ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η Δεξιά σε δύο βάρκες

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Ήταν την άνοιξη του 2004, όταν στο έκτακτο συνέδριο του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο Νίκος Αναστασιάδης καλούσε τους σύνεδρους να ψηφίσουν υπέρ του δημοψηφίσματος, καθώς εκείνη ήταν η ώρα που η ιστορία κτυπούσε την πόρτα, όπως έλεγε και ο ίδιος «ως υπεύθυνος ηγέτης μιας παράταξης που έταξε ως έναν από τους ιδρυτικούς της στόχους την επανένωση της πατρίδας μας» δεν ήταν διατεθειμένος να την αγνοήσει. Τότε, η ηγεσία του κόμματος είχε συστρατεύσει και τον ιδρυτικό ηγέτη του, τον Γλαύκο Κληρίδη, που, όπως έλεγε, προτιμούσε να αποδημήσει εις Κύριον, παρά να δει αυτό το τέλος των αγώνων του κυπριακού λαού. Σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή ο τότε πρόεδρος του ΔΗΣΥ μετατρεπόταν σύμφωνα με κύκλους από ένα θερμόαιμο κομματάρχη σε εν δυνάμει ηγέτη.

Η ιστορική, όμως, τοποθέτηση του Νίκου Αναστασιάδη και κυρίως το συναισθηματικό κάλεσμα του Γλαύκου Κληρίδη δεν άγγιξε την πλειοψηφία της εκλογικής βάσης του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ένα αποτέλεσμα για πολλούς αναμενόμενο, καθώς, παρά τα όσα έλεγε δημοσίως η ηγεσία του κόμματος, πολλά ήταν τα συναγερμικά στελέχη που δούλευαν στο παρασκήνιο εναντίον του Σχεδίου. Το αποτέλεσμα αναπόφευκτα προκάλεσε ανακατατάξεις στο κομματικό πεδίο, με τον Νίκο Αναστασιάδη να έχει κερδίσει μεν πολιτικούς πόντους για την τόλμη του να πάει κόντρα στο ρεύμα, αλλά τον ΔΗΣΥ να μπαίνει σε χρόνια εσωστρέφεια και αντιπαράθεση μεταξύ λαϊκής Δεξιάς και φιλελευθέρων.

Δεκατέσσερα χρόνια μετά το ιστορικό δημοψήφισμα, η αντιπαράθεση λαϊκής και φιλελεύθερης Δεξιάς εξακολουθεί να υπάρχει εντός του ΔΗΣΥ, με τη συντηρητική τάση να επικρατεί κατά κράτος. Μόνο η τακτική του Νίκου Αναστασιάδη άλλαξε σε βαθμό που κάνει πολλούς να πιστεύουν πως η στάση του τότε ήταν είτε κίνηση τακτικής, για να αποκτήσει προεδρικό προφίλ, είτε αδυναμία να πάει κόντρα στις θέσεις του πνευματικού του πατέρα και ιδρυτικού ηγέτη του ΔΗΣΥ, Γλαύκου Κληρίδη. Κάπως έτσι την περασμένη Παρασκευή, ο Νίκος Αναστασιάδης, ο μόνος πολιτικός αρχηγός που στήριξε το σχέδιο Ανάν, μας έλεγε πως «θα πρέπει κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι η όποια λύση που θα φέρει την ειρήνη, αλλά μια λύση που θα προστατεύει και θα λαμβάνει υπόψη τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων, αλλά να μην παραγνωρίζει και τις εύλογες ανησυχίες των Ελληνοκυπρίων», αποφεύγοντας να διαψεύσει τη φημολογία συζήτησης συνομοσπονδίας, ή λύσης δύο κρατών. Την ίδια ώρα, όμως, ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου έψεγε όποιους φλερτάρουν με λύση δύο κρατών αλλά και όσους βλέπουν θετικά τη συνομοσπονδία. Υπογράμμιζε την δική του προσήλωση στις κληριδικές αρχές, τις διαφορετικές εκτιμήσεις του με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, οι οποίες διαφαίνονται άλλωστε ξεκάθαρα. Όχι μόνο από τις προειδοποιήσεις για εθνικό τσουνάμι, για την καταστροφή μιας λύσης δύο κρατών, αλλά και την κίνησή του να ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης της κοινωνίας, για τις εξελίξεις στο Κυπριακό και τη ΔΔΟ με ομιλητή τον Αλέκο Μαρκίδη!

Τα όσα διαμείβονται πλέον στο στρατόπεδο της Δεξιάς και η διάσταση Προεδρικού-Πινδάρου – εάν ισχύει – ξεπερνούν την πολυφωνία και τείνουν να εξελιχθούν σε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις του κόμματος. Και ασφαλώς και δεν θα το συζητούσαμε αν αυτές οι διαφωνίες ενέπιπταν σε τακτικισμούς και περιορίζονταν στην μικροκομματική σφαίρα. Στην πιο κρίσιμη καμπή του Κυπριακού, αναμένουμε από τη Δεξιά μία ξεκάθαρη και ειλικρινή στάση. Μία στάση που δεν θα πατά πάνω σε δύο βάρκες με το πρόσχημα της πολυφωνίας, αλλά θα μιλήσει ειλικρινά, για το ποιες είναι τελικώς οι θέσεις της αγνοώντας τους όποιους τακτικισμούς, αλλά κυρίως την όποια προσωπική φθορά. Άλλωστε, δεν είναι αυτή η διαφορά των ηγετών από τους πολιτικάντηδες;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση