Της Μαρίνας Οικονομίδου
Όταν κατά τη διάσκεψη στο Μον Πελερέν ανακοινώθηκε πως θα συμμετείχε και η Ευρωπαϊκή Ένωση δια του Προέδρου της Κομισιόν Ζιαν Κλωντ Γιούνκερ, είχαμε πανηγυρίσει ως ελληνοκυπριακή πλευρά, πως αυτή η παρουσία θα λειτουργούσε σίγουρα υπέρ μας. Θεωρήσαμε αυτή την παρουσία ως μεγάλη επιτυχία του Προέδρου Αναστασιάδη καθώς θα είχε στο πλευρό του ακόμη ένα σύμμαχο.
Από τότε μέχρι και σήμερα, ακολούθησαν πολλές δηλώσεις του κ. Γιούνκερ, που προειδοποιούσε ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για λύση του κυπριακού.
Στην τελευταία και κρίσιμη διάσκεψη στο Κραν Μοντάνα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε εκπροσωπηθεί από τη Φεντερίκα Μογκερίνι και την ομάδα της. Η ίδια, μετά τη διάσκεψη, κράτησε ίσες αποστάσεις για το αποτέλεσμα, και εν πολλοίς ακολούθησε την ποντιοπιλατική στάση των Ηνωμένων Εθνών. Απέφυγε να επιρρίψει τις όποιες ευθύνες στην αδιαλλαξία της Τουρκίας όπως εμείς υποστηρίζαμε και υπογράμμισε την ανάγκη κατάληξης σε μία σωστή επίλυση του κυπριακού.
Το κύριο ζήτημα ωστόσο που θα έπρεπε να απασχολήσει την κυβέρνηση είναι άλλο. Ο επικεφαλής της ομάδας για την επίλυση του κυπριακού, Kjartan Bjornsson, ο οποίος και συμμετείχε στη διάσκεψη, αναδημοσίευσε την επομένη του ναυαγίου, ρεπορτάζ της Cyprus Mail, που σημείωνε πως ο Νίκος Αναστασιάδης έχασε μία πολύ καλή ευκαιρία στο Κραν Μοντάνα και ο ίδιος αναδημοσιεύοντάς το επεσήμανε πως άξιζε να διαβαστεί.
Ασχέτως του ότι η εν λόγω αναδημοσίευση διαγράφηκε από τον λογαριασμό του λίγες μέρες αργότερα, προφανώς γιατί κάποιος προέβη σε ανάλογες κινήσεις για να το κάνει, η ουσία είναι μία και δεν αλλάζει: Ένας λειτουργός της Ε.Ε, ο οποίος συμμετείχε στην όλη διαδικασία υιοθετούσε την άποψη πως ο Νίκος Αναστασιάδης έχασε μία ιστορική, μία σπουδαία ευκαιρία για λύση του κυπριακού.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως ο κ. Αναστασιάδης έκανε όλα τα διαβήματα με τους κατάλληλους χειρισμούς για να πετύχει μία σωστή λύση για το κυπριακό. Αυτό βέβαια θα διαφανεί και στην πορεία από τα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών αλλά και από την έκθεση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ.
Το καίριο ερώτημα ωστόσο που θα πρέπει να μας προβληματίσει είναι πώς θα συμπεριφερθεί πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε όντως ένα σύμμαχο που θα λειτουργήσει υποστηρικτικά στην όλη διαδικασία για μία σωστή επίλυση του κυπριακού ή εξαιτίας είτε των δικών μας κακών χειρισμών, είτε των άλλων αδυναμιών που αντιμετωπίζει η Ε.Ε, όλες αυτές οι κινήσεις είναι ένα μήνυμα πως μας έχει ήδη βαρεθεί;
