκλειστικό προσόν την κομματική τους ταυτότητα. Μία εταιρεία που για χρόνια το κράτος έβαζε πλάτη για την επιβίωσή της από την τσέπη των φορολογούμενων πολιτών. Κάπως έτσι από την κρατικοποίηση στον πλήρη φιλελευθερισμό, ρίχτηκαν στο παιχνίδι αλόγιστα αεροπορικές εταιρείες. Έδωσε κάποιος όμως καθόλου βάση στον υπερβολικό αριθμό αεροπορικών εταιρειών σε σχέση με το μέγεθος του τόπου; Δεν έπρεπε να υπάρχουν όρια; Έκανε κάποιος περαιτέρω έλεγχο ούτως ώστε να μη φτάσει σε δεινή – όπως είπε η κα Αναστασιάδου – κατάσταση; Λένε πως για μήνες προειδοποιούν την Cobalt. Σε έναν μικρό τόπο, όπως είναι η Κύπρος, με τις πληγές της Ήλιος να χαίνουν ακόμη αναμέναμε πως θα υπήρχε κάποιος στρατηγικός σχεδιασμός. Φευ! Ένα είναι η ελεύθερη αγορά και άλλο οι ευκαιριακές αναπτύξεις όπου τη μία μέρα φυτρώνουν μαζικά περίπτερα την άλλη υπεραγορές, μετά ανθούν οι εργολάβοι και στη συνέχεια οι αεροπορικές εταιρείες.

Είναι ένας άκρατος τυχοδιωκτισμός και η επιπολαιότητα του γρήγορου πλουτισμού που μας διακατέχει. Χωρίς ουσιώδες πλάνο και στρατηγική. Γιατί και στην ελεύθερη αγορά υπάρχουν κανόνες και θα πρέπει να γίνονται έλεγχοι που θα προστατεύουν τους πολίτες. Τους μικροπαραγωγούς που τους φέσωσαν κάτι ιδιοκτήτες υπεραγορών που παρουσιάζονταν ως στυλοβάτες της οικονομίας. Τους καταθέτες που ξεγέλασαν κάτι τραπεζίτες-εθνοσωτήρες με την κακοδιαχείρισή τους. Τους φορολογούμενους πολίτες που καλούνται κάθε λίγο να πληρώνουν τις ζημιές τραπεζών, Συνεργατισμού, της απληστίας των developersπου προστατεύσαμε και σήμερα αεροπορικών εταιρειών, γιατί κατά τα άλλα αποτελούν ιδιωτικές εταιρείες.

Είναι καιρός, λοιπόν, να αρχίσουμε να διαχωρίζουμε τις αρπαχτές από τις σοβαρές επενδύσεις. Την ελεύθερη αγορά από την αφέλεια. Ως πολίτες, ως κράτος και ως ΜΜΕ σίγουρα. Γιατί και οι τελευταίοι φέρουμε τεράστια ευθύνη για όλες αυτές τις περιπτώσεις απάτης που δεν καταφέραμε ή δεν θέλαμε να ξεσκεπάσουμε.

Διαφορετικά όλη αυτή η ελευθερία, όχι μόνο δεν θα κτίζει υγιείς επενδύσεις σε γερές βάσεις, αλλά θα δημιουργεί ευκαιριακές καταστάσεις. Καταστάσεις που όταν έχουν κέρδη θα μας παραδίδουν μαθήματα για το επιχειρείν και όταν χρεοκοπούν θα καλούμαστε όλοι εμείς να πληρώνουμε τα σπασμένα και να μοιραζόμαστε τη ζημιά.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση