ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Μέχρι να αποδοθούν ευθύνες

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Οι δημοσκοπήσεις που διεξάγονται το τελευταίο διάστημα παραθέτουν δύο ενδιαφέροντα στοιχεία. Ότι μία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας αρνείται να κατέλθει στην κάλπη και ότι η πλειοψηφία των πολιτών που θα ψηφίσει, ψηφίζει το μη χείρον βέλτιστο. Το πρόσωπο δηλαδή που θεωρεί πως θα κάνει το λιγότερο κακό με την εκλογή του στην προεδρία.

Από μόνο του, θα έπρεπε να προκαλέσει όχι μόνο θλίψη, αλλά ντροπή τόσο στους υποψήφιους όσο και στα πολιτικά κόμματα καθώς αποτελεί το πλέον ξεκάθαρο μήνυμα των πολιτών ότι απαξιώνουν το πολιτικό σύστημα.

Είναι δικαιολογημένη όμως αυτή η απαξίωση; Τον Μάρτη του 2013, μπορεί η κυπριακή οικονομία να κατέρρευσε, με τους πολίτες να βρίσκονται στα όρια της ανοχής, χάνοντας τις δουλειές τους και κάνοντας ουρές έξω από κοινωνικά παντοπωλεία. Δόθηκε όμως η κατάλληλη ευκαιρία για ανασύσταση του κράτους και απαλλαγή από το σαθρό κατεστημένο που βασίλευε χρόνια τόσο στην οικονομία όσο και στην πολιτική. Θα μπορούσε δηλαδή να αποδοθεί η δικαιοσύνη, να τιμωρηθούν οι ένοχοι και ο πολίτης να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς και στη δικαιοσύνη. Να φτάσει δηλαδή το μαχαίρι στο κόκκαλο όπως αρέσκεται να λέει συχνά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.

Χρειαζόταν κάποιοι να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης τους. Αυτή η ευκαιρία έμεινε αναξιοποίητη. Πέρασαν 2000 και πλέον μέρες από την οικονομική καταστροφή και κανείς δεν πλήρωσε γι αυτήν. Αντίθετα, ακόμα και σήμερα τρώμε καθημερινά το ίδιο ξαναζεσταμένο φαγητό για το ποιος τελικά ευθύνεται για το κούρεμα και προ κουρέματος, με κανέναν από τους πολιτικούς πρωταγωνιστές να μην αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί και να παρουσιάζονται κατώτεροι των περιστάσεων.

Το ΑΚΕΛ για παράδειγμα δεν είναι σε θέση να επιρρίπτει την πλήρη ευθύνη του κουρέματος στον Νίκο Αναστασιάδη. Όχι μόνο επειδή ο τότε πρόεδρος της χώρας δήλωνε ότι προσπαθεί να σώσει μία χώρα η οποία είναι χρεοκοπημένη και ο τότε Κεντρικός Τραπεζίτης χαρακτήριζε τις κυπριακές τράπεζες καζίνο, αλλά γιατί ο Βάσος Σιαρλή, ως υπουργός οικονομικών ζήτησε από τον Γενικό Εισαγγελέα να ετοιμάσει νομοσχέδιο για το κούρεμα, καθώς συμπεριλαμβανόταν στο Μνημόνιο Συναντίληψης που υπέγραψε η κυβέρνησή με την τρόικα τον Νοέμβριο του 2012.

Στο ίδιο πλαίσιο και ο Νίκος Αναστασιάδης. Παίζει με τη νοημοσύνη του κόσμου όταν υποστηρίζει πως δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας όταν δεσμευόταν πως δεν θα υπάρξει κούρεμα. Δεν ξεχνούμε πως ο ξένος τύπος, New York Times Financial Times, DIE WELT, μιλούσε από τον Γενάρη για το ενδεχόμενο κουρέματος καταθέσεων αλλά και τον Νίκο Αναστασιάδη να προειδοποιεί από το 2011 ότι η έκρηξη στην κυπριακή οικονομία θα είναι χειρότερη από την έκρηξη στο Μαρί.

Όσο θα βρίσκονται σε αντιπαράθεση και θα κοροϊδεύουν τον κόσμο για το ποιος ευθύνεται, όσο θα προσπαθούν να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες και όσο δεν θα αναλάβει κάποιος την παραδειγματική απόδοση ευθυνών για την κατάρρευση, να μην περιμένουν πως η κάλπη θα βγάλει νικητή. Θα βγάλει αυτόν που θα κρίνουν ως λιγότερο επικίνδυνο. Που και αυτό, κάθε άλλο από κολακευτικό είναι.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση