Της Μαρίνας Οικονομίδου
«Μας προσέγγισαν από επιτελεία υποψηφίων, με σκοπό να μην κατέλθουμε στις εκλογές. Είτε δηλαδή να παραμείνουμε εντελώς αμέτοχοι αν δεν επιθυμούμε να τους στηρίξουμε είτε προτάσσοντας διάφορες απαιτήσεις και αξιώσεις που εμείς δεν τις έχουμε αποδεχτεί», έλεγε προεκλογικά σε συνέντευξή του στην «Κ» ο Πρόεδρος του ΕΛΑΜ και υποψήφιος για την προεδρία Χρίστος Χρίστου. Πλην του Σταύρου Μαλά και του Γιώργου Λιλλήκα κανείς άλλος δεν διέψευσε ότι οι τοποθετήσεις του κ. Χρίστου αφορούσαν τους ίδιους, με αποτέλεσμα η φημολογία να εντείνεται τόσο στον περίγυρο του Νίκου Αναστασιάδη αλλά κυρίως του Νικόλα Παπαδόπουλου.
Ούτε το επιτελείο του ενός αλλά ούτε του άλλου έκριναν σκόπιμο να αποτινάξουν τις όποιες αιχμές του κ. Χρίστου. Είτε αυτή η σιωπή ήταν αποτέλεσμα της αδιαφορίας τους απέναντι στις αποκαλύψεις ΕΛΑΜ, είτε σιωπηρή αποδοχή της πραγματικότητας, το αποτέλεσμα ήταν πως σε μία μεγάλη μερίδα της κυπριακής κοινωνίας αποτυπώθηκε πως υποψήφιοι για την προεδρία δεν έχουν πρόβλημα είτε έμμεσα είτε άμεσα να συνεργαστούν με την Χρυσή Αυγή της Κύπρου.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτή η κίνηση που καταδείκνυε πως η πλειοψηφία των κομμάτων, και ιδιαίτερα του ενδιάμεσου χώρου, αντιμετώπιζαν το ΕΛΑΜ ως ένα άλλο οποιοδήποτε δημοκρατικά εκλελεγμένο κόμμα. Λίγο οι εναγκαλισμοί και οι αστεϊσμοί στη Βουλή, αλλά κυρίως η σύμπλευση στην πρόταση για το ενωτικό, καταδείκνυε πως η πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων δεν είχε ούτε τα ανάλογα αντανακλαστικά να προβλέψει τον κίνδυνο που εμπερικλείει η ενίσχυση των ποσοστών του ΕΛΑΜ, αλλά κυρίως δεν είχε το πολιτικό αισθητήριο να διακρίνει πως η Χρυσή Αυγή της Κύπρου δεν είναι ένα οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα. Κάποιοι μάλιστα το είδαν θετικά καθώς έτσι μειωνόταν η δύναμη του δίπολου ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ.
Μόνο όταν ο Χρίστος Χρίστου κατάφερε να λάβει το σημαντικό ποσοστό του 6% φαίνεται να θορυβήθηκαν όλοι και να αντιλήφθηκαν πως το ΕΛΑΜ είναι εδώ για να μείνει. Και να μείνει επηρεάζοντας την δική τους εκλογική δύναμη. Καθόλου τυχαίες και οι πρόσφατες τοποθετήσεις τόσο του ΔΗΚΟ όσο και της ΕΔΕΚ με αφορμή την επέτειο της κατάλυσης της δημοκρατίας στην Ελλάδα, όταν επέλεξαν να υπογραμμίσουν τα δημοκρατικά τους αισθήματα και να διαφημίσουν την αντιχουντική τους δράση. Σήμερα, μάλιστα, ο Ενδιάμεσος, πλην του ΔΗΚΟ, διαβουλεύεται για ένα κοινό ψηφοδέλτιο, σε μία προσπάθεια, όπως λέγεται στο παρασκήνιο, να αποκρούσει τον κίνδυνο, το ΕΛΑΜ να λάβει την έκτη έδρα.
Λίγο αργά το σκέφτηκαν. Τα κόμματα ελέγχονται για το πολιτικό τους αισθητήριο και για τα αντανακλαστικά τους. Το κυριότερο όμως είναι πως η αντίδραση στις όποιες ακραίες ιδεολογίες δεν γίνεται μνημονεύοντας το ένδοξο παρελθόν μας, αλλά με τις πράξεις μας σήμερα. Ας ελπίσουμε πως έστω και σήμερα θα γίνει μία σοβαρή συζήτηση για το τι είναι και τι αντιπροσωπεύει το ΕΛΑΜ. Έστω κι αν αυτό γίνεται εξαιτίας του κινδύνου απώλειας της έκτης έδρας.
