Ο νέος χρόνος ξεκινά με μια πλούσια “λίστα προτεραιοτήτων” για την τουρκική κυβέρνηση. Από την σκοπιά, του Προέδρου της Τουρκίας οι δημοτικές, βουλευτικές και προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους φέρουν μεγάλη σημασία για το μέλλον του ίδιου και του κυβερνώντος κόμματος. Έχοντας λάβει υπόψη του αυτήν την πραγματικότητα, ο Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν οικοδομεί μια συμμαχία με τους Γκρίζους Λύκους, η οποία έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα και τις ισορροπίες στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας. Οι πληροφορίες μας δείχνουν ότι σταδιακά, σε αυτήν συμμαχία ενδέχεται να ενταχθούν νέες δυνάμεις, όπως το Κόμμα της Μεγάλης Ενότητας και το νέο κόμμα που δημιουργεί ο υιός του Νετζμεττίν Ερμπακάν, Φατίχ Ερμπακάν. Την νέα συμμαχία υποστηρίζουν επίσης, θρησκευτικά τάγματα, φύλαρχοι και διάφορες κοινωνικές και οικονομικές ομάδες από την ανατολική ενδοχώρα.
Εκτός από τις εξελίξεις στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο, μια σειρά σημαντικών ζητημάτων-προκλήσεων απασχολούν στην νέα περίοδο, στις αρχές του 2018, τον Πρόεδρο της Τουρκίας. Το Κουρδικό Ζήτημα, εξακολουθεί να αποτελεί την νούμερο 1 προτεραιότητα του τουρκικού έθνους-κράτους. Την ίδια ώρα, σε αυτό το «μέτωπο» ξεχωρίζουν μια σειρά εξελίξεων. Τα όσα διαδραματίζονται στο Κυπριακό, κυρίως στην ΑΟΖ του νησιού, συμπεριλαμβάνονται στην λίστα προτεραιοτήτων του τουρκικού κράτους για την νέα περίοδο.
Με την βοήθεια μια σειρά καλά ενημερωμένων πηγών της Κ στην τουρκική πρωτεύουσα και σε άλλες τουρκικές πόλεις, στα πλαίσια του συγκεκριμένου σύντομου άρθρου γνώμης, εστιάζουμε στο παρασκήνιο των εξελίξεων που αφορούν το Άφριν και την κυπριακή ΑΟΖ. Οι πηγές μας, μας μεταφέρουν σημαντικές πληροφορίες, οι οποίες θεωρούμε ότι θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη της συγκεκριμένης στήλης.
Για ποιο λόγο την προκειμένη στιγμή η Τουρκία εστιάζει στο Άφριν και έρχεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις στο πολεμικό πεδίο της Συρίας; «Χρειαζόμαστε πολυδιάστατη και ψύχραιμη ανάλυση», μας επισημάνουν οι πηγές μας, οι οποίες σχετίζουν τις τελευταίες εξελίξεις με τα όσα διαδραματίζονται στο Ίντλιπ και στους άξονες Ρωσία-Συρία-Ιράν-Τουρκία και Τουρκία-ΗΠΑ. Ως γνωστόν, το τελευταίο διάστημα στο βόρειο κομμάτι της Συρίας, κυρίως στο Ίντλιπ, ξεχωρίζουν μια σειρά «ανησυχητικών εξελίξεων» από την σκοπιά της Άγκυρας. Ο στρατός της Συρίας και οι σύμμαχοι του καταγράφουν σημαντικές επιτυχίες την στιγμή που καταρρέει το περίφημο σύμφωνο της Αστάνα, το οποίο αφορούσε «ζώνες επιρροής και κατάρρευσης του πυρός» στην Συρία.
Η Τουρκία παρέχει υλική και οικονομική υποστήριξη στους ισλαμιστές αντάρτες που κρατούν ακόμη το Ίντλιπ. Ωστόσο, η κατάσταση χειροτερεύει με την κάθε νέα ημέρα. Τα απομεινάρια των ισλαμιστικών οργανώσεων, της Αλ Κάϊντα, της Αλ Νούσρα χρειάζονται νέες στρατιωτικές πρωτοβουλίες για να εγγυηθούν την ασφάλεια, σταθερότητα της αυτόνομης ζώνης στο βόρειο κομμάτι της Συρίας, μια ζώνη που διαμελίζει την αναδυόμενη, ενιαία κουρδική επικράτεια στο βόρειο κομμάτι της Συρίας και εγγυάται με αυτόν τον τρόπο την ασφάλεια της Τουρκίας.
Σαν δεν έφταναν όλα αυτά, οι ΗΠΑ επιχειρούν να εφαρμόσουν το σχέδιο που δρομολόγησαν πριν από τρεις δεκαετίες στην περίπτωση του βόρειου Ιράκ, στο βόρειο κομμάτι της Συρίας. Παραδίδουν στους Κούρδους πλούσιες περιοχές, δημιουργούν κουρδικό στρατό, ετοιμάζονται να αναγνωρίσουν αυτόνομο Κουρδιστάν στην βόρεια Συρία. Σε συνδυασμό με τα όσα διαδραματίζονται στο Ίντλιπ, αυτή είναι μια απαράδεκτη εξέλιξη από την σκοπιά της Άγκυρας. Για αυτόν τον λόγο λοιπόν, η Τουρκία στρέφει την προσοχή της στο Άφριν. Με μια καλά σχεδιασμένη στρατιωτική επιχείρηση στοχεύει στην δημιουργία μιας «ζώνης» που θα επεκτείνει την επικράτεια της φιλοτουρκικής περιοχής της Συρίας, από τα προάστια του Χαλεπιού μέχρι τον Ευφράτη. Το συγκεκριμένο σχέδιο σκοντάφτει πάνω σε σημαντικά εμπόδια.
Οι ΗΠΑ υψώνουν το ανάστημα τους. Η συγκατάθεση της Ρωσίας δεν θεωρείται δεδομένη. Η Δαμασκός αντιδρά. Οι Κούρδοι ετοιμάζονται να δημιουργήσουν ένα «τουρκικό Βιετνάμ» στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. «Παρόλα αυτά, ο Πρόεδρος Ερντογάν εμφανίζεται αποφασισμένος. Η τελική απόφαση έχει ήδη ληφθεί. Παραμένει η επικύρωση της στο επικείμενο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας», σημειώνουν οι πηγές μας.
Καθώς λαμβάνουν χώρα αυτές οι σημαντικές εξελίξεις στην Συρία, η Τουρκία έχει χρόνο και πόρους για να εστιάσει την προσοχή της στην κυπριακή ΑΟΖ; «Και φυσικά έχει. Το εχθρικό μέτωπο κατά της Τουρκίας ξεκινά στα βάθη του Ιράκ και εξαπλώνεται μέχρι τα Βαλκάνια.
Ελλάδα-ρωμαίικη διοίκηση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό το παιχνίδι», σημειώνει μια έμπειρη πηγή, σε στρατιωτικά θέματα.
Πως θα απαντήσει η Τουρκία στην «προκλητικότητα» της ελληνικής πλευράς (φράση που χρησιμοποιούν οι πηγές); «Με μια καλοσχεδιασμένη στρατηγική. Μια στρατηγική που δεν θα στοχεύει σε άμεση στρατιωτική αναμέτρηση, αλλά σε άσκηση ασφυκτικής πίεσης στην άλλη πλευρά», σημειώνει μια πηγή που προσθέτει τα εξής: «Σε Αιγαίο και Μεσόγειο το τουρκικό ναυτικό θα ανεβάσει σταδιακά τους τόνους. Το 2018 θα είναι το έτος που η τουρκική σημαία θα κυματίσει σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνικά και κυπριακά παράλια.
Παράλληλα, θα ξεκινήσουν οι γεωτρήσεις σε περιοχές που «ορέγεται» η Λευκωσία. Την ίδια στιγμή, θα έρθει στο προσκήνιο ο νέος οδικός χάρτης της τουρκικής πλευράς για το Κυπριακό, μια πρωτοβουλία που θα περιλαμβάνει πολλές εκπλήξεις για πολλούς». Η ίδια πηγή προσθέτει το εξής: «Όλα θα μπορούσαν να αλλάξουν στο «ελληνικό μέτωπο» με κινήσεις καλής θελήσεως της ε/κ πλευράς και της Αθήνας. Σε περίπτωση που ο Τσίπρας και ο νέος Πρόεδρος της ε/κ πλευράς αλλάξει γραμμή και αποδεχθεί το όραμα της περιφερειακής συνεργασίας στο πεδίο της ενέργειας, όλα τα δεδομένα ενδέχεται να αλλάξουν από μια στιγμή στην άλλη. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με μια ομόσπονδη Κύπρο ή με μια Κύπρο με δυο κράτη που θα συμφωνήσει για ένα έντιμο και φιλικό διαζύγιο».
