Της Μαρίνας Οικονομίδου
«Πραγματικά είναι θλιβερό, άνθρωποι που εκφράζουν τάχα το διεθνές δίκαιο, όπως ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ να ψεύδονται δημόσια προκειμένου να καλύψουν την αδιαλλαξία της Άγκυρας» ανέφερε με οργίλο ύφος τη Δευτέρα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ξεκινώντας ολομέτωπη επίθεση με τα Ηνωμένα Έθνη και γνωστοποιώντας ότι θα προχωρήσει σε δημοσιοποίηση των πρακτικών της διάσκεψης.
Την επόμενη μέρα, το Προεδρικό φρόντισε να μας ενημερώσει ότι την Τετάρτη θα δημοσιοποιηθούν τα πρακτικά. Όχι επίσημα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών, αλλά τις σημειώσεις προφανώς του Ε/κ διαπραγματευτή Ανδρεά Μαυρογιάννη. Έριξε μάλιστα και το γάντι η κυβέρνηση στα Ηνωμένα Έθνη, αν θέλει να δημοσιοποιήσει και ο οργανισμός τα δικά του πρακτικά ώστε να γίνει σύγκριση πρακτικών.
Η Τετάρτη ξημέρωσε και πέρασε, με το Προεδρικό να τηρεί σιγή ιχθύος για τα πρακτικά και όλους να διερωτούνται πότε και πώς θα δημοσιοποιηθούν, το ΑΚΕΛ να προειδοποιεί πως κάτι τέτοιο θα πλήξει την πλευρά μας και τον Ενδιάμεσο να υπενθυμίζει τη στάση που κράτησε ο Πρόεδρος όταν με παρόμοιο τρόπο ενήργησε ο Μαρίνος Σιζόπουλος τον περασμένο χρόνο και επικρίθηκε σφόδρα. Και ενώ στο Προεδρικό ετοίμαζαν τα πρακτικά, στα Κατεχόμενα την ίδια στιγμή αποφάσισαν την επιστροφή των Μαρωνιτών στα κατεχόμενα χωριά τους, ενώ η ΟΥΝΦΙΚΥΠ ανανέωσε τη θητεία της για 4 και όχι 6 μήνες ως είθισται.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πώς ο Νίκος Αναστασιάδης του 2004 που προειδοποιούσε πως η σύγκρουση με τα Ηνωμένα Έθνη πλήττει την πλευρά μας, μετατράπηκε στον Νίκο Αναστασιάδη του σήμερα, που απειλεί διεθνείς οργανισμούς και χαρακτηρίζει ψεύτη δημοσίως τον δεύτερο ειδικό απεσταλμένο που ετοιμάζεται να φύγει κακήν κακώς εξαιτίας της οργής του.
Όσο κι αν ο κ. Έιντε ευθύνεται για λάθος χειρισμούς, ίσως και για σκοπιμότητες που στόχο έχουν την εξυπηρέτηση της δικής του ατζέντας, μία σύγκρουση μπορεί να ωφελήσει την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα; Οι απειλές περί δημοσιοποίησης ανεπίσημων πρακτικών αποτελούν σοβαρή εικόνα κράτους;
Κάτι τέτοιες κινήσεις όχι μόνο βρίθουν φαιδρότητας αλλά επιβεβαιώνουν όλους εκείνους τους καχύποπτους, πως ο Πρόεδρος, έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό τον προεκλογικό του. Προεκλογικός που στόχο έχει να συσπειρώσει τον Δημοκρατικό Συναγερμό αλλά και να επαναφέρει τις χαμένες ψήφους που πήρε η Ελένη Θεοχάρους. Μπορούμε να κατανοήσουμε τις τελευταίες εξαγγελίες, τα γενναιόδωρα επιδόματα, ωστόσο οι επικίνδυνες ακροβασίες στο κυπριακό χάριν εντυπώσεων και προεκλογικών σκοπιμοτήτων, δεν πείθει πλέον κανέναν. Και σίγουρα κανείς δεν θα του συγχωρήσει πως στην κρισιμότερη στιγμή της ιστορίας, ο ίδιος κώφευσε και δεν άνοιξε την πόρτα της ευκαιρίας.
Πώς όμως, ο Νίκος Αναστασιάδης του 2017 έρχεται σε σύγκρουση με τον Νίκο Αναστασιάδη του 2004, που προειδοποιούσε ότι η σύγκρουσή μας με τα Ηνωμένα Έθνη μόνο κακό μπορεί να κάνει στην πλευρά μας είναι ένα ζήτημα ανοικτό. Όπως επίσης και το τι ώθησε τον πρόεδρο στη μετωπική αυτή επίθεση με το δεύτερο πρόσωπο που βρίσκεται στη θέση του ειδικού απεσταλμένου επί προεδρίας του.
Όταν ο Έσπεν Μπαρθ Έιντε είχε αναλάβει τη θέση του ειδικού απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών για το κυπριακό, υπήρξε ένας αρχικός ενθουσιασμός στο Προεδρικό. Έλεγαν με στόμφο για τις γνώσεις και την εμπειρία του σε ζητήματα διαπραγματεύσεων και εξέφραζαν αισιοδοξία για την πορεία των συνομιλιών. Δεν ήταν βέβαια και παράλογος αυτός ο ενθουσιασμός. Είχε προηγηθεί το κεφάλαιο Ντάουνερ.
Μία αποχώρηση επεισοδιακή καθώς με τους χειρισμούς του είχε προκαλέσει την οργή του Προέδρου Αναστασιάδη.
Χρειάστηκε βέβαια λίγος χρόνος ώστε να αρχίσουν οι πρώτες γκρίνιες για τον κ. Έιντε. Λίγο οι σκωπτικές αναφορές στη νορβηγική καταγωγή του που δε μπορούσε να συλλάβει και να κατανοήσει το θερμόαιμο της κουλτούρας μας, λίγο η γενική αμηχανία που συνοδεύει τις κινήσεις του, λίγο οι ατυχείς εκφράσεις και χειρισμοί του, ήταν αρκετά για να τον μετατρέψουν σταδιακά σε persona non grata που εκπροσωπεί αλλότρια συμφέροντα και καθίσταται επικίνδυνος για τα συμφέροντα του κυπριακού ελληνισμού. Όχι μόνο για τον ίδιο τον πρόεδρο αλλά και για τις δυνάμεις του ενδιάμεσου χώρου που εδώ και καιρό καταγγέλλουν τον Έιντε για τη στάση του.
