Της Μαρίνας Οικονομίδου
Ήταν τον Ιούνη του 2016, όταν ο Δημήτρης Συλλούρης μετά από ένα εκλογικό θρίλερ εντός των κοινοβουλευτικών εδράνων, κατάφερε να αναλάβει την προεδρία της βουλής και να χαρακτηριστεί ως ο Κύπριος Frank Underwood. «Παίρνοντας τα μηνύματα των εκλογών δεν θα κάνω ομιλία, γιατί ο κόσμος δεν θέλει λόγια, θέλει έργα» σημείωσε χαρακτηριστικά προτού καθίσει στο προεδρείο και αναλάβει επίσημα τον ρόλο του δεύτερου τη τάξει.
Κάπως έτσι, θέλοντας να προχωρήσει στα έργα και να μη μείνει στα λόγια, πρώτο του εγχείρημα ήταν ο περιβόητος δωδεκάλογος για τη βουλή. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ήταν η εφαρμογή ενδυματολογικού κώδικα –ακόμα και στους αστυνομικούς όπως έλεγε- και η υιοθέτηση απουσιολογίου προειδοποιώντας τους βουλευτές πως θα γίνονται αποκοπές από τον μισθό τους. Διαμήνυσε μάλιστα στους δημοσιογράφους πως θα μιλά στα ΜΜΕ, μόνο όταν ο ίδιος νιώσει πως έχει κάτι να πει. Κινήσεις που στόχο είχαν να αποδείξουν πως η βουλή παίρνει το μήνυμα των εκλογών –την πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος δηλαδή- και θα φροντίσει να αντιστρέψει την καταβαραθρωμένη εικόνα της.
Και κάπως έτσι, ενάμισι χρόνο μετά την ανάληψη της η νέα βουλή έκανε πράγματι πολλά και αξιοσημείωτα. Γλαφυρό το περιστατικό όπου κατά την επέτειο της 15ης Ιουλίου και της 20ης Ιουλίου στη βουλή και τη δυσφορία για την απουσία του Προέδρου Αναστασιάδη, ο Πρόεδρος της Βουλής, δήλωσε πως εκ παραδρομής δεν εστάλη πρόσκληση στο Προεδρικό.
Ήταν στη συνέχεια το περιβόητο δείπνο που παρέθεσε στους Κύπριους και Ελλαδίτες ευρωβουλευτές προσκαλώντας τους ευρωβουλευτές της Χρυσής Αυγής που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ελλάδα, με το θέμα να συζητείται για μέρες και τον ίδιο να μην δείχνει πρόθεση μεταμέλειας ή απολογίας. Οι κοινωνικές δραστηριότητες βέβαια του Δημήτρη Συλλούρη δεν περιορίστηκαν στις Βρυξέλλες. Πρόσφατα αποφάσισε να καλέσει τον νικητή του Survivor στη Βουλή, ανταλλάσοντας μαζί του δώρα και φωτογραφίες. Για ποιο λόγο ο Πρόεδρος ενός σοβαρού κατά τα άλλα κράτους ένιωσε την ανάγκη να συναντήσει εντός βουλής παίκτη ενός reality δε μπορούμε να το αντιληφθούμε, αλλά φανταζόμαστε πως εμπίπτει στην εκτίμησή του πως έτσι θα φέρει τη βουλή κοντά στους πολίτες που απαξιώνουν την πολιτική.
Ανάμεσα στις λιγοστές αλλά ηχηρές κινήσεις του Δημήτρη Συλλούρη από το πηδάλιο της βουλής ήταν και οι περιβόητες δηλώσεις του οι βουλευτές είναι κακοπληρωμένοι και βαρυφορτωμένοι και θα έπρεπε να αναθεωρηθεί ο μισθός του.
Οι κακοπληρωμένοι και βαρυφορτωμένοι βουλευτές οι οποίοι σε δύο συνεδρίες επιτροπών, δεν κατάφεραν να έχουν την απαραίτητη απαρτία με τις επιτροπές να ακυρώνονται και τους προσκεκλημένους να χάνουν τον χρόνο τους αναμένοντας κάποιον από τους βουλευτές να κάνει την εμφάνισή του. Βαρυφορτωμένοι βουλευτές οι οποίοι πιάνονται στα χέρια εντός της βουλής. Οι κακοπληρωμένοι και βαρυφορτωμένοι βουλευτές, οι οποίοι πιστεύουν σε σενάρια συνομωσιολογίας, θεωρώντας πως ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ως άλλος Έλβις ζει και θέλουν αποδείξεις περί του αντιθέτου.
Αν όλα αυτά διεξάγονται στη ζώνη του λυκόφωτος ή αν αποτελούν σκηνές σε θέατρο του παραλόγου, δεν είμαστε σίγουροι. Σίγουρα όμως δεν αρμόζουν σε ένα κοινοβουλευτικό σώμα ενός κράτους που θέλει να ονομάζεται σοβαρό.
