Του Ονασαγόρα
Μετά την ανακοίνωση των μελών των Δ.Σ. των Ημικρατικών Οργανισμών ακολούθησε η γνωστή μουρμούρα. Τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στη συμπολίτευση...
Από τον ΔΗΣΥ ακούω ότι η κυβέρνηση αναμένει περισσότερη αντίδραση, αφού "η κάποια ραθυμία στον ρυθμό και στον τρόπο αντίδρασης οφείλεται καθαρά στην ζέστη και στην περίοδο διακοπών, τα κόμματα υπολειτουργούν, χωρίς να σημαίνει ότι θα αφήσουν απαρατήρητο το θέμα των διορισμών".
Πηγή μου στον ΔΗΣΥ σχολίασε, σχεδόν απαξιωτικά, την προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδείξει την συμμετοχή γυναικών, περισσότερων γυναικών στα Δ.Σ. των Ημικρατικών. "Μα μιλάμε σοβαρά, μπορεί η κυβέρνηση να πανηγυρίζει για το ότι αυξήθηκε η συμμετοχή γυναικών από το 19% στο 27%;" διερωτήθηκε.
Η πηγή μου, που είναι σε θέση να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, μου ανέφερε πως από το Προεδρικό κάνουν "σε αραιά διαστήματα" μια έκκληση με το λεκτικό: "ψάχνουμε μια γυναίκα για την τάδε θέση..."
"Ποτέ δεν άκουσα να λένε: ψάχνουμε άνδρα για κάποια θέση, λες και οι θέσεις για τις οποίες προορίζονται οι γυναίκες είναι συγκεκριμένες και, κυρίως, αυστηρά περιορισμένες!" υπέδειξε η Συναγερμικιά μου πηγή, σημειώνοντας δεικτικά: "Εκείνο που δεν μας διευκρίνισαν είναι κατά πόσον οι γυναίκες που ψάχνουν θα πρέπει να είναι και cute..."
Η ίδια πηγή μου με ενημέρωσε και για κάτι άλλο, για την επιλογή του Θανάση Τσόκκου στο ΡΙΚ, η οποία ήταν για αρκετούς "μεγάλη έκπληξη". Γιατί έκπληξη; Επειδή, όπως ακριβώς μου ειπώθηκε "μέχρι την Παρασκευή ο Νίκαρος δεν ήθελε να ακούσει για τον Τσόκκο και έκανε δεύτερες και τρίτες σκέψεις για την προεδρία του ΡΙΚ. Κάτι όμως συνέβη το Σαββατοκυρίακο και οι δεύτερες, τρίτες σκέψεις του Νίκαρου διαλύθηκαν. Έτσι ο Τσόκκος παρέμεινε στο ΡΙΚ"...
"Μπορεί ο Νίκαρος να μην είναι και τόσο χάππι με την επιλογή αλλά ο Φούλης είναι πανευτυχής" κατέληξε η πηγή μου.
Το ερώτημα πάντως που παραμένει αναπάντητο για αρκετά Συναγερμικά στελέχη, είναι γιατί έχουν διοριστεί στους Ημικρατικούς Οργανισμούς "τόσα πολλά "στελέχη" της Αλληλεγγύης και του ΕΥΡΩΚΩ, η τέλος πάντων, που έχουν φύγει από τον ΔΗΣΥ. Μήπως αναμένουν πως αυτό θα τους οδηγήσει στον δρόμο της επιστροφής;"
Πάντως από ανεξάρτητες πηγές ακούω πως η φθορά εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο στον λόφο της εξουσίας. Μια από αυτές τις πηγές μου υπέδειξε πως "ειδικά ο Νίκαρος θα έπρεπε να γνωρίζει τι σημαίνει φθορά της εξουσίας"...
Όπως λοιπόν ακούω, οι σχέσεις του Νίκαρου με σημαντικότατα στελέχη και αξιωματούχους που τον στήριξαν διαχρονικά, βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με πιο τραγικό παράδειγμα τις σχέσεις του με τον Ιωάννη Κασουλίδη!
Η πηγή μου με διαβεβαίωσε πως ο ΥΠΕΞ συνειδητά αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό αφού "νιώθει να βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τον Νίκαρο". Αιτία είναι η γνωστή δήλωση του Νίκαρου με την οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ άδειαζε τον υπουργό του. Και δεν ήταν μόνο η δήλωση καθαυτή, αλλά και η συνέχεια, με τον Νίκαρο να αφήνει τον υπουργό του να σηκώσει όλο το βάρος, την αμφισβήτηση και τις επιπτώσεις των εξελίξεων που ακολούθησαν.
Μπορεί ο Κασουλίδης να δήλωνε στωικά "μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια" ωστόσο εξομολογήθηκε πως στο τσακ δεν υπέβαλε τελικά την την παραίτησή του. Κι αυτό "συναισθανόμενος τις σοβαρές επιπτώσεις που αυτή θα είχε και για τον Νίκαρο και για την κυβέρνηση και για το εθνικό θέμα".
Μιλώντας για την μυρωδιά ναφθαλίνης που άρχισε να αναδίδει ο λόφος της εξουσίας, σας ενημερώνω πως ούτε και η σχέση Νίκαρου με δύο από τους πολύ σημαντικούς συμβούλους του, είναι η καλύτερη.
Ο ένας δηλώνει κατ' ιδίαν ότι "πολλές φορές αδυνατεί να τον παρακολουθήσει" και ο άλλος αποφάσισε "να μιλά μόνο όταν τον ρωτούν"...
----------------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
