ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πανδημικοί κίνδυνοι κορωνοϊού και Τουρκίας

Του Νίκου Κωνσταντάρα

Του Νίκου Κωνσταντάρα

konstandaras@kathimerini.gr

Από μόνες τους, η πανδημία και η τουρκική επιθετικότητα θα απαιτούσαν την απόλυτη προσήλωσή μας για να τις αντιμετωπίσουμε επιτυχώς. Μαζί, πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους στην οικονομία, την κοινωνία, την ασφάλειά μας. Θα χρειαστεί να υπερβούμε εαυτούς για να αντέξουμε, για να επανέλθουμε σε πορεία ανάκαμψης. Όσο διαφορετικοί και αν φαίνονται οι δύο κίνδυνοι, έχουν κοινά στοιχεία, απαιτούν παρόμοια αντιμετώπιση. Ο βαθμός της απειλής εξαρτάται από την προετοιμασία και αποφασιστικότητά μας, και από το πόσο θα αντισταθούμε σε δικές μας αδυναμίες – αδυναμίες που και η COVID-19 και η Τουρκία εκμεταλλεύονται στο έπακρο.

Ο νέος κορωνοϊός μεταδίδεται από την ανάγκη μας να βρισκόμαστε κοντά ο ένας στον άλλον, καθώς και από μια νοοτροπία να βλέπουμε τα πράγματα όπως θέλουμε και όχι όπως μας τα περιγράφουν οι ειδικοί. Στο πρώτο κύμα επίθεσης, αποφύγαμε την ευρεία μετάδοση του ιού, σε μεγάλο βαθμό, λόγω του φόβου που προκάλεσαν οι εικόνες από τη γειτονική Ιταλία. Στη θωράκιση της κοινωνίας, όμως, κύριο ρόλο έπαιξαν οι εξαιρετικές προετοιμασίες, γνώσεις και προτάσεις επιστημόνων και κρατικών παραγόντων, καθώς και κυβερνητικών επιλογών. Σημαντικότατο ρόλο έπαιξε, επίσης, η σοβαρότητα αυτών που ενημέρωναν τους πολίτες, που μετέδιδαν την εικόνα ενός κράτους που γνώριζε τι πρέπει να κάνει, που είναι ικανό να εξελίσσεται για να αντιμετωπίσει έναν ευέλικτο εχθρό, που δεν «χαρίζεται» σε οποιονδήποτε προσπαθεί να αποφύγει τις ευθύνες του προς την υπόλοιπη κοινωνία. Με τη χαλάρωση των μέτρων, άρχισαν να διαφαίνονται και οι αδυναμίες: επειδή τα θύματα της πανδημίας στην Ελλάδα ήταν λιγότερα απ’ όσα φοβόμασταν, πολλοί άρχισαν να μεταδίδουν μια άλλη ασθένεια – από τη συνωμοσιολογία ότι η πανδημία ήταν απλώς άλλο ένα τέχνασμα για την επιβολή σκοτεινών σχεδίων πάνω στους πολίτες, έως τη σιγουριά ότι ο ιός είναι ακίνδυνος.

Όσο δεν διαθέτουμε εμβόλιο και θεραπεία, ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του ιού είναι η πρόληψη – να μην τον κολλήσουμε, να μην τον μεταδώσουμε. Πρέπει να γνωρίζουμε τον εχθρό, να διαθέτουμε σχέδιο για να τον αντιμετωπίσουμε· χρειάζεται πειθαρχία, να συμπεριφερόμαστε με τρόπο υπεύθυνο, που θα προστατεύει και εμάς και όλα τα μέλη της κοινωνίας· να αποφεύγουμε και υπερβολές και παλικαρισμούς. Επιπλέον, πρέπει να συνεργαζόμαστε στενά με άλλους – με διεθνείς οργανισμούς, με τους εταίρους μας στην Ε.Ε., με κάθε χώρα προέλευσης επισκεπτών, με τον καθένα επισκέπτη. Αυτά όλα απαιτούν σοβαρότητα και αξιοπιστία απ’ όλους: από την κυβέρνηση και όλα τα κόμματα, από τους επιστήμονες και τις κρατικές υπηρεσίες, από τα μέσα ενημέρωσης, από τον καθένα που έρχεται σε επαφή με επισκέπτες και πολίτες, από τον κάθε επισκέπτη και πολίτη. Εάν ένας απ’ όλους τους παράγοντες φανεί αδύναμος, οι προσπάθειες των άλλων δεν θα αρκούν για να αποφύγουμε το κακό.

Στην περίπτωση της Τουρκίας, η αποτροπή βασίζεται στην ενίσχυση των δυνάμεών μας –στο υλικό πεδίο, στον σχεδιασμό και στη νοοτροπία μας– αλλά και στη διπλωματία. Οφείλουμε να γνωρίζουμε την ισχύ και τις αδυναμίες του εχθρού αλλά και τις δικές μας ικανότητες. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τα αυτονόητα – την ανάγκη να είμαστε καλά οπλισμένοι, εκπαιδευμένοι και ενωμένοι. Πρέπει, όμως, να παρατηρήσουμε ότι στην Τουρκία σήμερα επικρατεί ένα μείγμα έντονου εθνικισμού και θρησκευτικής έξαρσης. Ο Ερντογάν καλλιεργεί αυτό το κλίμα ώστε να αναγκάσει και τους εθνικιστές των κοσμικών κομμάτων και τους ισλαμιστές να τον στηρίξουν. Γι’ αυτό και τα κοσμικά κόμματα (όλα εκτός από το HDP που στηρίζεται από αριστερούς και Κούρδους) τον στηρίζουν στο ζήτημα της Αγίας Σοφίας, ενώ οι θρησκευόμενοι ψηφοφόροι παραβλέπουν την καταστροφική διαχείριση της οικονομίας. Η «υβριδική» αυτή πολιτική έχει και άλλο ένα όφελος για τον Ερντογάν: προκαλεί εθνικισμό και θρησκευτική οργή και σε άλλους. Αυτό ισχύει για εμάς τους Έλληνες, αλλά αυτοί δεν είναι ο μόνος στόχος. Η παλαιστινιακή Χαμάς χαιρετίζει την απόφαση για την Αγία Σοφία, ενώ ο Ερντογάν απειλεί ευθέως το Ισραήλ, δηλώνοντας ότι θα ελευθερώσει το τέμενος Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ. Με άλλα λόγια, αποσκοπεί στη στήριξη των Παλαιστινίων και στην οργή του Ισραήλ, για να εμφανίζεται ως ηγέτης όλων των μουσουλμάνων. Η οργή των άλλων είναι ακριβώς αυτό που θέλει.

Γι’ αυτό, καλό θα ήταν εμείς οι Ελληνες να αναδεικνύουμε σε κάθε διεθνή οργανισμό και συνάντηση την απειλή που η Τουρκία του Ερντογάν παρουσιάζει όχι μόνο σε εμάς και την ευρύτερη περιοχή, αλλά σε όλο τον κόσμο. Η τουρκική κυβέρνηση ομολογεί ότι επενδύει σε θρησκευτικό πόλεμο για να πετύχει εθνικιστικούς στόχους, για να χειραγωγήσει τον δικό της πληθυσμό, για να κρατηθεί ο Ερντογάν στην εξουσία. Όσοι σε Βορρά και Νότο, Ανατολή και Δύση, ακόμη δεν βλέπουν την ανάγκη να κοπεί η φόρα της Τουρκίας αντιγράφουν αυτούς που ακόμη θεωρούν τον κορωνοϊό ακίνδυνο.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Νίκου Κωνσταντάρα

Νίκος Κωνσταντάρας: Τελευταία Ενημέρωση

X