Του Τάσου Τρύφωνος
«Τα social media έδωσαν δικαίωμα λόγου σε λόχους ηλιθίων οι οποίοι προηγουμένως δεν μιλούσαν παρά σε μπαρ, μετά από ένα ποτήρι κρασί. Τότε δεν έκαναν κακό στους υπόλοιπους. Εκεί κάποιος τους έκοβε την κουβέντα, ενώ τώρα έχουν το ίδιο δικαίωμα να μιλούν όσο και ένα βραβείο Νόμπελ» - Ουμπέρτο Έκο (2015)…
Πραγματικά βλέποντας πρόσφατα χιλιάδες αναρτήσεις συμπατριωτών μας στα social media αναρωτήθηκα αν έχουμε σωτηρία ως λαός. Δεν ανήκα ποτέ στην κατηγορία των λαϊκιστών και αυτών που θεωρούν ότι είμαστε οι καλύτεροι και ότι όλοι οι άλλοι φταίνε για τα δικά μας χάλια. Πραγματικά όμως θα πρέπει να βάλουμε ένα «καθρέφτη» απέναντί μας ή να πάμε σε ένα εθνικό ψυχαναλυτή. Ας το παραδεχτούμε, είμαστε μια χώρα που πάσχει στους τομείς παιδείας και πολιτισμού και αυτό φυσικά έχει τις συνέπειές του σε όλα τα στρώματα της σημερινής κυπριακής κοινωνίας.
Πριν από λίγες μέρες, λοιπόν, είχαμε για ακόμη μία φορά ένα «εθνικό» παροξυσμό στα social media με αφορμή τη νίκη της Εθνικής Ελπίδων μέσα στην Τουρκία. Πραγματικά είναι να απορείς με το επίπεδο σκέψης πολλών. Ούτε λίγο ούτε πολύ η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» των σχολίων ήταν ότι «πήραμε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά». ΟΚ, ήταν μια πολύ σημαντική νίκη εντός τουρκικού εδάφους, μπράβο στους ποδοσφαιριστές μας, άξιοι συγχαρητηρίων… μέχρι εκεί. Οι υπερβολές, ο αχρείαστος και υπερφίαλος πατριωτισμός του πληκτρολογίου σε τι αποσκοπούσε; Σε μια μαζική διαδικτυακή εκτόνωσή μας; Εκτός απ’ αυτό όμως είχαμε κι ένα «εμφύλιο» ανάμεσα σε αυτούς που επεσήμαναν την πιο πάνω εύλογη απορία και σε αυτούς που την «έβρισκαν» με αυτή την εκτόνωση. Εκεί πραγματικά απορείς… Αν «σκοτωνόμαστε» μεταξύ μας για ένα τέτοιο θέμα, μας αξίζει η λευτεριά;
Μετά από λίγες μέρες στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων διαβάσαμε ότι αυξήθηκαν οι κρατήσεις Ε/κ σε ξενοδοχεία των Κατεχομένων όπως και οι επισκέψεις στα Κατεχόμενα. Ε, πείτε μου; Τον χρειαζόμαστε ή όχι τον ψυχαναλυτή ομαδικώς;
Έρχονται Τουρκοκύπριοι στο ΓΣΠ να υποστηρίξουν την εθνική Κύπρου απέναντι στην Εθνική Βελγίου, τους «μαντρώνουμε» σε ένα σημείο. Γιατί; Περνάνε αυτοκίνητα με τ/κ αριθμούς εγγραφής από συγκεκριμένο σημείο της Λευκωσίας και έχουμε παρατράγουδα. Γιατί; Κατά τ’ άλλα εμείς είμαστε οι «νούσιμοι» και οι «Ευρωπαίοι» και οι «απέναντι» είναι οι «Μουλάες»;
Ποιανού τις θέσεις αποδυναμώνουν όλα αυτά τα γεγονότα και φαινόμενα; Σε ποιους δίνουν επιχειρήματα αυτές οι βλακώδεις αντιδράσεις; Μόνο στους Τούρκους φυσικά. Όταν μιλάνε για εγγυήσεις και ασφάλεια και εμείς πολύ σωστά τα απορρίπτουμε, διότι πρόκειται περί αναχρονιστικού μέτρου που δεν έχει καμία θέση στην Ευρώπη του 2016 γιατί να τους δίνουμε αφορμές; Σε ποιον συμφέρει περισσότερο μια επανενωμένη Κύπρος χωρίς εγγυήσεις και στρατεύματα; Σε εμάς ή στην τουρκική πλευρά (δεν εννοώ τους Τ/κ); Σαφέστατα σε εμάς. Τόσο δύσκολο είναι όλοι αυτοί οι «θερμοκέφαλοι» να το καταλάβουν; Γιατί όλοι αυτοί οι ψευδοπατριώτες του πληκτρολογίου δεν αντιλαμβάνονται ότι προσφέρουν κακή υπηρεσία στην πατρίδα μας, καλλιεργώντας αυτό τον φανατισμό; Με τις αναρτήσεις και τις πομπώδεις λέξεις στα wall δεν φεύγει κύριοι ο κατακτητής. Αν θέλαμε ιντιφάντα αργήσαμε καμιά σαρανταριά χρόνια. Θα έπρεπε να την κηρύξουμε από το 1974. Με τέτοια μυαλά όμως σαν αυτά που περιέγραψα πιο πάνω πολύ φοβάμαι ότι ποτέ δεν θα καταφέρουμε να επανενώσουμε την πατρίδα μας.
Οπότε, είτε κάποιος συμφωνεί πολιτικά με τον Δημήτρη Χριστόφια είτε όχι. Είτε τον συμπαθεί είτε όχι… Δεν μπορώ να μη συμφωνήσω μαζί του απόλυτα στο σημείο της πρόσφατης ομιλίας του στην παρουσίαση του βιβλίου του στα Κατεχόμενα: «Ο κυπριακός λαός τρέφεται με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις».
