Σημαντικές πληροφορίες φτάνουν στην συγκεκριμένη στήλη, από την περιοχή της Άγκυρας όπου πριν από λίγες νύχτες έλαβε χώρα μια μεγάλη τρομοκρατική επίθεση. Στα κτίρια του τουρκικού στρατού, στις πύλες των οποίων ανατινάχθηκε το όχημα του κουρδικού κινήματος, συζητούνται διάφορα σενάρια, τα οποία αφορούν το μέλλον της Τουρκίας. Την ίδια στιγμή, μερικά μέτρα πιο πέρα από το τουρκικό επιτελείο, στα τουρκικά υπουργεία και φυσικά στο Πρωθυπουργικό Μέγαρο του Τσάνκαγια λαμβάνει χώρα μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Στην τουρκική πρωτεύουσα, όπως πληροφορούμαστε από καλά πληροφορημένες δημοσιογραφικές πηγές, πριν από λίγες ημέρες, ο Πρόεδρος της Τουρκίας είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει σημαντικές απόψεις με τα μέλη της κυβέρνησης του. Στο επίκεντρο αυτής της συνεδρίασης βρέθηκαν σημαντικά ζητήματα όπως η κρίση στην Συρία, οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε., η ομαλοποίηση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο και φυσικά τα εσωτερικά ζητήματα, κυρίως οι σχέσεις της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση και η προσπάθεια για την δημιουργία του νέου συντάγματος.
Οι πληροφορίες μας δείχνουν ότι σε διάφορα ζητήματα, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν έχει τις δικές του, ιδιαίτερες απόψεις, οι οποίες διαφέρουν από τις θέσεις της κυβέρνησης. Δεν μιλάμε για διαφοροποιήσεις ιδεολογικού επιπέδου. Όπως ο Αχμέτ Νταβούτογλου έτσι και ο Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν οραματίζεται μια Τουρκία, η οποία θα έχει δραστήριο χώρο στην πρώην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με ειδικές σχέσεις με την Κύπρο, το Κουρδιστάν, τις αραβικές χώρες, το Αζερμπαϊτζάν και την Αφρική. Ωστόσο, οι δυο άνδρες έχουν διαφορετικές ιδέες και προτάσεις για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Στην περίπτωση του Τούρκου Προέδρου, η εμπιστοσύνη προς την Δύση, το Ισραήλ, τους πραξικοπηματίες της Αιγύπτου και φυσικά την τουρκική αντιπολίτευση είναι μια δύσκολη υπόθεση. Ο ίδιος δεν ξεχνά τα τραύματα των Πραξικοπημάτων του 1997, του 2007, της Υπόθεσης Γκεζί και φυσικά την «συμφεροντολογική» αντίληψη της Ε.Ε. και της Δύσης. Ο κ. Ερντογάν δεν ξεχνά ότι το 2004 η Ε.Ε. είχε υποσχεθεί στον ίδιον αναβάθμιση της Βόρειας Κύπρου με αντάλλαγμα την υποστήριξη του Σχεδίου Αννάν. Επίσης, δεν μπορεί να ξεχάσει το «εθνικιστικό», αδιάλλακτο πρόσωπο του Ισραήλ και φυσικά του πραξικοπηματίες της Αιγύπτου, οι οποίοι βρίσκονται μόλις ένα βήμα πριν τον απαγχονισμό των «συντρόφων» του κ. Ερντογάν, τους ηγέτες των Μουσουλμάνων Αδελφών.
Ο κ. Νταβούτογλου δεν αγνοεί την σημασία των προαναφερόμενων ενδοιασμών και προβληματισμών. Ωστόσο, επισημάνει την σημασία της «ρωσικής απειλής» και των σαρωτικών εξελίξεων στην Συρία και στην ευρύτερη περιοχή. Για αυτό τον λόγο, τάσσεται υπέρ μιας «φιλοδυτικής» στρατηγικής. Επίσης, δεν συμφωνεί με τις «νότες» του αυταρχισμού στο εσωτερικό της Τουρκίας. Για αυτό άλλωστε, στην Υπόθεση του Ορυχείου του Άρτβιν εμφανίζεται έτοιμος για διάλογο με την αντιπολίτευση.
Από την σκοπιά των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, η αντιπαράθεση Ερντογάν-Νταβούτογλου είναι μια αξιοσημείωτη εξέλιξη, ωστόσο δεν αλλάζει την συνολική εικόνα στο Ζήτημα της Συρίας και στην πολιτική γραμμή την οποία ακολουθεί η Άγκυρα σε αυτή την κρίση. Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, η κυβέρνηση, το Προεδρικό παρασέρνουν την Τουρκία σε μια πολεμική περιπέτεια. Υπό τις υφιστάμενες συνθήκες, η Τουρκία δεν έχει μεγάλες ελπίδες για νίκη στην Συρία. Και για αυτό τον λόγο, από ότι πληροφορούμαστε, κάποιες μερίδες του τουρκικού στρατού, οι οικογενειακοί κύκλοι, τα χαμηλότερα κλιμάκια προειδοποιούν το επιτελείο ότι «πλησιάζει η ώρα των μεγάλων αποφάσεων».
Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με σαρωτικές και ιστορικής σημασίας εξελίξεις. Τους επόμενους μήνες θα πρέπει να προσεγγίσουμε πολυδιάστατα τα όσα συμβαίνουν στην γειτονική χώρα. Σε αυτές τις επικείμενες εξελίξεις κρύβονται πολλά «μυστικά» του Κυπριακού, της Συρίας, της Μεσοποταμίας, του Κουρδικού. Αυτές οι εξελίξεις, τα εν λόγω μυστικά θα μας απασχολήσουν στην πορεία.
