ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

#PoliticsBlog Η θεομηνία, το φάγωμα του χαλλουμιού και ο ψυχρός πόλεμος

= ΠΕΜΠΤΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018

Του Ονασαγόρα

Του Ονασαγόρα

Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος, λέει η παροιμία. Και το βιώνουμε αυτό συλλογικά τις τελευταίες ώρες, ως λαός. Και δεν μιλώ μόνο για τη θεομηνία και τις βροχές που μας έπληξαν με σφοδρότητα αλλά και για το πολιτικό τσουνάμι που μας πλήττει από πολλαπλές κατευθύνσεις, επιβεβαιώνοντας και τις μαντικές ικανότητες του weather boy-Φούλη που πρώτος το πρόβλεψε. 

Η απώλεια του εμπορικού σήματος του χαλλουμιού στη Βρετανία με δική μας, κρατική ευθύνη από τη μια και ο ψυχρός πόλεμος στον προθάλαμο του οποίου μας έβαλε μια δήλωση του Ρωσικού ΥΠΕΞ, από την άλλη ενισχύουν το βαρομετρικό χαμηλό στο οποίο εισήλθαμε. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις πολιτικές αέριες μάζες που εκτινάσσονται σε ψηλά μποφόρ στο εσωτερικό μέτωπο δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ. Και όλα αυτά λίγο πριν από την κρίσιμη, όπως όλοι λένε επίσκεψη της Λουτ, του αγέλαστου κοριτσιού του Γκουτέρες που αυτή τη φορά θα καθορίσει τη συνέχεια του Κυπριακού προβλήματος όπως το γνωρίζουμε.

Για την απώλεια του εμπορικού σήματος του χαλλουμιού στη Βρετανία το τρολάρισμα θα συνεχιστεί απρόσκοπτα για καιρό ακόμα. Ο Λακκοτρύπης διέταξε λέει έρευνα το αποτέλεσμα της οποίας θα σταλεί στον Γενικό Εισαγγελέα για να αποφασίσει για τα περαιτέρω... Έχουμε δηλαδή χρόνο μπροστά μας...

Μήπως το γεγονός ότι χρειάζεται έρευνα για να εντοπιστεί ποιος ή ποιοι ευθύνονται για μια τόσο "ξεκάθαρη" υπόθεση μαρτυράει και τον λαβύρινθο της Δημόσιας Υπηρεσίας; Μήπως τα πράγματα θα ήσαν πολύ πιο απλά εάν υπήρχαν εξαρχής διακριτές οι ευθύνες για τη διαχείριση των θεμάτων που έχουν εθνική σημασία όπως αυτό του χαλλουμιού; Μήπως υπάρχει και εδώ μια ευθύνη που κάποιοι θα πρέπει να αναλάβουν; Το ότι δηλαδή αφήνουν τη τσαπατσουλιά να κυριαρχεί και πλήττει το δημόσιο συμφέρον σε πόστα που κανονικά θα έπρεπε να "πετούν"; Η αναγνώριση των ευθυνών με λέξεις δεν σημαίνει και πολλά πράγματα ούτε και συνιστά ανάληψή τους. Η ανάληψη ευθύνης γίνεται με πράξεις και όχι με μία συγνώμη, τη νέα αγαπημένη λέξη της δεύτερης κυβέρνησης Αναστασιάδη. Θα θυμάστε πως η αγαπημένη λέξη της πρώτης πενταετίας ήταν το "δεσμεύομαι", τώρα φθάσαμε στο "συγνώμη". Από την απελευθέρωση των παιδεραστών μέχρι την απώλεια του σήματος του χαλλουμιού και για μια σειρά σοβαρών κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων, μία και μοναδική είναι η απάντηση του Healthy και των υπουργών του: συγνώμη. Και σε μερικές περιπτώσεις ούτε και αυτή την ακούμε. Συγνώμη αλλά αυτή δεν είναι ανάληψη πολιτικής ευθύνης. Μάλλον ως αποποίηση μας ακούγεται.

Και ενώ στη μικρή περιοχή του Λακκοτρύπη ψάχνουν το λάθος και τον αίτιο, στη μεγάλη περιοχή του Νίκου Χριστοδουλίδη εισήλθε μια νέα ασύμμετρη απειλή. Ξαφνικά η Ζαχάροβα του Ρωσικού ΥΠΕΞ μας βγήκε επιθετικά εντάσσοντας την Κύπρο στη σφαίρα του νέου ψυχρού πολέμου και μας απειλεί με αντίμετρα!

"Περαιτέρω στρατιωτικοποίηση του νησιού και ανάμιξή του στην εφαρμογή των σχεδίων των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ θα έχει, αναπόφευκτα, επικίνδυνες και αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις για την Κύπρο. Η Μόσχα δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη το αντιρωσικό υπόβαθρό αυτών των σχεδιασμών. Θα πρέπει να λάβουμε αντίμετρα σε περίπτωση εφαρμογής τους", είπε η Ζαχάροβα. Και να σκεφτεί κανείς πως στην προηγούμενη θητεία του ο Healthy αντάλλασε αγκαλιές και φιλιά με τον Πούτιν στο εξοχικό του Ρώσου Προέδρου ακούγοντας θερμά λόγια για τις Κυπρο-ρωσικές σχέσεις που τίποτα δεν τις απειλούσε. Τότε...
Σήμερα προσπαθεί ο Χριστοδουλίδης να τα βρει με τον Λαβρόφ αλλά μαθαίνω πως η κατάσταση είναι δύσκολη. Λίγες ελπίδες εναποτίθενται και στη σημερινή επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα και στις συναντήσεις που θα έχει με Πούτιν και Μεντβέντεφ. Λίγες όμως.

 ----------------------------------

*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρηξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.

 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ονασαγόρα

Politics Blog: Τελευταία Ενημέρωση