ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Γιατί να πάω να ψηφίσω;

Του Τάσου Τρύφωνος

Του Τάσου Τρύφωνος

trifonost@sppmedia.com

«Χάνω, επειδή ο φτωχός κόσμος δεν πάει να ψηφίσει»... Έτσι δικαιολόγησε την επικράτηση της Hillary Clinton ο ανθυποψήφιός της Bernie Sanders, στην εκπομπή «Meet the press», όταν φάνηκε ότι στις δεκαέξι από τις δεκαεπτά πολιτείες όπου ζουν οι φτωχότεροι άνθρωποι στις ΗΠΑ έχασε… Σε συνέντευξή του στο NBC, o συμπαθής και αουτσάιντερ των αμερικανικών εκλογών, γερουσιαστής του Βερμόντ, είπε πως «το 80% των φτωχών δεν ψήφισε στις προηγούμενες εκλογές». Ας μη θυμηθούμε την παρωδία των εκλογών που έβγαλαν πρόεδρο των ΗΠΑ τον George W. Bush, ενώ ουσιαστικά δεν εξελέγη από το εκλογικό σώμα (ο Al Gore είχε μισό εκατομμύριο ψήφους περισσότερες), αλλά ούτε από τον αμερικανικό λαό, αφού οι περισσότεροι δεν πήγαν να ψηφίσουν. Ο Bush o νεότερος, όμως, και ηλιθιότερος, κυβέρνησε κανονικότατα. Σκασίλα του γι’ αυτούς που δεν σηκώθηκαν από τον καναπέ τους να τον ψηφίσουν.

Ας έρθουμε όμως στην Κύπρο. Είμαστε σε μία παρέα. Μία φίλη, την οποία εκτιμώ πολύ και η οποία έχει άποψη, άρχισε να μας λέει, «γιατί να πάω να ψηφίσω και να εγκρίνω αυτό το σύστημα που μας έφερε μέχρι εδώ; Είδατε κάτι να αλλάζει; Θα πάω να τους επιβραβεύσω;». Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης. Η μία που λέει «ρίχνω μία μούντζα και δεν τους χαρίζω ούτε δέκα λεπτά για να πάω να ψηφίσω και ας κουρεύονται όλοι» και η άλλη που υποστηρίζει «σιγά μην τους κάνω τη χάρη να κάνουν “παιχνίδι” χωρίς τη δική μου ψήφο». Τώρα θα μου πείτε «η μία, η δική μου ψήφος θα κάνει τη διαφορά;»… Κι όμως, ναι. Κι αυτή τη φορά, επειδή ακριβώς τα έκαναν σκατά την περασμένη φορά, κι επειδή ακριβώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, εμείς πρέπει να αποφασίσουμε ποιους θέλουμε στη Bουλή.

Επιτέλους, πρέπει να στείλουμε εκεί τους πιο άξιους. Μικρός τόπος είμαστε. Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας. Όσον αφορά σε πολλούς μέχρι πρόσφατα βουλευτές, όλοι ξέρουμε τα ρεζιλίκια τους. Να είναι καλά τα ΜΜΕ και τα social media… Ξέρετε ποιους δεν πρέπει να ψηφίσετε και σε ποιους πρέπει να δώσετε την ευκαιρία. Όσοι μας ρεζίλεψαν ως κράτος και ως Βουλή των «αντιπροσώπων» (ναι, είναι οι δικοί μας αντιπρόσωποι) πρέπει να φάνε «Χ»… Ξέρετε ποιοι είναι. Δεν αρκεί να γράφετε αναρτήσεις στο Facebook και να τους κράζετε εκεί. Ιδού η ψήφος, ιδού και το… (για να παραφράσουμε και την παροιμία). Διότι, αν εσείς δεν πάτε να στηρίξετε αυτούς που μας έβγαλαν έξω από τα ρούχα μας και που μας έκαναν να ντρεπόμαστε για το επίπεδο της απελθούσας Bουλής, μην ανησυχείτε, αυτοί έχουν τους «σταυρούς» τους και τον κομματικό τους «στρατό» stand by, και πολύ πιθανόν θα τους ξαναδείτε να κορδώνονται και πάλι ως βουλευτές. Νομίζετε στα αλήθεια ότι τα κόμματα κόπτονται για το ύψος της αποχής; Σκασίλα τους. Αυτοί και με τους «σταθερούς» τους «πελάτες», τη δουλειά τους θα την κάνουν. Το θέμα είναι να μην την κάνουν όπως ακριβώς τη θέλουν αυτοί, αλλά εμείς.

«Μα είναι όλοι ίδιοι»… Ε όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι, δεν μας εξέθεσαν το ίδιο όλοι. Δεν μας απογοήτευσαν και μας θύμωσαν όλοι. Ξέρετε, ξέρουμε καλά ποιοι είναι αυτοί και από κάθε κόμμα (γιατί αφορά σε όλα τα κόμματα αυτό). Ξέρουμε ποιοι λαΐκισαν και ποιοι πήραν πάνω τους δύσκολες αποφάσεις. Ξέρουμε καλά ποιοι παρανόμησαν και το καυχιόντουσαν ή το έκαναν κατ’ εξακολούθηση. Ξέρουμε ποιανών η συμπεριφορά ήταν ντροπιαστική, ακόμα και μέσα στο κοινοβούλιο. Ξέρουμε ποιοι έριξαν το επίπεδο στο δάπεδο. Γνωρίζουμε ποιοι έβαλαν το κόμμα πρώτο και μετά την πατρίδα. Ξέρουμε ποιοι μεσούσης της προεκλογικής περιόδου συνέχισαν τα ρεζιλίκια μέσα στα social media (αυτό ισχύει και για επίδοξους νέους βουλευτές, που έδειξαν ήδη «δείγμα γραφής»). Όλα αυτά τα ξέρουμε.

Δεν μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε ότι είμαστε στην απ΄ έξω και τώρα που μπορούμε να βάλουμε ο καθένας το δικό μας «λιθαράκι» (κλισέ, δεν λέω, αλλά δεν έβρισκα άλλη λέξη), να καθίσουμε, πάλι, στον καναπέ. Φτάνει η διαμαρτυρία και η επανάσταση του καναπέ. Σκεφτείτε πόσοι αγώνες έγιναν γι’ αυτό το δικαίωμα της ψήφου, πόσες χώρες, λαοί και έθνη δεν έχουν ακόμα αυτό το αυτονόητο για μας δικαίωμα.

Δεν γίνεται να παραπονιόμαστε, να θυμώνουμε, να βρίζουμε, αλλά να μην ψηφίζουμε. Ραντεβού την άλλη Κυριακή, στο παραβάν. Και με τον νου σας…

 

 

 

 

X