ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Αρπακτές στον τουρισμό

Του Παναγιώτη Καπαρή

Του Παναγιώτη Καπαρή

«Να ’ναι καλά το γινάτι και οι κουτοπονηριές τους», έλεγε στον καφενέ της Λευκωσίας, μεροκαματιάρης ο οποίος ύστερα από πολλά χρόνια, αναγκαστικά, λόγω κορωνοϊού και φόβου της συζύγου, έκανε ολιγοήμερες διακοπές στην Κύπρο.

Ο άνθρωπος, μιας κάποιας ηλικίας, μαζί με την αγαπημένη του, ταξίδευαν κάθε χρόνο σε ελληνικά νησιά και απολάμβαναν πρώτα την καλή κουβέντα, την άριστη φιλοξενία και μετά τις πολύ καλές τιμές. Φέτος ο Κύπριος μεροκαματιάρης έκλεισε για μερικές μέρες, ένα μέτριου επιπέδου παραλιακό ξενοδοχείο –από τα λίγα τα οποία είναι ανοικτά– σε πολύ ακριβότερη τιμή, από αντίστοιχα ξενοδοχεία στην Ελλάδα. Αυτό, όμως, το οποίο τον εξόργισε ήταν το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι ήταν αλλοδαποί, χωρίς να μιλούν ελληνικά, χωρίς ένα χαμόγελο, ενώ και οι τιμές ήταν εξωφρενικά ψηλές. Καφές τέσσερα ευρώ, αναψυκτικά τρία ευρώ, κυπριακή μπύρα σε πλαστικό ποτήρι πέντε ευρώ, νερό δύο ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα μικρογεύματα ήταν απαγορευτικά για το πορτοφόλι του. Ο άνθρωπος την πάτησε την πρώτη μέρα, με τον καφέ και την μπύρα, αλλά από την επομένη πήρε το μάθημά του και βρήκε άλλους τρόπους για να απολαμβάνει πάμφθηνα τον καφέ και την μπύρα του. Ρωτώντας ντόπιους και φίλους, ανακάλυψε καλά και φθηνά εστιατόρια και άφησε το ξενοδοχείο για τις ξαπλώστρες και την πισίνα. Έριξε και κάτι μπινελίκια, γιατί ήταν κλειστά τα γυμναστήρια και οι σάουνες, οι μικρές πολυτέλειες των διακοπών και συνέχισε να απολαμβάνει τον καφέ με την παρέα του, αλλά στον καφενέ της Λευκωσίας.

Επιμένουν στις αρπακτές πολλοί επιχειρηματίες στον χώρο του τουρισμού και νομίζουν ότι θα βγάλουν τα σπασμένα από τους Κύπριους τουρίστες, αφού ουσιαστικά οι ξένοι δεν φαίνεται να προτιμούν το νησί. Όλοι αυτοί οι οποίοι για χρόνια «κλαίγονταν» και απολάμβαναν επιχορηγήσεις και χαλαρώσεις από το κράτος, δεν φαίνεται να κατάλαβαν τι ακριβώς συμβαίνει στην Κύπρο, την εποχή του κορωνοϊού. Δεν κατάλαβαν ότι το κράτος, δηλαδή οι Κύπριοι φορολογούμενοι, δανείστηκαν τους τελευταίους μήνες, τρία με τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ, για να πληρώνονται οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα και να συνεχιστούν τα έργα του κράτους. Δεν κατάλαβαν ότι τα «τσεκούδκια», δηλαδή οι καταθέσεις στους λογαριασμούς, θα σταματήσουν υποχρεωτικά σε λίγους μήνες. Αν δεν γίνει το «θαύμα» τότε υποχρεωτικά θα αρχίσουν οι περικοπές. Η κρίση του 2013 θα φαντάζει παιχνίδι, αν επαληθευτούν τα χειρότερα σενάρια, όπως λένε ακόμη στα κρυφά, πολλοί ειδικοί και όχι μόνο. Ήδη άρχισε το ξεπούλημα μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων, σε άγνωστους ξένους πολυεκατομμυριούχους, σε ξένα «αρπακτικά» και όπως δείχνουν τα σημάδια των καιρών, σύντομα πολλοί «κορδωτοί» Κύπριοι εκατομμυριούχοι θα επιστρέψουν σύντομα στο καλό και τίμιο μεροκάματο.

Το κράτος, και ιδιαιτέρως το Υφυπουργείο Τουρισμού, πρέπει να παρέμβουν δυναμικά, να αντιληφθεί τις πραγματικότητες στο νησί και να σταματήσει να «χαϊδεύει» τα αφτιά των επιχειρηματιών, ότι θα φέρει τουρίστες από άλλες χώρες. Μακάρι να τα καταφέρει, αλλά τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Πρώτα και κύρια, πρέπει να προωθηθεί η έννοια της φιλοξενίας, να αισθανθεί ο τουρίστας ότι δεν θέλουν όλοι να τον κλέψουν. Οι εργαζόμενοι υποχρεωτικά να μιλούν και ελληνικά και να μάθουν να χαμογελούν. Η αρχή να γίνει με τις τιμές του νερού και να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ελλάδας, όπου εδώ και χρόνια, η μικρή παγωμένη μπουκάλα, είναι παντού, μισό ευρώ. Γιατί όχι να τεθεί και πλαφόν στις τιμές του καφέ, των αναψυκτικών και της μπύρας, αφού δεν φαίνεται να λειτουργεί ο ανταγωνισμός. Εξαίρεση αποτελούν τα κρεβατάκια και οι ξαπλώστρες, όπου με την εμπλοκή των τοπικών αρχών, οι τιμές είναι παντού οι ίδιες.

Σε κεντρικό κυβερνητικό επίπεδο πρέπει να τερματιστεί και η πολιτική με τα «τσεκούδκια». Για παράδειγμα, αντί το κράτος να πληρώνει τους υπαλλήλους επιχειρήσεων, να επιχορηγεί τις ασθενέστερες τάξεις, ώστε να μπορούν να κάνουν διακοπές. Με τον τρόπο αυτό θα έχουν δουλειά και τα ξενοδοχεία και οι εργαζόμενοι. Με την εμπλοκή του κράτους, δεν θα χρειάζεται να παρεμβαίνουν ούτε και οι πολυεθνικές πλατφόρμες προκράτησης και έτσι θα μειωθούν περαιτέρω οι τιμές. Η ιστορία του κορωνοϊού ήδη ενίσχυσε τη νοοτροπία του «κάθομαι και πληρώνομαι» από το κράτος. Μόνο που «η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας» και αν συνεχιστεί αυτή η πρακτική θα χρειαστούν διπλάσιοι αστυνομικοi για να επιβάλουν την τάξη. «Ό,τι κάμεις βρίσκεις» και εξαίρεση δεν αποτελεί ούτε και η «κότα με τα χρυσά αβγά».

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Παναγιώτη Καπαρή

Παναγιώτης Καπαρής: Τελευταία Ενημέρωση

X