Της Μαρίνας Οικονομίδου
Όταν το ΑΚΕΛ άρχισε αργοπορημένα και δειλά να μπαίνει στη διαδικασία συζήτησης των προεδρικών εκλογών, τα βλέμματα όλων είχαν στραφεί στον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού. Ο ίδιος είχε μέχρι τότε κερδίσει αρκετούς πολιτικούς πόντους εξαιτίας της στάσης που επέδειξε μπροστά στις εξελίξεις στο κυπριακό. Με αυτό ως δεδομένο, τον προαποκλεισμό συνεργασίας με το ΑΚΕΛ από τον Ενδιάμεσο και την προσήλωσή του στην επίλυση του κυπριακού, πολλοί ήταν αυτοί που έβλεπαν ως αναμενόμενη την υποψηφιότητα του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ.
Χρειάστηκε να βγουν τα πρώτα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων για να καταδείξουν πως ούτε ο Άντρος Κυπριανού ούτε τα άλλα αριστερά στελέχη συμπεριλαμβανομένου του Σταύρου Μαλά μπορούν να περάσουν σε έναν δεύτερο γύρο. Αντιλαμβανόμενη η ηγεσία πως το μεγάλο διακύβευμα για το κόμμα είναι η παρουσία του στον β’ γύρο έκανε τους ανάλογους ελιγμούς και εγκατέλειψε το σενάριο αριστερού υποψηφίου.
Κάπως έτσι το ΑΚΕΛ επέλεξε να επικεντρωθεί σε μία υποψηφιότητα που να θυμίζει την επιτυχία της υποψηφιότητας Γιώργου Βασιλείου, επιλέγοντας να ρισκάρει με τον επιχειρηματία Μάικ Σπανό.
Το αποτέλεσμα εκείνης της επιλογής είναι λίγο πολύ γνωστό. Μία κατάσταση που άφησε το κόμμα της Αριστεράς εκτεθειμένο για πρόχειρους χειρισμούς και βαθιά λαβωμένο. Πλέον, όπως άλλωστε δήλωσε ο κ. Κυπριανού και μετά το ναυάγιο με τον Μάικ Σπανό το κόμμα δεν ξεκινά από μηδενική βάση, αλλά αναμένεται να συζητήσει τη λίστα που ήδη προϋπήρχε.
Ονόματα που απορρίφθηκαν από τα συλλογικά όργανα. Ονόματα, τα οποία οι δημοσκοπήσεις έδειξαν να κινούνται σε χαμηλά εκλογικά ποσοστά και εκτός του δεύτερου γύρου.
Ο Άντρος Κυπριανού, μπορεί να έχει επιδείξει άνευ προηγουμένου πολιτικό ήθος, βάζοντας πλάτη και στηρίζοντας τον Πρόεδρο Αναστασιάδη μέχρι τώρα, ωστόσο και ο ίδιος σε δηλώσεις του παραδέχτηκε πως η δική του υποψηφιότητα δε μπορεί να είναι πολυσυλλεκτική.
Ο Σταύρος Μαλάς από την άλλη, είναι ένα πρόσωπο που κινήθηκε στη μέχρι τώρα πολιτική του πορεία με αξιοπρέπεια. Ακόμα και όταν η ηγεσία του ΑΚΕΛ, δε μπήκε μέχρι σήμερα στη διαδικασία να συζητήσει σοβαρά μαζί του το ενδεχόμενο υποψηφιότητάς του. Μπορεί όμως μετά και από τον προαποκλεισμό του από το Πολιτικό Γραφείο του ΑΚΕΛ προκρίνοντας Μάικ Σπανό, να πείσει για τις προοπτικές εκλογής του;
Μπορεί να πείσει για τις δυνατότητές του, όταν στα μάτια πολλών θα θεωρείται λύση ανάγκης; Πώς θα εξηγήσουν τα στελέχη στη βάση για ποιο λόγο δεν επιλέχθηκαν είτε ο ένας είτε ο άλλος εξ αρχής νοουμένου ότι είναι ο κατάλληλος για την προεδρία;
Αυτή η εικόνα του «second best» βάζει το κόμμα στην προεκλογική μάχη λαβωμένο, με πολλά μέτωπα ανοικτά και πολλά ερωτήματα αναπάντητα. Μία κατάσταση που εντείνει τις ανησυχίες για αποκλεισμό του κόμματος από τον β’ γύρο και την απαρχή της αντίστροφης μέτρησης για το ΑΚΕΛ.
