ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Καλώς ήλθατε στη βραχονησίδα

Του Τάσου Τρύφωνος

Του Τάσου Τρύφωνος

trifonost@sppmedia.com

Εντάξει, ήλιο έχουμε, θάλασσες και παραλίες έχουμε. Ένα καλό βιοτικό επίπεδο, παρά την κρίση και τα οικονομικά προβλήματα, έχουμε ακόμη. Όμως δυστυχώς από συνδεσιμότητα δεν τα πάμε και πολύ καλά. Πόσες φορές δεν έχετε συζητήσει με τους φίλους και τους γνωστούς σας το πόσο τυχεροί είναι άλλοι ευρωπαίοι σε αυτό το θέμα. Είσαι στις Βρυξέλλες, παίρνεις το τρένο και βρίσκεται στο Παρίσι, στο Άμστερνταμ, στο Λονδίνο, στο Μόναχο με πολύ λίγα ευρώ.

Είσαι στο Λονδίνο, «πετάγεσαι» απέναντι στη Γαλλία ή λίγο πιο κάτω στην Ισπανία και την Πορτογαλία σε εξευτελιστικές τιμές. Ακόμη και από την Αθήνα είσαι πολύ πιο κοντά σε πολλούς προορισμούς. Δυστυχώς, πλέον η Κύπρος σε αυτό το σημείο είναι στο επίπεδο επαρχίας… Αν για να πας Παρίσι, Μαδρίτη ακόμη και Βρυξέλλες πρέπει να χρησιμοποιήσεις ενδιάμεσο αεροδρόμιο για ανταπόκριση – συνήθως την Αθήνα – καταλαβαίνεις ότι έχεις πρόβλημα συνδεσιμότητας ως χώρα και ως νησί που μάλλον είσαι όντως «χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο» που λέει και ο ποιητής Μαλένης. Έτσι οι κύριες πτήσεις από και προς την Κύπρο είναι πλέον η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, το γειτονικό ΤελΑβίβ και το Λονδίνο. Μέχρι εκεί.

Τεράστιο πρόβλημα είναι εδώ και δεκαετίες και η παντελής ανυπαρξία ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Κύπρου με την ηπειρωτική Ευρώπη ή με οποιονδήποτε προορισμό ακόμη και με τον Πειραιά. Εγώ θυμάμαι στις δεκαετίες του ’70, ’80 και ’90 από το λιμάνι Λεμεσού υπήρχε η γραμμή Λεμεσός – Ρόδος – Πειραιάς που ήταν αρκετά δημοφιλής παρά το ότι έκανε δύο μέρες για να φτάσει στον προορισμό της. Δεν είναι δυνατόν νησί-κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παραμένει αποκομμένο ακτοπλοϊκά χωρίς καν να εξετάζεται λύση του προβλήματος (αν και υπήρχαν κάποια θετικά δημοσιεύματα τις τελευταίες μέρες). Η κυβέρνηση θα πρέπει αποφασιστικά να καταστρώσει ένα στρατηγικό σχέδιο για το θέμα.

Σίγουρα θα χρειαστεί επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά είναι κάτι πολύ αναγκαίο και πρέπει να τεθεί ως εθνική προτεραιότητα. Δεν θέλω να πιστέψω ότι διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα αφήνουν την Κύπρο απομονωμένη για δικό τους όφελος. Αντιλαμβάνεστε ότι το θέμα του κλεισίματος της Cobalt επιδείνωσε την κατάσταση και είναι η αφορμή γι’ αυτό το άρθρο. Αυτές τις μέρες ζούμε το σκηνικό των δεκαετιών ’70, ’80 και κάπου και ’90 όπου το να κλείσεις ένα αεροπορικό εισιτήριο ακόμη και για την Αθήνα ήταν σχεδόν απαγορευτικό. «Είναι προσωρινό» λέει η κυβέρνηση. Είναι όμως και σίγουρα αρνητικό για την οικονομία της χώρας να έχουν κλείσει τρεις συν μία αεροπορικές εταιρίες τα τελευταία χρόνια (Cyprusairways, Eurocypria, Cobaltσυν η Heliosεξαιτίας του δυστυχήματος και δεν υπολογίζω καν τη Hellas Jet θυγατρική της CyprusAirwaysμε βάση την Αθήνα).

Άρα τι μήνυμα εκπέμπουμε προς τους επενδυτές ως χώρα; Ότι λόγω μεγέθους δεν μπορούμε; Sizematters. To αιφνιδιαστικό και άγαρμπο κλείσιμο της Cobalt εκτός του ότι άφησε 280 ανθρώπους χωρίς δουλειά, τους περισσότερους για δεύτερη φορά, γιατί προέρχονταν από τη Cyprus airways, στερεί από την τουριστική αγορά της χώρας εκατομμύρια τουρίστες και χαμηλώνει το επίπεδο υπηρεσιών που προσφέρονται στον Κύπρο πολίτη όσον αφορά στο δικαίωμά του να ταξιδεύει απρόσκοπτα

. Απορώ πως μπορεί μία μικρότερη από εμάς Μάλτα να έχει βρει ένα πολύ καλό τρόπο να λειτουργεί την αεροπορική της εταιρία Air Malta, η Σερβία επίσης βρήκε μεγάλο στρατηγικό επενδυτή που κράτησε ζωντανή και αναβάθμισε τις αερογραμμές της. Εμείς δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε 3-4 αεροπλάνα ως Κυπριακές Αερογραμμές για βασικά δρομολόγια; Απορώ επίσης με τα businessplanπου είχαν οι εμπειρογνώμονες και γνώστες της αεροπορικής αγοράς, όταν θυσιάζουν τη βιωσιμότητα της κάθε αεροπορικής εταιρίας που διευθύνουν με αχρείαστα δρομολόγια που εκ των προτέρων είναι εμφανές ότι δεν θα είναι κερδοφόρα ή με αχρείαστες παραγγελίες κοστοβόρων αεροπλάνων. Έτσι γι’ ακόμη μία φορά οι επιλογές μας λιγόστεψαν, η απόστασή μας από την Ευρώπη που είμαστε και μέλος της ξαναμεγάλωσε και το κόστος εισιτηρίων ανέβηκε!

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ