Του Τάσου Τρύφωνος
Έβλεπα μια γελοιογραφία του Νίκου Πογιατζή πριν από λίγες μέρες που σχολίαζε τον δικαιολογημένο θόρυβο που ακολούθησε την απαράδεκτη δήλωση του Αρχιεπισκόπου περί «ειδικών» σχολείων για να βγαίνουν σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία χωρίς ομοφυλόφιλες τάσεις (το γράφω κομψά).
Μέσα από ένα μπολ σάπιων φρούτων της κυπριακής κοινωνίας όπως είναι η διαφθορά, ο εθνικισμός, το bullying και άλλα «καλούδια» της νήσου μας, ο Μακαριότατος του 8% επέλεγε να «τραβήξει» προς εξέταση το «φρούτο» των ΛΟΑΤ. Αυτό «είδε» μόνο στη νήσο των Αγίων.
Ας σοβαρευτούμε. Αυτά που σαπίζουν και χωλαίνουν στην κοινωνία μας είναι η παιδεία και ο πολιτισμός. Το έχουμε ξαναγράψει. Δυστυχώς, πλέον, είναι ξεκάθαρο σε όλους τους Κύπριους ότι στην κατηγορία των «σάπιων» φρούτων ανήκει και η Εκκλησία μας. Προσέξτε. Είμαι πολύ προσεκτικός στην επιλογή των λέξεων μου. Άλλο η Εκκλησία και άλλο η θρησκεία ή η πίστη του καθενός που πρέπει να είναι φυσικά σεβαστές για τον κάθε άνθρωπο σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Ο Αρχιεπίσκοπος, πάντως, αδικεί τον εαυτό του με αυτά που λέει δημόσια και επειδή ως γνωστόν του αρέσουν και τα επιχειρηματικά θα μιλήσω μαρκετίστικα. Μου θυμίζει κάποια προϊόντα ή εταιρείες που αρνούνται ή αδυνατούν να ανανεώσουν την «πελατεία» τους με αποτέλεσμα να «γεράσουν» και να «πεθαίνουν». Δεν διανοείται ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου να καταλάβει ότι η Εκκλησία θα έπρεπε πραγματικά και αληθινά να προσεγγίσει τους νέους και να έρθει κοντά στη νεολαία.
Το να στρουθοκαμιλίζει δεν είναι λύση. Ο Ιησούς είπε «όποιος θέλει οπίσω μου ελθεί» και «αγαπάτε αλλήλους». Καμία συνέπεια λοιπόν με αυτά που λέει και κάνει ο Αρχιεπίσκοπος εις γην εναλίαν Κύπρο. Συγκρίνετε τις δηλώσεις και τις πράξεις του νυν Πάπα Φραγκίσκου με του δικού μας ιερωμένου. Από τη γη ώς τον ουρανό. Ο Φραγκίσκος ενεργεί ως πραγματικός θρησκευτικός και πνευματικός ηγέτης που θέλει να φέρει κοντά στην εκκλησία του τους πάντες χωρίς να τους διαχωρίζει και να τους βάζει ταμπέλες στους πιστούς.
Στο όλο θέμα βγήκαν λειψά και κατώτερα των περιστάσεων και τα κόμματα. Κανένα κόμμα δεν αντέδρασε αμέσως στις απαράδεκτες δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου. Άρα σημαίνει ότι κανένα κόμμα μας δεν έχει τα σωστά αντανακλαστικά σε θέματα της κοινωνίας που θα έπρεπε να έχει. Κάπως πιο σωστή αλλά όχι άμεση κρίνεται η στάση του ΑΚΕΛ και των Οικολόγων που τελικά προφανώς «αναγκάστηκαν» ή «πείστηκαν» από τις αντιδράσεις να φανεί ότι αντιδρούν μετά από ένα ή δύο 24ωρα. Αυτό δείχνουν τα γεγονότα όσο κι αν προσπαθούν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις. Όμως πραγματικά απαράδεκτη ήταν η στάση του κυβερνώντος κόμματος.
Θεωρώ ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου είναι ένας πραγματικά φιλελεύθερος πολιτικός και άνθρωπος και θέλει ένα φιλελεύθερο και ευρωπαϊκό μοντέρνο κόμμα. Εδώ όμως πιάστηκε φάουλ. Ούτε «κιχ» από τον επίσημο Συναγερμό. Η κυβέρνηση το ίδιο. Τα λαλίστατα ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Αλληλεγγύη, Συμμαχία πολιτών... «μη μου τους κύκλους τάραττε». Γιατί; Τι φοβούνται; Τη «δεξαμενή» των ψήφων της εκκλησίας και του Αρχιεπισκόπου; Αυτό το σάπιο κομματικό σκηνικό θέλουμε που να άγεται και να φέρεται από τις κατευθυντήριες γραμμές της Εκκλησίας;
Είναι αυτό σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου ή φλερτάρουμε επικίνδυνα με το πρότυπο του Ιράν; Ο Αρχιεπίσκοπος μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Άλλωστε θεωρεί μάλλον ότι δεν έχει ανάγκη κανένα, αφού δεν θα κριθεί ξανά σε εκλογές. Όμως τα πολιτικά μας κόμματα έπρεπε να στηρίξουν τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους μας. Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος θα μιλήσει δημόσια για τα «φρούτα» της κοινωνίας μας ας κοιτάξει καλύτερα γύρω του και μέσα του.
