ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Αυτόνομη τουρκοκυπριακή επαρχία της Δημοκρατίας και της Ε.Ε

Σε μια περίοδο που στο προσκήνιο του Κυπριακού βρίσκονται αρνητικές εξελίξεις, οι δυο κοινότητες αρχίζουν να εστιάζουν σε εναλλακτικά σχέδια για την επίλυση του Κυπριακού. Η τουρκική πλευρά, η οποία δεν έχει αποκρύψει ποτέ το ενδιαφέρον της για εναλλακτικές λύσεις, πέρα από την φόρμουλα της ομοσπονδίας, σήμερα ετοιμάζεται να ανοίξει το κεφάλαιο του περίφημου βελούδινο διαζυγίου.

Δειλά-δειλά στις εναλλακτικές φόρμουλες αρχίζουν να εστιάζουν και κάποιοι κύκλοι της ελληνοκυπριακής πλευράς. Στο στρατόπεδο του «ναι» παράγοντες που χάνουν τις ελπίδες τους για μια γρήγορη λύση στο Κυπριακό, στον απόηχο του ναυαγίου του Κράν Μοντάνα, αλλάζουν γραμμή και στις αναλύσεις τους αφήνουν να εννοηθεί ότι το βελούδινο διαζύγιο ή η λύση των δυο κρατών ενδέχεται να αποτελεί πλέον μονόδρομο για την Κύπρο. Παρόμοια είναι και η εικόνα στο στρατόπεδο του σκεπτικισμού και της ελληνοκυπριακής Δεξιάς, με κάποιους παράγοντες να φτάνουν στο σημείο να τάσσονται υπέρ του κλεισίματος των οδοφραγμάτων και την ακύρωση των διαβατηρίων των Τουρκοκύπριων συμπολιτών μας. Για αυτόν άλλωστε τον λόγο, πριν από λίγες ημέρες ο ηγέτης της Τουρκοκυπριακής κοινότητας ανακοίνωσε ότι στην πρώτη συνάντηση του με τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη θα ζητήσει την άποψη της ελληνοκυπριακές πλευράς για τις εναλλακτικές φόρμουλες.

Πιστεύω ότι στο σημείο που έφτασαν σήμερα οι εξελίξεις, ξεχωρίζουν μια σειρά ερωτημάτων. Πρώτων, τι εννοούμε με τους όρους λύση δυο κρατών και βελούδινο διαζυγίου; Οι δυο κοινότητες ερμηνεύουν με παρόμοιο τρόπο αυτές τις φόρμουλες ή και σε αυτό το πεδίο επικρατεί σύγχυση όπως συνέβη άλλωστε και στην περίπτωση της ομοσπονδιακής λύσης; Η ντόπια κοινωνία είναι έτοιμη για την έναρξη μιας δημόσιας διαβούλευσης για τις εναλλακτικές φόρμουλες; Είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα αρνητικά και τα θετικά σημεία μιας τέτοιας συζήτησης;

Προσωπική μου άποψη είναι ότι την παρούσα στιγμή δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε πολλά από τα παραπάνω ερωτήματα με ξεκάθαρο τρόπο. Στην κοινωνία επικρατεί σύγχυση και αυτό κυρίως, όπως συνέβαινε ανέκαθεν έτσι και σήμερα, η ντόπια διανόηση, η Ακαδημία και πολιτική ιθύνουσα τάξη δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και δεν παρέχουν μια «ξεκάθαρη εικόνα» στον πολίτη. Από που ερχόμαστε και προς τα βαδίζουμε στο Κυπριακό; Quo vadis Cyprus?

Την ίδια ώρα αποδίδω ιδιαίτερη σημασία και σε ένα άλλο ερώτημα: Η λύση των δυο κρατών αποτελεί την μοναδική εναλλακτική λύση για την Κύπρο; Δεν υπάρχουν άλλες φόρμουλες; Λ.χ. για ποιο λόγο δεν συζητάμε την προοπτική μιας αυτόνομης, ενιαίας τκ επικράτειας-επαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, άρα και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Μια λύση, με την οποία η εκ πλευρά θα «παραλάβει» περιοχές της Μόρφου και το Βαρώσια, αποζημιώσεις στο περιουσιακό και θα περιορίσει την παρουσία του τουρκικού στρατού στο βόρειο κομμάτι του νησιού, δίχως παρεμβατικά δικαιώματα και υπό την αυστηρή επίβλεψη της Ε.Ε. Την ίδια στιγμή θα εξουδετερωθεί και η απειλή της δημιουργίας μιας δεύτερης κρατικής δομής στην επικράτεια της δημοκρατίας. Από την πλευρά τους, οι τκ θα αποκτήσουν μια ενιαία επικράτεια, με τκ πλειοψηφία, η οποία θα έχει να διατηρεί ειδικό καθεστώς σχέσεων σε κάποια πεδία με την Τουρκία και το εξωτερικό, πάντα υπό την επίβλεψη της Λευκωσίας και των Βρυξελλών.

Ξεκαθαρίζω ότι δεν τάσσομαι υπέρ της προαναφερόμενης πρότασης. Την αναφέρω για να δείξω στον αναγνώστη ότι υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές προτάσεις για το Κυπριακό, πέρα από αυτήν των δυο κρατών. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει διάθεση για διάλογο, αλληλοκατανόηση και βούληση για διέξοδο από την κρίση.

Παρεμπίπτοντος εύχομαι επιτυχία στους δυο ηγέτες στην σχεδιαζόμενη συνάντηση τους, αν και εφόσον πραγματοποιηθεί ποτέ αυτή η μίνι διάσκεψη. Μακάρι να μην υπάρξει ανάγκη για διαβουλεύσεις για εναλλακτικές λύσεις στο τέλος αυτής της κρίσιμης συνάντησης.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X