Ο δάσκαλος της κυπριακής δημοσιογραφίας, μάστρος Παράσχος ανέλυσε τα αποτελέσματα των κυπριακών εκλογών με δικό του ξεχωριστό, διεξοδικό και αναλυτικό τρόπο. Η ανάλυση του συμπεριλαμβάνει πολλά σημαντικά στοιχεία, τα οποία θα πρέπει να βρεθούν στο πολιτικό, δημοσιογραφικό και κοινωνικό προσκήνιο της επόμενης περιόδου. Σε αυτό το σύντομο άρθρο γνώμης, θα επιχειρήσουμε να προϊδεάσουμε τους θαμώνες αυτής της στήλης για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης και στις οποίες αναφέρεται εν συντομία και ο Παράσχος.
Επίσης, θεωρούμε χρήσιμο να τονίσουμε ότι στην νέα περίοδο έχουμε την υποχρέωση να εστιάσουμε με «ψυχραιμία» και διεξοδικά στο φαινόμενο του ΕΛΑΜ. Η εμπειρία της σύγχρονης Ευρώπης και της Ελλάδας μας βοηθάει να κατανοήσουμε ότι δεν πρόκειται για ένα απλό φαινόμενο διαμαρτυρίας. Η νέα πραγματικότητα της κυπριακής πολιτικής ζωής, έχει ταξικές, πολιτικές και κοινωνικές εκφάνσεις και αφορά στο σύνολο τους όλους τους πρωταγωνιστές του πολιτικού και κοινωνικού βίου του τόπου (λανθασμένα ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί να ξεφύγει από τις ιστορικές ευθύνες του λίγο μετά το άκουσμα των αποτελεσμάτων των εκλογών).
Σε ότι αφορά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, όπως τονίζει ο Παράσχος, αυτές είναι πολλές και σημαντικές. Στην νέα περίοδο, παραμένει αντιμέτωπος με ένα κοινοβούλιο με «εχθρικές διαθέσεις». Αντιμετωπίζει την ίδια προβληματική εικόνα που αντίκριζε η ηγεσία του Δημήτρη Χριστόφια πριν από μερικά χρόνια. Την ίδια στιγμή, το κόμμα του, παρά την πρωτιά του στις εκλογές, παρουσιάζει σημάδια κόπωσης. Σαν δεν έφταναν όλα αυτά, πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές του 2018. Το φαινόμενο Θεωχάρους έχει την σημασία του.
Υπάρχει και ένα άλλο πεδίο, στο οποίο ο Πρόεδρος της Κύπρου παραμένει αντιμέτωπος με σοβαρά προβλήματα. Στο Κυπριακό, η τουρκική πλευρά δρομολογεί νέους ελιγμούς. Οι πληροφορίες αυτής της στήλης αναφέρουν ότι την επόμενη περίοδο θα κληθούμε να εστιάσουμε την προσοχή μας σε δυο πεδία. Η πρόταση περί επιτάχυνσης της διαδικασίας των συνομιλιών δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη. Την ίδια στιγμή, εξελίξεις μας περιμένουν και στο πεδίο της ΑΟΖ.
Ως γνωστόν, τις τελευταίες ημέρες, ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας φέρνει στο προσκήνιο του Κυπριακού σημαντικές τοποθετήσεις και μια νέα πρόταση. Τάσσεται υπέρ της επιτάχυνσης των συνομιλιών, αφήνει περιθώρια για μια διεθνή διάσκεψη στο βάθος των συνομιλιών και επισημάνει με επιμονή ότι οι επόμενοι επτά μήνες διαδραματίζουν καθοριστικό παράγοντα για την λύση. Πρόκειται για μια νέα διπλωματικής και επικοινωνιακής υφής μανούβρα της τουρκικής πλευράς, η οποία έρχεται με βάση την συμφωνία της ηγεσίας του Μουσταφά Ακιντζί με την Άγκυρα. Μια μανούβρα που εξυπηρετεί τον οδικό χάρτη του τουρκικού Προεδρικού. Εντός του επόμενου εξάμηνου, στο εσωτερικό της Τουρκίας, το Προεδρικό επιθυμεί να ανοίξει τον δρόμο για την δημιουργία και την εδραίωση ενός προεδρικού συστήματος, το οποίο θα ενισχύει τις αρμοδιότητες και εξουσίες του Τούρκου Προέδρου.
Καθώς στο εσωτερικό της χώρας θα λαμβάνει χώρα αυτή η σημαντική εξέλιξη, στην υποτιθέμενη «τουρκική σφαίρα επιρροής» (όρο που χρησιμοποιούν οι πηγές μας), το Προεδρικό επιθυμεί να δει τις εστίες εντάσεων και προβλημάτων να εξολοθρεύονται ή τουλάχιστον να τίθενται υπό έλεγχο. Στην μεταβατική περίοδο, το τουρκικό Προεδρικό επιθυμεί να προβάλλει την εικόνα μιας περιφερειακής δύναμης που καθορίζει την τροπή των εξελίξεων σε περιφερειακό επίπεδο και ανασυγκροτεί τις σχέσεις με την Δύση σε μια νέα βάση ισότητας-συνεργασίας. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης ρητορικής λοιπόν, το Προεδρικό επιθυμεί να δει ένα Κυπριακό Ζήτημα που θα οδεύει προς την κατεύθυνση της «τακτοποίησης».
Ο όρος «τακτοποίηση» είναι αυτός που προκαλεί τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Και αυτό διότι η τουρκική πλευρά εξακολουθεί να έχει τις δικές της απόψεις, βλέψεις και επιμονές για την λύση. Πρόκειται για «εμμονές» που σκοντάφτουν πάνω στο «όχι» της ελληνοκυπριακής πλευράς. Λ.χ. στο ζήτημα των εγγυήσεων, η τουρκική πλευρά εξακολουθεί να ζητά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την διαιώνιση της παρουσίας του τουρκικού στρατού στο νησί.
Στο εδαφικό, ο ίδιος ο Ερντογάν πληροφορούμαστε ότι κλείνει την πόρτα στην προοπτική της επιστροφής της Καρπασίας και της Μόρφου. Επιπλέον, η τουρκική πλευρά επιμένει για τον τουρκικό και τον μουσουλμανικό-σουνιτικό χαρακτήρα του βόρειου κομματιού του νησιού μετά την λύση.
Σαν δεν έφταναν όλα τα προαναφερόμενα, σε λίγο καιρό ενδέχεται να ανοίξει εκ νέου και ο φάκελος της ΑΟΖ. Από ότι φαίνεται οι τελευταίες κινήσεις της Κύπρου σε αυτό το πεδίο έχει θορυβήσει τους κύκλους του τουρκικού Προεδρικού, το οποίο όπως πληροφορούμαστε μελετά διάφορα «σενάρια» για το μέλλον της κυπριακής ΑΟΖ.
Τα προαναφερόμενα μας οδηγούν σε ένα σημαντικό ερωτηματικό-συμπέρασμα; Πως θα αντιμετωπίσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τις νέες προκλήσεις στο Κυπριακό την στιγμή που στο εσωτερικό, στο νέο κοινοβούλιο έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση οι χειρισμοί του και οι προεδρικές εκλογές άρχισαν να ξεχωρίζουν στον πολιτικό ορίζοντα της χώρας; Million dollar answer απαντούν κάποιοι κύριοι στις ΗΠΑ και στην Άγκυρα…
