ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Λύση δίχως τουρκοκύπριους

Ξεκινώ μια ομολογία. Εξαιτίας των έκτακτων εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή το τελευταίο διάστημα δεν εστιάζω ιδιαιτέρως στα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Κύπρου. Σε μια περίοδο που στην Τουρκία, την Μεσοποταμία, αλλά και ολόκληρη την περιοχή λαμβάνουν χώρα σημαντικές εξελίξεις, δεν διαθέτω τα χρονικά περιθώρια για να παρακολουθήσω διεξοδικά και με προσοχή τις εξελίξεις στο εσωτερικό του νησιού εν όψει των σημαντικών προεδρικών εκλογών. Παρόλα αυτά τα τελευταία εικοσιτετράωρα την προσοχή μου προσέλκυσαν δυο σημαντικές κινήσεις του Προεδρικού.

Η πρώτη κίνηση αφορούσε την δήλωση της κυβέρνησης σχετικά με την κριτική που δέχεται από την αξιωματική αντιπολίτευση στο Κυπριακό. «Τι θέλει η αξιωματική αντιπολίτευση; Να αποδεχθούμε τις απαράδεκτες τουρκικές θέσεις στο Κυπριακό;», αναρωτιέται σε μια από τις πρόσφατες τοποθετήσεις της η ηγεσία της ε/κ πλευράς.

Η δεύτερη ενδιαφέρουσα κίνηση της κυβέρνησης σχετικά με το κυπριακό αφορούσε την αποστολή «φακέλου» και επιστολής, όπου επιχειρεί να υπερασπιστεί την γραμμή που τήρησε στο Κραν Μοντάνα, σε μια κυπριακή εφημερίδα. Το μήνυμα της ε/κ ηγεσίας είναι ξεκάθαρο: «Ορίστε τα πρακτικά (της ε/κ πλευράς). Όλα τα τεκμήρια αποδεικνύουν την ορθότητα της στρατηγικής μας».

Σε αυτό ακριβώς το σημείο προκύπτουν σημαντικά ερωτήματα. Πρώτα από όλα αυτό που πρέπει να μας απασχολεί σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία είναι η ορθότητα των χειρισμών της ηγεσίας του Νίκου Αναστασιάδη ή η ομοσπονδιακή λύση και η τ/κ κοινότητα που «χάνονται» στην κυριολεξία μπροστά από τα μάτια μας;

Επίσης προκύπτει το ερώτημα: Για ποιου είδους ορθότητα μπορεί να μιλήσει κανείς όταν το αποτέλεσμα του Κραν Μοντάνα, δηλαδή το ίδιο το ναυάγιο μιλά από μόνο του; Ποια ορθή πολιτική γραμμή όταν το Κυπριακό βυθίζεται σε χάος και αβεβαιότητα, με μια ηγεσία να ελπίζει ότι θα βρει το ίδιο ακριβώς τοπίο στο Κυπριακό αμέσως μετά το τέλος των προεδρικών εκλογών;

Η συγκεκριμένη ηγεσία όταν ταξίδευε για το Κραν Μοντάνα δεν γνώριζε άραγε τις αληθινές προθέσεις και τα ξεκάθαρα μηνύματα της Άγκυρας; Πρέπει δηλαδή να πιστέψουμε ότι δεν υπήρχαν εκθέσεις ή αναλύσεις στην Λευκωσία οι οποίες έδειχναν ότι εδώ και καιρό, ότι σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις Αχμέτ Νταβούτογλου και Μπιν Αλί Γιλντιρίμ, οι απόψεις του νέου Προεδρικού Μεγάρου της Άγκυρα στο κυπριακό ήταν πολύ διαφορετικές;

Θέτοντας το παραπάνω ερώτημα βρισκόμαστε αυτομάτως ενώπιον δυο σημαντικών αδυναμιών που επιδεικνύει η ε/κ ηγεσία στο σύνολο της. Με άλλα λόγια υπάρχουν δυο σενάρια: Είτε η ε/κ ηγεσία δεν γνώριζε τις αληθινές προθέσεις της Άγκυρας, δηλαδή δεν διέθετε τις κατάλληλες υπηρεσίες, την τεχνογνωσία, την επιστημονική γνώση και την πείρα για να αναλύσει διεξοδικά την άλλη πλευρά, είτε γνώριζε πολύ καλά τις προθέσεις της άλλης πλευράς και επέλεξε να οδηγήσει το Κυπριακό στο σημείο που έφτασε σήμερα. Πιστεύω ότι και στις δυο περιπτώσεις προκύπτουν ιστορικές, πολιτικές αν όχι νομικές, ευθύνες.

Πέραν των εν λόγω αναπάντητων ερωτημάτων δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε που αποσκοπεί η στάση που τηρεί η ε/κ πλευρά στο Κυπριακό. Με ποιο δικαίωμα η ε/κ πλευρά στέλνει σε ένα ε/κ μέσο φάκελο που αφορά διάφορες πτυχές του Κυπριακό δίχως την έγκριση της τ/κ πλευράς; Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι στο Κραν Μοντάνα η τ/κ πλευρά δεν ικανοποίησε πλήρως τα αιτήματα της ε/κ πλευράς, δεν πρέπει να προβληματιστούμε και για την στάση που τήρησε η ε/κ πλευρά απέναντι στα πιο σημαντικά αιτήματα της τ/κ πλευράς; Τι έδωσε η ε/κ ηγεσία στο αίτημα της αποτελεσματικής εκπροσώπησης και της πολιτικής ισότητας; Γιατί δεν ξεκαθάρισε την θέση της στο ζήτημα της εκ περιτροπής προεδρίας; Για ποιο λόγο δεν λογαριάζει τους τ/κ, την δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα της Κύπρου, πίσω από την οποία βρίσκεται, παρά τις αδυναμίες της, η Τουρκία των 80εκ. πολιτών;

Όπως βλέπετε τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά. Μπορεί η εγχώρια κοινή γνώμη να επιλέγει να εστιάσει στα μονόπλευρα και υποκειμενικά μηνύματα της πολιτικής άρχουσας τάξης, η οποία εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα (ταξικά, οικονομικά και εθνοκεντρικά), ωστόσο οι ευθύνες ενώπιον της ιστορίας παραμένουν και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή το σίγουρο είναι ότι ο διεθνής παράγοντας θα επιφυλάσσει πικρές αλήθειες για όλες τις πλευρές που φέρουν μερίδιο ευθύνης για το σημερινό αποτέλεσμα στο Κυπριακό.

«Δεν μας αφορούν τα μηνύματα που πουλούν στον ψηφοφόρο τους. Και δεν θεωρούμε ότι μια από τις δυο πλευρές έχει το δίκαιο με το μέρος της. Τα λάθη είναι κοινά και σε πολλές περιπτώσεις απαράδεκτα. Αυτή την ώρα, εξαιτίας της συγκυρίας στοχεύουμε στην ισορροπία ισχύος στην περιοχή. Όταν έρθει η ώρα θα λογαριαστούμε», επισημαίνει σε αυτή την στήλη μια αγγλοσαξονική πηγή, η οποία παρακολουθεί από την σκοπιά της επιστήμης της «πληροφόρησης» και της επικοινωνίας τις εξελίξεις στην περιοχή μας εδώ και δεκαετίες.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
X