Του Ονασαγόρα
Όλο και πιο δυναμικά εισέρχεται στο πολιτικό σκηνικό και δη το κυπριακό, η μυρωδιά του φυσικού αερίου. Εκτός από τις αναφορές του Μουσταφά, που είναι συχνές και ακολουθούν σχεδόν κάθε συνάντηση με τον Νίκαρο, είχαμε προχθές και ξεκάθαρες δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας του Ισραήλ στη «Χουριέτ», ότι το 2019, ίσως και αρχές του έτους, το φυσικό αέριο του Ισραήλ από το Λεβιάθαν θα ρέει προς Τουρκία!
Έμπειρος διπλωμάτης μού ανέφερε πως η πίεση που ασκείται από τα γεγονότα «ενδεχομένως να λειτουργήσει και καταλυτικά, όπως είχε δηλώσει πρόσφατα και ο Φούλης και να οδηγήσει στη λήψη αποφάσεων που πριν μας φάνταζαν πρωτάκουστες»...
Όπως ωστόσο κατέληξε, «Το ερώτημα είναι κατά πόσον τις πρωτάκουστες αποφάσεις θα τις λάβει η Τουρκία ή εμείς»...
Άλλη πηγή μου, σχολιάζοντας το βήμα σημειωτόν με το οποίο... προχωρεί ο διάλογος Νίκαρου-Μουσταφά, διερωτήθηκε κατά πόσον τα γεγονότα θα μας προσπεράσουν και θα χαθεί μία ευκαιρία για επίλυση του Κυπριακού, με προώθηση των θέσεών μας «έστω και μέσω ενός τουρκικού αγωγού». Όπως μου περιέγραψε η δεύτερη πηγή μου, το έργο του Νίκαρου δεν είναι καθόλου εύκολο και εκείνο που θα χρειαστεί πολύ σύντομα είναι η λήψη δύσκολων και συλλογικών αποφάσεων, σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου. «Παράλληλα, θα πρέπει ο Νίκαρος να είναι έτοιμος και για το Plan B, σε περίπτωση που η αισιοδοξία που καλλιεργείται για λύση μέχρι τέλος του έτους δεν αποδώσει».
«Αυτό βεβαίως θα μπορέσει να γίνει μόνο εάν ο Νίκαρος καταφέρει να συγκαλέσει το Εθνικό Συμβούλιο, εάν και όταν οι πολιτικοί αρχηγοί αποδεχθούν το... πρωτόκολλο τιμής και τους όρους του Νίκαρου για επαναλειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου» κατέληξε.
Από τον Λόφο της Εξουσίας μαθαίνω πως η καθυστέρηση στην αποστολή των νέων κανόνων λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου προς τα κόμματα έγινε ώστε «να υπάρξει καλύτερη διατύπωση ορισμένων σημείων» και να διαφανεί ότι όντως λαμβάνονται υπόψη «οι ευαισθησίες σχεδόν όλων των πολιτικών δυνάμεων».
Σε υψηλούς τόνους θα ακούσουμε την εβδομάδα που μπαίνει τις κορώνες από αρμοδίους, αναρμοδίους, βουλευτές και... ασχέτους για τις σχέσεις αστυνομικών και υποκόσμου.
Πηγή μου από το Αρχηγείο μού περιέγραψε πως ο αρχηγός Ζαχαρίας μελέτησε ξανά και ξανά όσα είπε δημόσια και «έκανε διορθώσεις επί διορθώσεων πριν τα δώσει προς τα έξω».
Σύμφωνα με την πηγή μου, «ο Ζαχαρίας έχει φήμη ότι είναι ψείρας, αλλά με το συγκεκριμένο κείμενο το παράκανε. Ίσως φταίει και η κριτική που δέχθηκε για το γεγονός ότι δεν αντέδρασε για την παρουσία αστυνομικών στην παρέα του Καλοψιδιώτη, ίσως φταίει και ότι ένιωσε πολύ θιγμένος από άδικη κριτική και ήθελε να δώσει ολοκληρωμένη απάντηση».
Το αποτέλεσμα ήταν πάντως μία γενικόλογη, πάλι τοποθέτηση, λόγω και των ανακρίσεων που εκκρεμούν...
Ωστόσο, σύμφωνα με την πηγή μου, οι αναφορές του για «σάπια μήλα», όντως είχαν προηγηθεί και δεν έγιναν μόνο ευκαιριακά και μόνο μία φορά...
Πάντως, τόσο ο Ζαχαρίας όσο και ο Ιωνάς επεξεργάζονται προτάσεις για ενίσχυση των «αδιάφθορων» και επιδιώκουν σε συνεργασία με τη Νομική Υπηρεσία αναθεώρηση του νομικού πλαισίου, ώστε να γίνει πιο αυστηρό και αποτελεσματικό κατά της διαφθοράς των αστυνομικών.
«Αυτή η ενέργεια θα είναι και η απάντηση στον Άριστο Δαμιανού, αλλά και άλλους, ιδιαίτερα όμως στο ΑΚΕΛ για τους ισχυρισμούς περί συγκάλυψης» κατέληξε η πηγή μου.
Από την Εζεκία Παπαϊωάννου πάντως μαθαίνω πως η σκληρή κριτική όχι μόνο δεν θα μειωθεί, αντίθετα θα γίνεται κατά μέτωπον και επιλεκτικά.
Η κυρία Γιαννούλλα, η οποία ακούει όσα λέγονται στους διαδρόμους του ΑΚΕΛ και ακόμα περισσότερα, με ενημέρωσε πως άκουσε να λέγεται (πέριξ του γραφείου του κυρίου Άντρου) ότι η κατά μέτωπον κριτική αποδίδει και «είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα. Και επιπλέον αυξάνει και τα ποσοστά»...
Παράλληλα με την κριτική για την Αστυνομία, βουλευτές του ΑΚΕΛ ετοιμάζονται να εκστρατεύσουν ξανά, αυτή τη φορά για τις πυρκαγιές και να ζητήσουν τα ρέστα και από τον Χάσικο και από τον Ιωνά και από τον Κουγιάλη...
ΚΟΥΪΖ: Ποιόν «απορριπτικό» με ιδιαίτερες γνώσεις στα συνταγματικά δείχνει να προτιμά για ενημέρωση και ανάλυση για νομικές πτυχές του Κυπριακού, ο Νίκαρος;
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
