Του Ονασαγόρα
Μπορεί σήμερα να είναι η γιορτή του έρωτα και της αγάπης, αλλά στην πολιτική σκηνή του τόπου κάθε άλλο από μηνύματα αγάπης διατυπώνονται.
Τόσο στις συνομιλίες του Νίκαρου με τον Μουσταφά όσο και στην επικοινωνία μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, μην σας πω και στα μηνύματα των εκκλησιαστικών ηγετών, κάθε άλλο από αγάπη επικρατεί...
Όπως μαθαίνω από τον Λόφο της Εξουσίας, ο Νίκαρος είναι θυμωμένος τα μάλα όχι μόνο για την αντίδραση και τις υποδείξεις του Μουσταφά αλλά και από "λανθασμένες ενέργειες δικών μας" όπως ακούστηκε να λέει.
Η πηγή μου διευκρινίζει ότι η αντίδρασή του δεν οφείλεται μόνο στη θέση που τήρησε ο ΔΗΣΥ για το ενωτικό πραξικόπημα αλλά και στο γεγονός ότι δεν υπήρξε έγκαιρη και αποτελεσματική συζήτηση του θέματος, πριν αυτό φθάσει στην Ολομέλεια της Βουλής.
Όπως μου ανέφερε χθες υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΗΣΥ, η ίδια αναταραχή επικρατεί και στο κόμμα. Κάποιοι επιμένουν ότι ο ΔΗΣΥ έπρεπε να καταψηφίσει την πρόταση του ΕΛΑΜ έναντι όποιου τιμήματος, άλλοι επισημαίνουν πως το θέμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι τεράστιας σημασίας για να το άφηναν στην τύχη του και κάποιοι επιμένουν πως σε θέματα εθνικής σημασίας, όπως το ενωτικό δημοψήφισμα, ο ΔΗΣΥ θα πρέπει να έχει ξεκάθαρα πατριωτική θέση. "Να μην ξεχνάμε ότι έρχονται και εκλογές" είναι η θέση που ακούστηκε αρκετές φορές τις τελευταίες ημέρες στους διαδρόμους του ΔΗΣΥ.
Ωστόσο στέλεχος του κόμματος, που έχει άμεση επικοινωνία και με τον Λόφο, επιμένει πως ο ΔΗΣΥ "έπρεπε να καταψηφίσει την πρόταση και να δώσει λύση στο πρόβλημα πριν δημιουργηθεί"...
Είναι μια θέση που την έθεσε και στον ίδιο τον Φούλη και προκάλεσε και την δική του αντίδραση.
Πάντως ο Φούλης βρίσκεται σε μεγάλη δοκιμασία και προετοιμάζει με μεγάλη περίσκεψη την απάντησή του η οποία, όπως μαθαίνω, θα είναι προς κάθε κατεύθυνση: "Και την αντιπολίτευση, τον Ακιντζί που αμφισβήτησε την προεδρία του στον ΔΗΣΥ, και το ΑΚΕΛ, και τα στελέχη του κόμματός του αλλά και την κυβέρνηση", όπως ακριβώς μου διατυπώθηκε...
Πάντως αν υπήρχε μια θετική εξέλιξη από την χθεσινή θυελλώδη πολιτικά ημέρα ήταν η ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου.
Η ερμηνεία πάντως που δόθηκε από στέλεχος της αριστεράς ήταν ότι "η απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου ήταν μια νίκη του Ενδιάμεσου χώρου αφού ουσιαστικά πέρασε η δική τους θέση και για την ουσία του θέματος και για την διαχείριση της κρίσης που προέκυψε".
Ωστόσο, από το περιβάλλον του Νίκαρου μαθαίνω πως στην πλευρά μας γίνεται πια ξεκάθαρο ότι η νευρικότητα του Μουσταφά και η αδιαλλαξία των Τούρκων εκφράζεται όλο και πιο έντονα. "Αυτό ερμηνεύεται ως προσπάθεια φυγής από τις συνομιλίες για να αποφύγει η Τουρκία να τοποθετηθεί στα σοβαρά θέματα των εγγυήσεων και των στρατευμάτων". Μάλιστα ο Νίκαρος διατύπωσε και τον θυμό του για τις αντιδράσεις του Μουσταφά "που ούτε ένα τηλέφωνο δεν έκανε για το θέμα και επέλεξε να τοποθετηθεί δημόσια και να κάνει καταγγελία στον Έιντε, ενώ υπήρξαν τηλεφωνήματα και συνεννοήσεις για λιγότερο σοβαρά θέματα".
Μια άλλη διάσταση της τρικυμίας σε ποτήρι που προέκυψε "από το πουθενά" όπως ειπώθηκε σε επιτελείο του ΔΗΚΟ χθες είναι η αντίδραση κατά συγκεκριμένων ΜΜΕ στην πλευρά μας. Σύμφωνα με τη θέση που διατυπώθηκε οι αντιδράσεις των Τουρκοκυπρίων στηρίζονται εν πολλοίς σε υποδείξεις ελληνοκυπρίων που από την αρχή "υπέδειξαν πως πρέπει να υπάρξουν αντιδράσεις", με την σαφή επισήμανση ότι "θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο με τους δικούς μας φωνασκούντες γιατί λαμβάνει διαστάσεις"...
--------------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
