ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πολιτική λειψανδρία

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Η κάλπη των προεδρικών εκλογών έβγαλε και νικητή έβγαλε και ηττημένους. Όσοι προσήλθαν στην κάλπη έκριναν και αποφάσισαν ποιοι μπορούν να ηγηθούν του κράτους και ποιοι όχι. Τι γίνεται όμως στις εσωκομματικές εκλογές; Ας δεχτούμε πως τα κόμματα αποτελούν μικρόκοσμο της κοινωνίας και, όπως λένε συχνά τα πολιτικά στελέχη, ότι πήραν το μήνυμα της κάλπης, θα αναμέναμε αλλαγές, αναδιατάξεις και διαφοροποιήσεις στα εκλογικά συνέδρια που θα ακολουθούσαν. Τι συνέβη όμως;

Μόλις την προηγούμενη Τρίτη ολοκληρώθηκε η υποβολή υποψηφιοτήτων για την ηγεσία και τα συλλογικά όργανα της Συμμαχίας Πολιτών. Και ενώ αναμέναμε πως η Συμμαχία θα έβαζε κάλπη για την προεδρία, ο Γιώργος Λιλλήκας επανεξελέγη χωρίς ανθυποψήφιο στην ηγεσία του κόμματος. Χωρίς ανθυποψήφιο εξελέγησαν ο αναπληρωτής πρόεδρος, ο γενικός γραμματέας και οι πλείστοι τον επαρχιακών προέδρων. Ολόκληρη η ηγεσία περίπου εξελέγη χωρίς καν να προχωρήσει σε εκλογές!

Η Συμμαχία Πολιτών βγήκε λαβωμένη από τις προεδρικές εκλογές, όπως και ο Γιώργος Λιλλήκας. Σ’ ένα κόμμα που επαγγέλλεται ότι προέρχεται από την κοινωνία, που είναι έτοιμο, όπως λέει να συγκρουστεί με το κατεστημένο, θα αναμενόταν μία υγιής αμφισβήτηση της παρούσας ηγεσίας, μετά και το εκλογικό αποτέλεσμα με τη συμμετοχή νέων προσώπων που θα συμβάλουν ενεργά στην επανίδρυση του κινήματος. Γιατί μόνο επανίδρυση θα πρέπει να γίνει στη Συμμαχία Πολιτών, αν θέλει να έχει μακροβιότητα στην πολιτική αρένα. Αντ’ αυτού, μετά και από τη μαζική αποχώρηση πρωτοκλασάτων στελεχών και βουλευτών, το Κίνημα όχι μόνο δεν ανανεώνεται αλλά δεν δείχνει σημάδια ακόμα εμπλοκής νέων πολιτικών προσώπων που θα δώσουν ανάσα ζωής στη Συμμαχία.

Μερικές εβδομάδες προηγουμένως άνευ ανθυποψηφίου εξελέγη εκ νέου ο Νικόλας Παπαδόπουλος στην ηγεσία του ΔΗΚΟ. Αν εξαιρέσει κανείς τη μάχη δύο φιλοσοφιών που μαίνεται για τη θέση του αναπληρωτή προέδρου, δεν αναμένεται κανένα ενδιαφέρον για την εκλογική μάχη. Κάτι τέτοιο αποτελεί ένα από τα πλέον παράδοξα για τα δεδομένα του ΔΗΚΟ. Ενός κόμματος που τα στελέχη του ανέκαθεν συνωστίζονταν για μία κομματική θέση. Ενδεικτικός και ο αριθμός των ενδιαφερομένων για το εκτελεστικό γραφείο, που είναι ο μισός σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία.

Ο Νικόλας Παπαδόπουλος πέρασε από μία μεγάλη ήττα. Με αυτό δεδομένο και τον εσωκομματικό πόλεμο που ανέκαθεν μαινόταν στο κόμμα του Κέντρου, θα περιμέναμε πως ως πράξη πολιτική κάποιος θα έβρισκε το θάρρος να τον αμφισβητήσει. Δεν είναι, άλλωστε, εδώ και καιρό που καταγγέλλεται πως μετέτρεψε το ΔΗΚΟ σε ένα κλειστό κλαμπ και για υιοθέτηση ακραίων θέσεων; Ιδού η Ρόδος συνεπώς για να αλλάξει. Αυτό ίσως να γινόταν βεβαίως αν δεν είχε προηγηθεί μαζική διαγραφή στελεχών, που έκανε εκείνους που έμειναν πίσω, είτε να απομακρυνθούν είτε να απογοητευτούν. Το αν θα φέρει κοντά άλλα πρόσωπα για να επισφραγίσει και τη νέα εποχή του «καθαρού» ΔΗΚΟ, θα φανεί το επόμενο διάστημα.

Τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά βεβαίως στον ΔΗΣΥ. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου βγήκε από την εκλογική μάχη των προεδρικών ενισχυμένος. Βεβαίως και στις εσωκομματικές εκλογές του μεγαλύτερου κόμματος ο Αβέρωφ Νεοφύτου είχε λάβει το χρίσμα άνευ ανθυποψηφίου μαζί με τον δεύτερο τη τάξει Λευτέρη Χριστοφόρου, ενώ για τη θέση των τριών αντιπροέδρων ενδιαφέρον έδειξαν μόνο τέσσερα στελέχη. Ωστόσο, σε ένα κόμμα πολυφωνίας και διαφορετικών τάσεων, όπως το κυβερνών, αναμέναμε πως θα υπήρχε περισσότερη συμμετοχή στελεχών αλλά και προβολή νέων προσώπων, που δεν βλέπουμε.

Αυτό που παρατηρούμε σε όλες τις περιπτώσεις είναι μία μεγάλη παθογένεια. Δεν είναι μόνο η έλλειψη δημοκρατίας που επικρατεί στα εσωκομματικά δρώμενα, αλλά κυρίως η αδυναμία των ηγεσιών να εμπνεύσουν και να φέρουν κοντά νέα πρόσωπα. Οι ίδιες συνταγές, σε μία εποχή που η κοινωνία ζητάει πολλά, αναπόφευκτα οδηγεί σε πολιτική λειψανδρία. Και κατ’ επέκταση σε πολιτική φτώχεια. Η κοινωνία αλλάζει άρδην, οι πολίτες απαιτούν λύσεις στα προβλήματά τους και διεκδικούν περισσότερα από την Πολιτεία. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, που οι πολίτες απαιτούν πολλά, τα κόμματα χάνουν συνεχώς δύναμη. Γιατί μόνο αδυναμία μπορεί να εκληφθεί η απουσία εσωκομματικών εκλογών και ενδιαφέροντος από στελέχη.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση